Τζεφ Ντάνιελς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζεφ Ντάνιελς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jeff Daniels (Αγγλικά)
Γέννηση19  Φεβρουαρίου 1955[1][2][3]
Άθενς[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κεντρικού Μίσιγκαν και Eastern Michigan University
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών, ηθοποιός φωνής, μουσικός[5], θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός τηλεόρασης, σκηνοθέτης κινηματογράφου και σεναριογράφος
ΣύζυγοςKathleen Treado Daniels (από 1979)
ΤέκναBen Daniels, Lucas Daniels και Nellie Daniels
Σημαντικά έργαΟ Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος
Βραβεύσειςβραβείο Έμμυ ζώνης υψηλής τηλεθέασης Α' ανδρικού ρόλου σε δραματική σειρά (2013) και Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Β' ανδρικού ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (2018)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τζέφρι Γουόρεν Ντάνιελς, ευρέως γνωστός ως Τζεφ Ντάνιελς (αγγλικά: Jeff Daniels, 19 Φεβρουαρίου 1955 - )[6] είναι Αμερικανός ηθοποιός. Είναι γνωστός για τη δουλειά του στη σκηνή και την οθόνη παίζοντας διαφορετικούς χαρακτήρες στόσο σε κωμωδίες όσο και σε δράματα. Έχει λάβει πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων δύο Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης και υποψηφιότητες για τρία Βραβεία Τόνυ, για πέντε Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών και για πέντε Χρυσές Σφαίρες.

Έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στο δράμα του Μίλος Φόρμαν Ragtime (1981) και κατόπιν έπαιξε στις Σχέσεις στοργής του Τζέιμς Λ. Μπρουκς (1983) και τις Φλογισμένες σχέσεις του Μάικ Νίκολς (1986). Έλαβε τρεις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα για τις ταινίες Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου (1985) του Γούντι Άλεν, Άγριο θηλυκό (1986) του Τζόναθαν Ντέμι και Δεσμοί διαζυγίου (2005) του Νόα Μπάουμμπαχ. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες διαφόρων ειδών όπως Gettysburg (1993), Speed (1994), Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος (1994), Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας (1996) και Pleasantville (1998). Πρωταγωνίστησε επίσης σε ταινίες που έλαβαν εξαιρετικές κριτικές όπως Οι ώρες (2002), Καληνύχτα, και καλή τύχη (2005), Διασημότητα (2006), Looper (2012), Στιβ Τζομπς (2015) και Η διάσωση (2015).

Από το 2012 έως το 2014, ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε ως Γουίλ Μακαβόι στην πολιτική δραματική σειρά του HBO The Newsroom, για την οποία το 2013 κέρδισε Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Δραματική Σειρά και έλαβε υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα και Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών. Κέρδισε και δεύτερο βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης το 2018 για την ερμηνεία του στη μίνι σειρά του Netflix Χωρίς Θεό (2017). Έχει υποδυθεί πραγματικά πρόσωπα όπως ο Τζον Π. Ονίλ στη μίνι σειρά του Hulu The Looming Tower (2018) και ο διευθυντής του FBI Τζέιμς Κόμι στο The Comey Rule (2020) του Showtime.

Ο Ντάνιελς είναι επίσης γνωστός για τους ρόλους του στο θέατρο, όπου έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ με το Gemini (1977). Έλαβε τρεις υποψηφιότητες για Βραβείο Τόνι Καλύτερου Ηθοποιού σε Θεατρική Παράσταση. Είναι ο ιδρυτής και νυν εκτελεστικός διευθυντής του θιάσου Purple Rose Theatre Company στο Τσέλσι του Μίσιγκαν.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάνιελς γεννήθηκε στην Αθήνα της Τζόρτζια, από τη Μάρτζορι Τζέι (το γένος Φέργκιουσον) και τον Ρόμπερτ Λι (Μπομπ) Ντάνιελς.[7][8][9][10] Πέρασε τις πρώτες έξι εβδομάδες της ζωής του στην Τζόρτζια, όπου δίδασκε ο πατέρας του[11] προτού η οικογένεια μετακομίσει τον τόπο καταγωγής των γονιών του, το Μίσιγκαν, όπου μεγάλωσε στο Τσέλσι. Ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης της εταιρείας Chelsea Lumber Company και είχε διατελέσει και δήμαρχος της πόλης.[12][13]

