Giuseppe Sirtori (αντιτορπιλικό)
 Το Giuseppe Sirtori εν πλω. | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | αντιτορπιλικό κλάσης Giuseppe Sirtori |
| Ναυπηγείο | Cantieri navali Odero, Σέστρι Πονέντε (Sestri Ponente) |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | κανονικό: 709 t (698 LT) πλήρες: 914 t (900 LT) |
| Μήκος | 73,54 m (ολικό) |
| Πλάτος | 7,34 m |
| Βύθισμα | 2,7 m (μέσο) |
| Πρόωση | το προωστικό σύστημα είχε ονομαστική μέγιστη ισχύ 15500 shp. |
| Ταχύτητα | 30 kn |
| Αυτονομία | 1700 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn. |
| Πλήρωμα | 98 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 6 πυροβόλα των 102 mm 2 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 40 mm 2 δίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 450 mm 10 νάρκες |
Το Giuseppe Sirtori ήταν το πρωτοπόρο πλοίο της ομώνυμης κλάσης τεσσάρων αντιτορπιλικών που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) εν μέσω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα πλοία της κλάσης Giuseppe Sirtori είχαν μήκος 72,5 m στην ίσαλο γραμμή και συνολικό μήκος 73,54 m, πλάτος 7,34 m και μέσο βύθισμα 2,7 m. Είχαν εκτόπισμα 709 t (698 LT) με κανονικό (standard) φορτίο, το οποίο έφτανε τους 914 t (900 LT) με πλήρες. Το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 98 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες. Το προωστικό σύστημα είχε ονομαστική μέγιστη ισχύ 15500 shp, χάρη στους οποίους μπορούσαν θεωρητικά να φθάσουν σε μέγιστη ταχύτητα 30 kn, αν και σε υπηρεσία έφτασαν έως και τους 33,6 kn και μέγιστη ισχύ περίπου 17000 shp. Η ακτίνα δράσης τους ήταν 1700 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 15 kn.[1][2]
Το Giuseppe Sirtori διέθετε έξι πυροβόλα των 102 mm, ενώ ο ελαφρύς οπλισμός του αποτελούνταν από ένα ζεύγος αντιαεροπορικών πυροβόλων των 40 mm και δύο πολυβόλα των 6,5 mm. Ήταν επίσης εξοπλισμένο με δύο δίδυμους τορπιλοσωλήνες των 450 mm, έναν σε κάθε πλευρά του πλοίου. Μπορούσε επίσης να μεταφέρει έως και δέκα νάρκες.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Το Giuseppe Sirtori ναυπηγήθηκε στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali Odero στο Σέστρι Πονέντε (Sestri Ponente), όπου και καθελκύστηκε στις 24 Νοεμβρίου 1916.[1]
Το Σεπτέμβριο του 1943 το Giuseppe Sirtori βρισκόταν στην Κέρκυρα. Έπειτα από τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, οι μέχρι τότε σύμμαχοι Γερμανοί ήταν πλέον εχθροί και το πλοίο χτυπήθηκε από τη γερμανική αεροπορία. Τα γερμανικά βομβαρδιστικά προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο πλοίο και το πλήρωμα οδήγησε σε προσάραξη προκειμένου να αποφευχθεί η βύθισή του. Αργότερα πραγματοποιήθηκαν πρόχειρες επισκευές και στις 25 Σεπτεμβρίου το Giuseppe Sirtori έπλευσε στον Πορθμό της Κέρκυρας όπου αυτοβυθίστηκε για να μην πέσει στα χέρια των Γερμανών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Fraccaroli, Aldo (1970). Italian Warships of World War 1. London: Ian Allan. ISBN 0-7110-0105-7.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Fraccaroli, Aldo (1985). «Italy». Στο: Gray, Randal. Conway's All the World's Fighting Ships 1906–1921. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελίδες 252–290. ISBN 0-85177-245-5.
- Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.
| ||||||||
