3290 Αζάμπου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 03/03/2021.
3290 Αζάμπου
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): T. Gehrels, C.J. van Houten,
I. van Houten-Groeneveld
Ημερομηνία ανακάλυψης: 19 Σεπτεμβρίου 1973
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1973 SZ1
Κατηγορία: Ομάδα της Χίλντας
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 31 Μαΐου 2020 (Ι.Η. (JD) 2459000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,1295
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,956 AU (591,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 3,444 AU (515,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 4,468 AU (668,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2873,7 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,772 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
75,08 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 108,99 °
Μέση ανωμαλία (M): 146,204 °

Ο Αζάμπου (Azabu) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική περιοχή (την προς τον Δία) της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος , όπως αυτό ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα, 12,1. Ανακαλύφθηκε το 1973 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομα του από το προάστιο και πρώην διαμέρισμα του Τόκιο Αζάμπου.[1]

Τροχιά και ταξινόμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αζάμπου είναι μέλος της δυναμικής Ομάδας αστεροειδών της Χίλντας, δηλαδή είναι «κλειδωμένος» σε τροχιακό συντονισμό 3:2 με τον πλανήτη Δία. Αυτό σημαίνει ότι στο χρονικό διάστημα που ο Δίας εκτελεί δύο περιφορές γύρω από τον Ήλιο, ο Αζάμπου εκτελεί τρεις.[2] Ο Αζάμπου δεν αποτελεί ωστόσο μέλος της (στενότερης) «Οικογένειας της Χίλντας», αστεροειδών που έχουν και κοινή καταγωγή με τον 153 Χίλντα.[3]

Ο Αζάμπου περιφέρεται σε απόσταση 3,5 έως 4,5 AU από τον Ήλιο, συμπληρώνοντας μία περιφορά κάθε 7 γήινα έτη και 11 μήνες (2891 ημέρες).[2] Το τόξο παρατηρήσεων του Αζάμπου αρχίζει με μια φωτογραφία στον οποίο διακρίνεται και λήφθηκε από το Πάλομαρ τον Απρίλιο του 1954, δηλαδή δεκαετίες πριν από την παρατήρηση που οδήγησε στην ανακάλυψή του.[1]

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αστεροειδής έχει χαρακτηρισθεί ως φασματικού τύπου XL από το Pan-STARRS και στην ταξινόμηση της SDSS.[4][5] Παρόμοια, χαρακτηρίζεται ως φασματικού τύπου C (ανθρακούχος) στην ταξινόμηση SDSS-MFB (Masi-Foglia-Binzel).[6][α]

Περίοδος περιστροφής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 2017 μια καμπύλη φωτός του Αζάμπου αποκτήθηκε από φωτομετρικές παρατηρήσεις των Brian Warner και Robert D. Stephens στο Κέντρο Μελετών Ηλιακού Συστήματος στην Καλιφόρνια. Η ανάλυση έδωσε με βεβαιότητα την περίοδο περιστροφής του γύρω από τον άξονά του: 7 ώρες και 40 λεπτά με μεταβολή στη φωτεινότητα 0,23 του μεγέθους[7], διορθώνοντας μια μέτρηση που έδινε περίπου 12 ώρες[8] από τη δεκαετία του 1990.

Διάμετρος και άλβεδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την επισκόπηση της αποστολής NEOWISE της NASA, ο Αζάμπου έχει διάμετρο 10,2 χιλιόμετρα και (γεωμετρικό) άλβεδο[8] 0,324. Ο «Συνεργατικός Σύνδεσμος Καμπυλών Φωτός Αστεροειδών» δίνει ένα πολύ μικρότερο άλβεδο, συμβατό με ανθρακούχο φασματικό τύπο, 0,057 και συνεπώς υπολογίζει μια πολύ μεγαλύτερη διάμετρο: 21,2 χιλιόμετρα με απόλυτο μέγεθος[6], όπως αυτό ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα, 12,1.

Ονοματοδοσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αστεροειδής αυτός πήρε το όνομα του πρώην διαμερίσματος του Τόκιο στο οποίο βρισκόταν άλλοτε το Αστεροσκοπείο του Τόκιο.[1] Η επίσημη δημοσίευση της ονοματοδοσίας έγινε από το Κέντρο Ελασσόνων Πλανητών στις 16 Δεκεμβρίου 1986 (M.P.C. νο. 11442).[9] Με βάση μια πρόταση του ανακαλύψαντος Τομ Γκέρελς, το δικαίωμα ονοματοδοσίας αυτού του αστεροειδούς ανταλλάχθηκε με εκείνο του 3291 Ντάνλαπ (που ανακαλύφθηκε το 1982 από Ιάπωνες αστρονόμους), προκειμένου ο Γκέρελς να δημιουργήσει μια συνεχή τετράδα αστεροειδών ονομασμένων με ονόματα Αμερικανών πλανητικών αστρονόμων (Λώρενς Ντάνλαπ, Μπομπ Σάθερ, Ρόναλντ Τέιλορ και Καρλ Βέσελυ, αύξοντες αριθμοί 3291-3294).[10]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Search for Unusual Spectroscopic Candidates Among 40313 minor planets from the 3rd Release of the Sloan Digital Sky Survey Moving Object Catalog (publication). SDSS-MFB (Masi Foglia Binzel) taxonomy (catalog).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «3290 Azabu (1973 SZ1)». Minor Planet Center. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «JPL Small-Body Database Browser: 3290 Azabu (1973 SZ1)» (2017-05-01 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2018. 
  3. ↑ «Asteroid 3290 Azabu – Proper Elements». AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019. 
  4. ↑ Carvano, J. M.; Hasselmann, P. H.; Lazzaro, D.; Mothé-Diniz, T. (February 2010). «SDSS-based taxonomic classification and orbital distribution of main belt asteroids». Astronomy and Astrophysics 510: 12. doi:10.1051/0004-6361/200913322. Bibcode: 2010A&A...510A..43C. https://sbnarchive.psi.edu/pds3/non_mission/EAR_A_I0035_5_SDSSTAX_V1_1/data/sdsstax_ast_table.tab. Ανακτήθηκε στις 30 October 2019.  (PDS data set)
  5. ↑ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce και άλλοι. (November 2015). «Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results». Icarus 261: 34–47. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. Bibcode: 2015Icar..261...34V. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «LCDB Data for (3290) Azabu». Asteroid Lightcurve Database (LCDB). Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2018. 
  7. ↑ Warner, Brian D.; Stephens, Robert D. (October 2017). «Lightcurve Analysis of Hilda Asteroids at the Center for Solar System Studies: 2017 April thru July». The Minor Planet Bulletin 44 (4): 331–334. ISSN 1052-8091. Bibcode: 2017MPBu...44..331W. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?bibcode=2017MPBu...44..331W. Ανακτήθηκε στις 4 May 2018. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Grav, T.; Mainzer, A. K.; Bauer, J.; Masiero, J.; Spahr, T.; McMillan, R. S. και άλλοι. (January 2012). «WISE/NEOWISE Observations of the Hilda Population: Preliminary Results». The Astrophysical Journal 744 (2): 15. doi:10.1088/0004-637X/744/2/197. Bibcode: 2012ApJ...744..197G. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?bibcode=2012ApJ...744..197G. Ανακτήθηκε στις 4 May 2018. 
  9. ↑ «MPC/MPO/MPS Archive». Minor Planet Center. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2018. 
  10. ↑ Schmadel, Lutz D. (2007). «(3291) Dunlap». Dictionary of Minor Planet Names – (3291) Dunlap. Springer Berlin Heidelberg. σελ. 274. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_3292. ISBN 978-3-540-00238-3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=3290_Αζάμπου&oldid=9698135"