Ο Ντάνιελς φοίτησε για λίγο στο πανεπιστήμιο Central Michigan University, όπου συμμετείχε στον θεατρικό όμιλο του σχολείου. Το καλοκαίρι του 1976, φοίτησε στη δραματική σχολή του πανεπιστημίου Eastern Michigan University, όπου έπαιξε στο The Hot l Baltimore και σε τρία ακόμη έργα. Ο Μάρσαλ Μέισον ήταν προσκεκλημένος σκηνοθέτης στο πανεπιστήμιο και κάλεσε τον Ντάνιελς στη Νέα Υόρκη για να εργαστεί στο Circle Repertory Theatre, όπου έπαιξε στο έργο Fifth of July τη σεζόν 1977–78. Ο Ντάνιελς έπαιξε επίσης στη Νέα Υόρκη στο έργο The Shortchanged Review (1979) στο Second Stage Theatre.[14]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1977–1989: Οι πρώτοι ρόλοι και η επιτυχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε σε πολλές παραστάσεις της Νέας Υόρκης, εντός και εκτός Μπρόντγουεϊ. Στο Μπρόντγουεϊ, έκανε το ντεμπούτο του ως βοηθός διευθυντή σκηνής και έπαιξε διάφορους ρόλους στο έργο Gemini (1977).[15] Έπαιξε επίσης στo έργο Fifth of July (1980) στο πλευρό του Γουίλιαμ Χερτ. Η ερμηνεία του προτάθηκε για βραβείο Drama Desk Β' ανδρικού ρόλου και πρωταγωνίστησε στο The Golden Age (1984). Ο Ντάνιελς έκανε το ντεμπούτο του στην οθόνη στο Ragtime του Μίλος Φόρμαν το 1981.[16] Η επόμενη ταινία του ήταν οι Σχέσεις στοργής του Τζέιμς Λ. Μπρουκς, που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η ταινία έχει θέμα τη σχέση μεταξύ μιας μητέρας (Σίρλεϊ Μακ Λέιν) και μιας κόρης (Ντέμπρα Ουίνγκερ). Ο Ντάνιελς υποδύεται τον επιπόλαιο και τον άπιστο σύζυγο της Ουίνγκερ, ένας ρόλος που τον έκανε γνωστό.[17]

Το 1985, ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε στο Πορφυρό ρόδο του Καΐρου του Γούντι Άλεν μαζί με τους Μία Φάροου και Ντάνι Αιέλο. Η ταινία επαινέθηκε από τους κριτικούς, κερδίζοντας 91% στον ιστότοπο Rotten Tomatoes, με τον χαρακτηρισμό: «Ελαφρύ και γλυκό, το Πορφυρό ρόδο είναι μια από τις πιο εφευρετικές –και μαγευτικά ιδιαίτερες– ταινίες του Γούντι Άλεν».[18] Ο Ντάνιελς κέρδισε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του.[19] Ήταν η ταινία που ενέπνευσε το όνομα για τον θεατρικό θίασο που ίδρυσε.[20] Το 1986, πρωταγωνίστησε στο Άγριο θηλυκό του Τζόναθαν Ντέμι ως ανυποψίαστος επιχειρηματίας που παρασύρεται από μια μυστηριώδη γυναίκα (Μέλανι Γκρίφιθ) σε μια άγρια νύχτα και κέρδισε τη δεύτερη υποψηφιότητά του για Χρυσή Σφαίρα. Την ίδια χρονιά, ο Ντάνιελς έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο δίπλα στον Τζακ Νίκολσον και τη Μέριλ Στριπ στις Φλογισμένες σχέσεις, σε σκηνοθεσία Μάικ Νίκολς. Το 1988, συμπρωταγωνίστησε με την Κέλι Μαγκίλις στο νεονουάρ του Πίτερ Γιέιτς Το σπίτι στην Κάρολ Στριτ και εμφανίστηκε στη δραματική κομωδία Προσωπικές σχέσεις με τους Σούζαν Σαράντον, Ντον Τζόνσον και Ελίζαμπεθ Πέρκινς. Πρωταγνίστησε επίσης στον Υποχόνδριο (1989), που είχε περιορισμένη κυκλοφορία στις αίθουσες.

1990–2008: Η καθιέρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε σε δύο ρομαντικές κομεντί, Love Hurts (1990) και Η γυναίκα του χασάπη (1991), η τελευταία δίπλα στην Ντέμι Μουρ. Το ταινία επιστημονικής φαντασίας Απόδραση στο χρόνο (1992) στην οποία επίσης πρωταγωνίστησε βγήκε κατευθείαν σε βίντεο. Ο επόμενος σημαντικός ρόλος του ήταν ως συνταγματάρχης Τζόσουα Τσάμπερλεν στο Gettysburg (1993). Ο Ντάνιελς επανέλαβε τον ρόλο του Τσάμπερλεν 10 χρόνια αργότερα στο πρίκουελ Θεοί και στρατηγοί.[21]

Ο Ντάνιελς συνέχισε τη δουλειά του στο θέατρο με το Redwood Curtain (1993). Εκτός Μπρόντγουεϊ, πρωταγωνίστησε στο Lemon Sky με τη Σίνθια Νίξον όπου έλαβε υποψηφιότητα για Drama Desk και βραβείο Obie για την ερμηνεία του στην παράσταση του θιάσου Circle Repertory Company του έργου Ο Τζόνι πήρε το όπλο του.

Το 1994, ο Ντάνιελς θα συμπρωταγωνιστήσει με τον Τζιμ Κάρεϊ σε μια από τις πιο επιτυχημένες εμπορικά ταινίες του, Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος. Ήταν μια αξιοσημείωτη στροφή για τον Ντάνιελς, λόγω της ιδιότητάς του ως δραματικού ηθοποιού. Νωρίτερα την ίδια χρονιά, ο Ντάνιελς εμφανίστηκε με τον Κιάνου Ριβς στην υπερπαραγωγή δράσης Speed. Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία, με εισπράξεις πάνω από 350 εκατομμύρια δολάρια.[22] Στη συνέχεια, ο Ντάνιελς θα παρουσίαζε για δεύτερη φορά την εκπομπή Saturday Night Live πριν από την κυκλοφορία του ριμπέκ από την Disney της ταινίας Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας το 1996. Ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε ως ιδιοκτήτης κουταβιών Δαλματίας τα οποία κλέβει η κακιά Κρουέλα Ντε Βιλ (Γκλεν Κλόουζ). Η ταινία γνώρισε επιτυχία, με εισπράξεις 320 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ντάνιελς υποδύεται έναν γκρινιάρη μπάτσο στο Ένα λεπτό προθεσμία. Πάλι το 1996 κυκλοφόρησε η επιτυχημένη οικογενειακή ταινία Τα φτερουγίσματα με τον Ντάνιελς ως άγαμο πατέρα της ανήλικης Άννα Πάκουιν. Ο Ντάνιελς γνώρισε τότε μια καλλιτεχνική και εμπορική αποτυχία με το Μια δοκιμή θα σας πείσει (1997). Θα ανακάμψει, ωστόσο, με το Pleasantville του 1998 δίπλα στον Τόμπι Μαγκουάιρ. Με πρωταγωνιστές επίσης τους Ρις Γουίδερσπουν, Τζόαν Άλεν και Ντον Νοτς, το Πλέζαντβιλ προτάθηκε για τρία Όσκαρ. Ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε δίπλα στον Κρίστοφερ Λόιντ στην κωμωδία Ο αγαπημένος μου Αρειανός.[23]

Ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε στις τηλεταινίες The Crossing, Cheaters και στην κυκλοφορία απευθείας στη βιντεοταινία Άγρυπνες νύχτες. Σε αυτό το σημείο, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, άρχισε να εστιάζει περισσότερο στη θεατρική του δουλειά στο The Purple Rose Theatre καθώς και στη συγγραφή, ερμηνεία και σκηνοθεσία των ταινιών Escanaba in da Moonlight και Super Sucker.[24][25] Ο επόμενος σημαντικός κινηματογραφικός ρόλος του Ντάνιελς θα ήταν στο Ένοχο αίμα του Κλιντ Ίστγουντ, το οποίο έλαβε ανάμεικτες κριτικές και απέτυχε εμπορικά. Θα ανακάμψει όμως την ίδια χρονιά με το βραβευμένο με Όσκαρ Οι ώρες του Στίβεν Ντάλντρι μαζί με τις Μέριλ Στριπ, Τζούλιαν Μουρ και Νικόλ Κίντμαν. Η ταινία γνώρισε και οικονομική επιτυχία, με εισπράξεις πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια. Το 2003, ακολούθησε το Θεοί και στρατηγοί και η ταινία δράσης Αποδείξεις ενοχής. Στη συνέχεια ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε στο Οικογενειακά μυστικά και στην τηλεοπτική μεταφορά του 2004 του μπεστ σέλερ του συντοπίτη και και φίλου του Μιτς Άλμπομ Μάθημα ζωής.[26]

Το 2005 αποδείχτηκε μια δυνατή χρονιά για τον Ντάνιελς καθώς κέρδισε την προσοχή ως πρωταγωνιστής της επιτυχημένης ταινίας του Νόα Μπάουμπαχ Δεσμοί διαζυγίου με τη Λόρα Λίνεϊ. Ο Ντάνιελς έλαβε την τρίτη του υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την ταινία, που έχει θέμα ένα ζευγάρι που χωρίζει και την επίδραση που έχει ο χωρισμός στα παιδιά τους. Εκείνη τη χρονιά ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε και στην οικογενειακή κινηματογραφική ταινία Το τετράποδο θαύμα. Θα ολοκλήρωνε τη χρονιά με έναν δεύτερο ρόλο στην υποψήφια για Όσκαρ ταινία του Τζορτζ Κλούνεϊ Καληνύχτα, και καλή τύχη.[27][28] Το 2006, ο Ντάνιελς εμφανίστηκε στη βιογραφική ταινία Διασημότητα για τον Τρούμαν Καπότε με πρωταγωνιστές τους Τόμπι Τζόουνς, Σάντρα Μπούλοκ, Γκουίνεθ Πάλτροου και Σιγκούρνεϊ Γουίβερ. Η ταινία συγκρίθηκε από τους κριτικούς με την ταινία Capote (2005) του Μπένετ Μίλερ με πρωταγωνιστές τους Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Κάθριν Κίνερ και Κρις Κούπερ.[29]

Ο Ντάνιελς εμφανίστηκε σε μια παράσταση εκτός Μπρόντγουεϊ με το έργο Blackbird του Ντέιβιντ Χάροουερ το 2007. Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε στην οικογενειακή ταινία του Μπάρι Σόνενφελντ, Τρελές διακοπές σε τέσσερις τροχούς με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς. Έπαιξε επίσης σε δύο άλλες ανεξάρτητες ταινίες, Ο μαμάκιας και Ο τσιλιαδόρος, για τις οποίες ήταν υποψήφιος για βραβείο Satellite, καθώς και στο Παιχνίδι θανάτου (2008) με τον Ντον Τσιντλ.[30]

2009–2015: The Newsroom[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάνιελς προωθεί το Newsroom (2013)

Το 2009, μετά από 16 χρόνια απουσία, ο Ντάνιελς επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ με το έργο της Γιασμίνα Ρεζά, God of Carnage μαζί με τους Χόουπ Ντέιβις, Τζέιμς Γκαντολφίνι και Μάρσια Γκέι Χάρντεν. Το έργο επικεντρώνεται γύρω από δύο ζευγάρια γονέων που κανονίζουν να συναντηθούν εξαιτίας ενός καβγά μεταξύ των γιων τους. Η συνάντησή τους ξεκινά πολιτισμένα, ωστόσο, καθώς το βράδυ προχωρά, οι γονείς φέρονται όλο και πιο ανώριμα, με αποτέλεσμα η βραδιά να μετατραπεί σε χάος. Το έργο έκανε πρεμιέρα στο The Bernard B. Jacobs Theatre ανεπίσημα στις 28 Φεβρουαρίου 2009 και επίσημα στις 22 Μαρτίου 2009. Αρχικά, η παράσταση είχε προγραμματιστεί να κατέβει στις 19 Ιουλίου 2009, αλλά παρατάθηκε έως τις 28 Φεβρουαρίου 2010. Ο Ντάνιελς έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα γις Βραβείο Τόνυ Καλύτερου Ηθοποιού σε Θεατρικό Έργο. Η παράσταση κέρδισε το Βραβείο Tony Καλύτερου Θεατρικού Έργου. Την ίδια χρονιά ο Ντάνιελς έπαιξε στις ανεξάρτητες ταινίες: Πάμε όπου θες και Η κατάσταση των πραγμάτων. Το 2010, ο Ντάνιελς συνέχισε τη δουλειά του στο θέατρο και πήρε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ανεξάρτητη παραγωγή Το ουρλιαχτό , δίπλα στον Τζέιμς Φράνκο ως Άλεν Γκίνσμπεργκ.[31] Ο Ντάνιελς εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του τεύχους Απριλίου-Μαΐου 2011 του περιοδικού Guitar Aficionado[32] καθώς και στο τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2011 του Making Music, όπου μίλησε για τις εμπειρίες του με τη μουσική. Το 2012 ο Ντάνιελς έγινε η νέα φωνή της Apple με τις διαφημίσεις του iPhone 5.

Η καριέρα του Ντάνιελς γνώρισε μια αναζωπύρωση με τη συμμετοχή του στη δραματική σειρά ττου HBO The Newsroom (2012–2014) ως παρουσιαστής φανταστικών ειδήσεων. Η εναρκτήρια σκηνή του πιλοτικού επεισοδίου, στο οποίο ο Ντάνιελς απαγγέλλει έναν μονόλογο περί αμερικανικού μεγαλείου, έχει προβληθεί περισσότερες από 21 εκατομμύρια φορές.[33] Ενώ η σειρά έλαβε ανάμεικτες κριτικές, ο Ντάνιελς κέρδισε Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Δραματική Σειρά για τον πρώτο κύκλο.[34] Η σειρά προβλήθηκε για δύο ακόμη κύκλους, για τουςς οποίες ο Ντάνιελς ήταν υποψήφιος για Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης. Στην εκπομπή πρωταγωνιστούν επίσης οι Έμιλι Μόρτιμερ, Τζον Γκάλαχερ Τζούνιορ, Σαμ Γουότερστον, Ολίβιαν μαν, Άλισον Πιλ, Ντεβ Πάτελ και Τζέιν Φόντα. Το 2015, ο Ντάνιελς υποδύθηκε τον Σόρκιν διευθύνοντα σύμβουλο στη βιογραφική δραματική ταινία Στιβ Τζομπς. Ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε μαζί με τον Μάικλ Φασμπέντερ και την Κέιτ Γουίνσλετ, που και οι δύο έλαβαν υποψηφιότητες για Όσκαρ για τις ερμηνείες τους. Η σκηνοθεσία της ταινίας έγινε από τον βραβευμένο με Όσκαρ Ντάνι Μπόιλ και το σενάριο γράφτηκε από τον βραβευμένο με Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου Άαρον Σόρκιν. Η ταινία πήρε πολύ καλές κριτικές κερδίζοντας βαθμολογία 86% στον ιστότοπο Rotten Tomatoes με τη σημείωση: «Σαν τον τεχνολογικό γίγαντα, συνιδρυτής του οποίου ήταν ο Στιβ Τζομπς, συγκεντρώνει λαμπρούς ανθρώπους για να προσφέρει ένα προϊόν του οποίου η κομψότητα διαψεύδει τις πολυπλοκότητες στον πυρήνα του».[35] Ο Σόρκιν κέρδισε Χρυσή Σφαίρα για το σενάριό του.[36] Έπαιξε τον Ντέιβιντ στην Τριλογία της απόκλισης: Αφοσίωση και επρόκειτο να επαναλάβει τον ρόλο στην επόμενη προγραμματισμένη ταινία της σειράς με τίτλο The Divergent Series: Ascendant.[37] Το 2014 επανέλαβε τον ρόλο του ως Χάρι Νταν στο Ηλίθιος και πανηλίθιος δίο σε μια επανασύνδεση με τον Τζιμ Κάρεϊ.

2016–σήμερα: Επέκταση καριέρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάνιελς στην πρεμιέρα της Διάσωσης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2015

Το 2016, ο Ντάνιελς επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ για την επανάληψη του έργου Blackbird μαζί με τη Μισέλ Ουίλιαμς.[38] Το έργο απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα να συναντά έναν μεσήλικα, 15 χρόνια αφότου την κακοποίησε σεξουαλικά στα 12 της. Το έργο ανέβηκε στο Θέατρο Belasco στις 5 Φεβρουαρίου 2016 και έκανε επίσημη πρεμιέρα στις 10 Μαρτίου (108 παραστάσεις μέχρι τις 11 Ιουνίου) λαμβάνοντας ευρεία αναγνώριση από τους κριτικούς.[38] Ο Ντάνιελς προτάθηκε για δεύτερο Βραβείο Τόνυ καλύτερου ηθοποιού σε θεατρικό έργο.[38] Η Ουίλιαμς έλαβε επίσης υποψηφιότητα για βραβείο Τόνυ.[38]

Το 2017, ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε στη μίνι σειρά γουέστερν του Netflix Χωρίς Θεό, όπου υποδύθηκε τον κακό Φρανκ Γκρίφιν. Πρωταγωνίστησε δίπλα στους Μισέλ Ντόκερι, Μέριτ Γουέβερ και Σαμ Γουότερστον. Ο Ντάνιελς κέρδισε τον έπαινο των κριτικών για την ερμηνεία του και ήταν υποψήφιος για Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Β' Ανδρικού Ρόλου σε μίνι σειρά, το οποίο κέρδισε. Το 2018, ο Ντάνιελς έπαιξε στη μίνι σειρά του Hulu The Looming Tower με θέμα την αυξανόμενη απειλή του Οσάμα Μπιν Λάντεν και της Αλ Κάιντα στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και πώς τον ανταγωνισμό μεταξύ FBI και CIA εκείνη την περίοδο, που ενδέχεται να άνοιξε ακούσια τον δρόμο για την τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο Ντάνιελς έπαιξε τον επικεφαλής του Αντιτρομοκρατικού Κέντρου του FBI στη Νέα Υόρκηκερδίζοντας ευρεία αποδοχή από τους κριτικούς και έλαβε υποψηφιότητα Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Σειρά Ανθολογίας ή Τηλεταινία.

Το 2018, ο Ντάνιελς πρωταγωνίστησε ως Άτικους Φιντς, ενώ επανενώθηκε στη θεατρική προσαρμογή του Σκιές και σιωπή. Το έργο έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Shubert σπάζοντας την πρώτη εβδομάδα ρεκόρ εισπράξεων για μη μουσικό έργο σε θέατρο που ανήκει στον Οργανισμό Shubert. Ο Ντάνιελς έλαβε την τρίτη του υποψηφιότητα για Βραβείο Τόνυ καλύτερου ηθοποιού σε θεατρικό έργο . Η παράσταση έλαβε άλλες 8 υποψηφιότητες για Τόνυ. Τον Ιούνιο του 2019, ανακοινώθηκε ότι ο Ντάνιελς θα αποχωρούσε από την παραγωγή τον Νοέμβριο του 2019 και θα τον διαδεχόταν ο Εντ Χάρις.[39] Η τελευταία του παράσταση ήταν στις 3 Νοεμβρίου 2019.

Ο Ντάνιελς ήταν ο αφηγητής της μίνι σειράς του History Channel για τον Τζορτζ Ουάσιγκτον με τίτλο Washington (2020). Η σειρά ντοκιμαντέρ σε τρία μέρη έκανε πρεμιέρα στις 16 Φεβρουαρίου 2020. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2020, ο Ντάνιελς υποδύθηκε τον διευθυντή του FBI Τζέιμς Κόμεϊ στη σειρά σε 2 μέρη The Comey Rule που πρωτοπροβλήθηκε στο Showtime. Το έργο βασίζεται στα απομνημονεύματα του Κόμεϊ με τίτλο A Higher Loyalty (2018) και παίζουν επίσης οι Μπρένταν Γκλίσον ως Ντόναλντ Τραμπ και Χόλι Χάντερ ως Σάλι Γιέιτς. Ο Ντάνιελς κέρδισε τον έπαινο των κριτικών για την ερμηνεία του ως Κόμεϊ και έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.[40][41] Το 2019, ανακοινώθηκε ότι το Showtime είχε δώσει απευθείας παραγγελία για τη δραματική σειρά American Rust. Ο Ντάνιελς ήταν εκτελεστικός παραγωγός και πρωταγωνίστησε μαζί με τη Μάουρα Τίρνεϊ και τον Μπιλ Καμπ.[42] Τον Ιούνιο του 2021, ανακοινώθηκε ότι ο Ντάνιελς θα επέστρεφε στο ρόλο του Άτικους Φιντς στην παράσταση του Σκιές και σιωπή στο Μπρόντγουεϊ.[43] Ο Ντάνιελς ήταν ο αφηγητής του ντοκιμαντέρ για την 11η Σεπτεμβρίου στο Apple TV+ με τίτλο 9/11: Inside the President's War Room που κυκλοφόρησε την 1η Σεπτεμβρίου 2021.[44]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1979, ο Ντάνιελς παντρεύτηκε την αγαπημένη του από το κολέγιο, επίσης κάτοικο Τσέλσι στο Μίσιγκαν, Κάθλιν Ρόζμαρι Τρέντο.[45] Το ζευγάρι έχει τρία παιδιά: τον Μπέντζαμιν (γεννήθηκε το 1984), τον Λούκας (γεννήθηκε το 1987) και τη Νέλι (γεννήθηκε το 1990).[45]

Το 1986, γύρισε πίσω στη γενέτειρά του, το Τσέλσι του Μίσιγκαν. Από το 2016, εξακολουθεί να διαμένει εκεί μόνιμα.[46] Ο Ντάνιελς εμφανίστηκε ως τηλεοπτικός εκπρόσωπος της Michigan Economic Development Corporation, προωθώντας την αποτελεσματικότητα του Μίσιγκαν στην ίδρυση νέων εταιρειών στο CNBC. Εισήχθη στη Λεωφόρο της Δόξας του Μίσιγκαν στις 25 Μαΐου 2006, στο Λάνσινγκ του Μίσιγκαν, και εκφώνησε ομιλία στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στις 20 Δεκεμβρίου 2009, όπου του ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτορας Καλών Τεχνών.[47] Το 2022, ένα νηματώδης παράσιτο που σκοτώνει τις ταραντούλες ονομάστηκε Tarantobelus jeffdanielsi για να τιμήσει τον ρόλο του στην Αραχνοφοβία.[48][49]

Πολιτικές πεποιθήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2020, ο Ντάνιελς υποστήριξε τον Τζο Μπάιντεν στις προεδρικές εκλογές εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ. Πήρε μέρας σε προεκλοτικό σποτ του Μπάιντεν με τίτλο "Η Αμερική χρειάζεται το Μίσιγκαν", με επίκεντρο την πολιτεία του Μίσιγκαν. Στη διαφήμιση ο Ντάνιελς αναφέρει ότι «το Μίσιγκαν αξίζει έναν πρόεδρο που πιστεύει σε πράγματα όπως η ευπρέπεια, η ειλικρίνεια και ο σεβασμός», προσθέτοντας ότι ψήφισε υπέρ του Μπάιντεν.[50][51]

Ακτιβισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέατρο Purple Rose

Το 1991, ο Ντάνιελς ίδρυσε τον θίασο Purple Rose Theatre Company, στο Τσέλσι του Μίσιγκαν.[52] Έχει γράψει περισσότερα από δώδεκα θεατρικά έργα για τον θίασο.[53] Αρχικά γνωστό ως Garage Theatre, το The Rose πήρε το όνομά του από την ταινία του Γούντι Άλεν Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου (1985), στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Ντάνιελς και η Μία Φάροου. Το θέατρο παρέχει πόρους για την εκπαίδευση ηθοποιών, θεατρικών συγγραφέων και άλλων καλλιτεχνών του θεάτρου που κατοικούν στην ευρεύτερη περιχή.[20] Ο κύριος χώρος παραστάσεων και τα διοικητικά γραφεία καταλαμβάνουν ένα κτίριο στο Τσέλσι του Μίσιγκαν, που κάποτε ανήκε στον παππού του Ντάνιελς. Το θέατρο ανεβάζει τέσσερις παραστάσεις τον χρόνο σε μια αίθουσα 168 θέσεων.[54] Το Purple Rose προσφέρει ένα ετήσιο πρόγραμμα μαθητείας σε νέους καλλιτέχνες που ξεκινούν καριέρα στο θέατρο.

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1981 Ragtime Πι Σι Οντόνελ
1983 Terms of Endearment Σχέσεις στοργής Φλαπ Χόρτον
1985 The Purple Rose of Cairo Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου Τομ Μπάξτερ / Γκιλ Σέπαρντ
Marie Μαρί: Μια αληθινή ιστορία Έντι Σισκ
1986 Something Wild Άγριο θηλυκό Τσαρλς Ντριγκς
Heartburn Φλογισμένες σχέσεις Ρίτσαρντ
1987 Radio Days Μέρες ραδιοφώνου Μπιφ Μπάξτερ
1988 The House on Carroll Street Το σπίτι στην Κάρολ Στριτ Κόχραν
Sweet Hearts Dance Προσωπικές σχέσεις Σαμ Μάνερς
1989 Checking Out Ο υποχόνδριος Ρέι Μάκλιν
1990 Arachnophobia Αραχνοφοβία δρ Ρος Τζένινγκς
Welcome Home, Roxy Carmichael Η επιστροφή της Ρόξι Καρμάικλ Ντέντον Γουέμπ
Love Hurts Πολ Γουίβερ
1991 The Butcher's Wife Η γυναίκα του χασάπη δρ Άλεξ Τρέμορ
1992 Timescape Απόδραση στον χρόνο Μπεν Γουίλσον
There Goes the Neighborhood Γουίλις Έμπρι
1993 Rain Without Thunder Καταιγίδα χωρίς κεραυνό Τζόναθαν Γκάρσον
Gettysburg συνταγματάρχης Τζόσουα Τσάμπερλεν
1994 Speed Χάρι Τεμπλ
Dumb and Dumber Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος Χάρι Νταν
1995 Redwood Curtain Λάιμαν Φέλερς
1996 Fly Away Home Τα φτερουγίσματα Τόμας Όλντεν
2 Days in the Valley Ένα λεπτό προθεσμία Άλβιν Στρέιερ
101 Dalmatians Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας Ρότζερ Ντίρλι
1997 Trial and Error Μια δοκιμή θα σας πείσει Τσάρλι Τατλ
1998 Pleasantville Μπιλ Τζόνσον
1999 My Favorite Martian Ο αγαπημένος μου Αρειανός Τιμ Οχάρα
All the Rage Ανατροπές Γουόρεν Χάρντινγκ
2000 Chasing Sleep Άγρυπνες νύχτες Εντ Σάξον
2001 Escanaba in da Moonlight Σούμπεν Σόαντι
2002 Super Sucker Φρεντ Μπάρλοου
Blood Work Ένοχο αίμα Τζάσπερ Νόουαν (Μπάντι)
The Hours Οι ώρες Λούις Γουότερς
2003 Gods and Generals Θεοί και στρατηγοί Τζόσουα Τσάμπερλεν
I Witness Αποδείξεις ενοχής Τζέιμς Ρόουντς
2004 Imaginary Heroes Οικογενειακά μυστικά Μπεν Τράβις
2005 The Squid and the Whale Δεσμοί διαζυγίου Μπέραρντ Μπέρκμαν
Because of Winn-Dixie Το τετράποδο θαύμα κύριος Μπουλόνι
Good Night, and Good Luck Καληνύχτα, και καλή τύχη Σιγκ Μίκελσον
2006 RV Τρελές διακοπές σε τέσσερις τροχούς Τρέβις Γκόρνικε
Infamous Διασημότητα Άλβιν Ντιούι
2007 The Lookout Ο τσιλιαδόρος Λιούις
Mama's Boy Ο μαμάκιας Μερτ Ρόζενμπλουμ
A Plumm Summer αφηγητής (φωνή)
2008 Space Chimps Διαστηιμικοί χιμπατζήδες Ζάρτογκ (φωνή)
Traitor Παιχνίδι θανάτου Κάρτερ
2009 State of Play Η κατάσταση των πραγμάτων Τζορτζ Φέργκους
The Answer Man Άρλεν Φέιμπερ
Away We Go Πάμε όπου θες Τζέρι Φαρλάντερ
Paper Man Κατά φαντασίαν ήρωας Ρίτσαρντ Νταν
2010 Howl Το ουρλιαχτό καθηγητής Ντέιβιντ Κερκ
2012 Looper Αντιμέτωποι με τον χρόνο Έιμπ
2014 Dumb and Dumber To Ηλίθιος και πανηλίθιος δίο Χάρι Νταν
2015 Steve Jobs Στιβ Τζομπς Τζον Σκάλι
The Martian Η διάσωση Τέντι Σάντερς
2016 The Divergent Series: Allegiant Η τριλογία της απόκλισης: Αφοσίωση Ντέβιντ
2018 The Catcher Was a Spy Υπεράνω πάσης υποψίας Μπιλ Ντόνοβαν
2019 Guest Artist Τζόζεφ Χάρις
2020 Adam Μίκι

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6446zvh. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 37276. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ www.jeffdaniels.com. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2022.
  6. ↑ «Famous birthdays for Feb. 19: Smokey Robinson, Jeff Daniels». United Press International. 19 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2020. 
  7. ↑ Ruggieri, Melissa (October 25, 2010). «Jeff Daniels is no dummy when it comes to music». The Atlanta Journal-Constitution. https://www.ajc.com/entertainment/music/jeff-daniels-dummy-when-comes-music/qzABQWm8y5qy1zEMH48hkL/amp.html. Ανακτήθηκε στις February 25, 2020. 
  8. ↑ Kaufman, Joanne (20 Ιουνίου 2012). «Firmly Anchored». The Wall Street Journal. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  9. ↑ «Robert Lee Daniels obituary». Obits.mlive.com. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2013. 
  10. ↑ Lai, Daniel (1 Σεπτεμβρίου 2012). «Bob Daniels, Chelsea Lumber Owner, Dies at Age 83». Chelsea.patch.com. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2013. 
  11. ↑ «NewsBank for AJC». Nl.newsbank.com. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2013. 
  12. ↑ «Bob Daniels, Chelsea Lumber Owner, Dies at Age 83». Chelsea, MI Patch (στα Αγγλικά). 2 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  13. ↑ «'The Newsroom's' Jeff Daniels at home on a range of characters». Los Angeles Times. 8 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  14. ↑ «American Theatre Wing - Downstage Center - Jeff Daniels». www.americantheaterwing.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. 
  15. ↑ «Gemini (Broadway, 1977)». Playbill. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2024. 
  16. ↑ Mansfield, Stephanie (April 16, 1985). «Jeff Daniels, Coming Up Roses» (στα αγγλικά). The Washington Post. ISSN 0190-8286. https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/1985/04/16/jeff-daniels-coming-up-roses/9657b368-f438-4ce8-87d0-8c560827af8c/. Ανακτήθηκε στις April 22, 2018. 
  17. ↑ «Jeff Daniels to Hollywood: 'If you want me, I'll be in Michigan'». WZZM13.com. 
  18. ↑ «The Purple Rose of Cairo (1985)». 
  19. ↑ Moser, John J. (May 7, 2015). «Interviewing Jeff Daniels of 'Newsroom,' 'Dumb and Dumber': Guitar started as distraction, became 2nd career». The Morning Call. http://www.mcall.com/entertainment/lehigh-valley-music/mc-interviewing-jeff-daniels-of-newsroom-dumb-and-dumber-guitar-started-as-distraction-became-2nd-care-20150507-column.html. Ανακτήθηκε στις April 22, 2018. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «Detroit: Theater». Arts America. 23 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  21. ↑ Largent, Kimberly (Φεβρουαρίου 2003). «An Interview with Jeff Daniels Writer, Director, Actor....and Student of the Civil War». osu.edu. Ohio State University Department of History. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  22. ↑ «Speed (1994) – Box Office Mojo». www.boxofficemojo.com. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  23. ↑ Petrie, Donald (February 12, 1999), My Favorite Martian, https://www.imdb.com/title/tt0120764, ανακτήθηκε στις March 16, 2016 
  24. ↑ Daniels, Jeff (February 9, 2001), Escanaba in da Moonlight, https://www.imdb.com/title/tt0180679/?ref_=nm_flmg_dr_2, ανακτήθηκε στις March 16, 2016 
  25. ↑ Daniels, Jeff (February 24, 2002), Super Sucker, https://www.imdb.com/title/tt0293624/?ref_=nm_flmg_dr_1, ανακτήθηκε στις March 16, 2016 
  26. ↑ Kramer, Lloyd (April 24, 2005), The Five People You Meet in Heaven, https://www.imdb.com/title/tt0400435/, ανακτήθηκε στις March 16, 2016 
  27. ↑ Clooney, George (November 4, 2005), Good Night, and Good Luck, https://www.imdb.com/title/tt0433383/awards, ανακτήθηκε στις March 16, 2016 
  28. ↑ Ebert, Roger. «Good Night, and Good Luck Movie Review (2005)». www.rogerebert.com. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  29. ↑ «'Infamous' Fails Where 'Capote' Succeeded». NPR.org. https://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=6259809#:~:text=Transcript-,Infamous%20tells%20the%20story%20of%20Truman%20Capote%20as%20he%20wrote,it%20was%20a%20better%20film.&text=Entertainment-,Toby%20Jones%20stars%20as%20Truman%20Capote,Sigourney%20Weaver%20as%20Babe%20Paley. Ανακτήθηκε στις November 29, 2020. 
  30. ↑ Variety Staff (30 Νοεμβρίου 2007). «Satellite Award nominees». Variety (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  31. ↑ «Howl, with Jeff Daniels, James Franco, Mary-Louise Parker, Aaron Tveit, et al. to Open Outfest 2010». TheaterMania.com. 3 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  32. ↑ «Jeff Daniels: March/April 2011 Cover Story» (στα αγγλικά). GuitarPlayer.com. https://www.guitarplayer.com/guitaraficionado/jeff-daniels-march-2011-cover-story. Ανακτήθηκε στις June 17, 2018. 
  33. ↑ «The Most Honest Three Minutes in Television History». YouTube. 
  34. ↑ «Emmys: 'Newsroom' Star Jeff Daniels Reacts to Surprise Win, Admits He Was 'Neutral' | Hollywood Reporter». www.hollywoodreporter.com. 22 Σεπτεμβρίου 2013. 
  35. ↑ «Steve Jobs (2015)». 
  36. ↑ «Golden Globes: 'Steve Jobs' Wins Best Screenplay, Motion Picture | Hollywood Reporter». www.hollywoodreporter.com. 10 Ιανουαρίου 2016. 
  37. ↑ «Jeff Daniels Joining 'Divergent' Series in Key Role (Exclusive)′». The Hollywood Reporter. 28 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015. 
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 38,3 Gans, Andrew (11 Ιουνίου 2016). «Blackbird, Starring Jeff Daniels and Michelle Williams, Ends Broadway Run». Playbill (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020. 
  39. ↑ «Ed Harris to succeed Jeff Daniels as Atticus Finch in Broadway's 'To Kill a Mockingbird'». EW.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2019. 
  40. ↑ «Jeff Daniels' 'Instant Credibility' Makes James Comey a Hero in 'The Comey Rule'». IndieWire. 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  41. ↑ «'The Comey Rule' Review: Jeff Daniels-Led Event Series May Be Most Important Drama Of This Election Year». Deadline Hollywood. Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  42. ↑ «Jeff Daniels To Star & Executive Produce 'Rust' Drama Series At Showtime». Deadline Hollywood. 31 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  43. ↑ «'To Kill A Mockingbird' Sets Broadway Return With Jeff Daniels As Atticus». Deadline Hollywood. 10 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  44. ↑ Bosselman, Haley (July 8, 2021). «'9/11: Inside the President's War Room' Documentary Narrated by Jeff Daniels to Premiere on Apple TV Plus and BBC». Variety. https://variety.com/2021/film/news/9-11-inside-the-presidents-war-room-documentary-apple-bbc-1235014229/. 
  45. ↑ 45,0 45,1 «Jeff Daniels' Wife and Children». wagcelebrity.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2013. 
  46. ↑ . March 11, 2016. 
  47. ↑ Lichterman, Joseph (December 20, 2009). «Actor and Michigan native Jeff Daniels challenges graduates to make a difference at Winter Commencement». The Michigan Daily. http://www.michigandaily.com/content/2009-winter-commencement. Ανακτήθηκε στις May 19, 2010. 
  48. ↑ Schurkman, Jacob; Anesko, Kyle; Abolafia, Joaquín; De Ley, Irma Tandingan; Dillman, Adler R. (2022). «Tarantobelus jeffdanielsi n. sp. (Panagrolaimomorpha; Panagrolaimidae), a nematode parasite of tarantulas». Journal of Parasitology 108 (1): 30–43. doi:10.1645/21-42. ISSN 0022-3395. PMID 35038325. https://doi.org/10.1645/21-42. 
  49. ↑ Spangler, Todd (19 Ιανουαρίου 2022). «Newly Discovered Parasitic Worm Named After Jeff Daniels». Variety (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2022. 
  50. ↑ «Jeff Daniels narrates new Biden campaign ad for Michigan». the Hill. 27 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2020. 
  51. ↑ «Jeff Daniels narrates blistering anti-Trump video for his home state of Michigan». Entertainment Weekly. https://ew.com/tv/jeff-daniels-narrates-anti-trump-video-michigan/. Ανακτήθηκε στις November 8, 2020. 
  52. ↑ «Jeff Daniels Play Nommed for ATCA Award; Purple Rose Greenhouse Grows New Plays». Playbill. 4 Νοεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 
  53. ↑ «About Jeff Daniels». Jeff Daniels. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 
  54. ↑ «Auditions». The Purple Rose Theater Company. 9 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζεφ_Ντάνιελς&oldid=10565372"