Ταλέσα της Αραγονίας

Ταλέσα της Αραγωνίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	11ος αιώνας;
Θάνατος	1136;
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Αραγωνίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Μεσαιωνικά Αραγωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Gaston IV, Viscount of Béarn
Τέκνα	Guiscarda, Viscountess of Béarn; Centule VI, Viscount of Béarn
Γονείς	Σάντσο Ραμίρεθ, κόμης της Ριβαγόρθα
Οικογένεια	Οίκος των Χιμένεθ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Αντιβασιλέας (1134–1136, Μπεάρν)
	δεδομένα

Η Ταλέσα, ισπαν.: Talesa, Talèse, Talèze, ή Ataresa, (απεβ. μετά το 1136) ήταν Αραγωνέζα ευγενής και αντιβασίλισσα. Ήταν κόρη του Σάντσο Ραμίρεθ, κόμη της Ριβαγόρθα, φυσικού αδελφού του βασιλιά Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγονίας και της Ναβάρρας και μέλος της βασιλικής δυναστείας των Χιμένεθ. Παντρεύτηκε τον Γκαστόν Δ' υποκόμη του Μπεάρν και ενήργησε ως αντιβασίλισσα της περιφέρειας του Μπεάρν κατά τις απουσίες του στη Σταυροφορία το 1096-1101 και μετά το τέλος του για τον γιο τους το 1131-1134, και τον εγγονό της μέχρι τουλάχιστον το 1136.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε το 1085 σε μία κίνηση τού πατέρα τού Γκαστόν Δ΄, Σεντούλε Ε΄ του Μπεάρν, να επεκτείνει την επιρροή του στα Πυρηναία, συμμαχώντας με τον ηγεμονεύοντα οίκο της Αραγονίας και της Ναβάρρας. Έφερε ως προίκα την υποκομητεία του Mοντάνερ, μία μικρή χώρα στη γειτονιά του Μπιγκόρ.

Μεταξύ 1096 και 1101, ενώ ο Γκαστόν Δ΄ συμμετείχε στην Α΄ Σταυροφορία, ο Ταλέσα κυβέρνησε το Μπεάρν με τη βοήθεια ενός συμβουλίου βαρόνων. Αυτό το σενάριο επαναλήφθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια των συχνών στρατιωτικών εγχειρημάτων του συζύγου της στην Αραγονία. Όπως για πολλούς των ημερών της, αναφέρεται στα ιστορικά αρχεία κυρίως μέσω της ίδρυσης και της προικοδότησης θρησκευτικών ιδρυμάτων.

Με το τέλος του Γκαστόν το 1131, η Ταλέσα ανέλαβε την αντιβασιλεία του μικρού της γιου Σεντούλε ΣΤ΄. Ο Σεντούλε ΣΤ΄ απεβίωσε στη μάχη της Φράγα το 1134 και η περιφέρεια πέρασε στον γιο, Πέτρο Β΄, της Γκισκάρδας, μεγαλύτερης κόρης της Tαλέσας και του Γκαστόν. Επειδή ο Πέτρος Β' ήταν ανήλικος, η Ταλέσα συνέχισε στην αντιβασιλεία της μέχρι τουλάχιστον το 1136.

Την ίδια χρονιά, η Αραγονία και η Ναβάρρα βίωσαν μία κρίση διαδοχής, καθώς ο εξάδελφος της Ταλέσα, Αλφόνσος Α΄ ο Μαχητής, απεβίωσε χωρίς κληρονόμους και άφησε μία διαθήκη, με την οποία το βασίλειό του επρόκειτο να περάσει στα στρατιωτικά θρησκευτικά τάγματα. Τα δύο βασίλεια χωρίστηκαν και ο θρόνος της Αραγονίας αμφισβητήθηκε από τον Ραμίρο Β΄ τον Μοναχό, τον αδελφό του νεκρού βασιλιά, και τον Αλφόνσο Ζ΄ του Λεόν, έναν πιο μακρινό συγγενή. Η Ταλέσα τάχθηκε στο πλευρό του Ραμίρο Β΄, ο οποίος με τη σειρά του της παρέδωσε τις κυριότητες (ενός μέρους) της Θαραγόθα και του Ουνκαστίγιο, που είχε κληρονομήσει από τον Γκαστόν Δ΄. Μετά από παπική παρέμβαση, η σύγκρουση διευθετήθηκε τελικά υπέρ του Ραϋμόνδου-Βερεγγάριου Δ΄ κόμη της Βαρκελώνης, ο οποίος, για να αποκτήσει καλές σχέσεις με το Μπεάρν, παραχώρησε στην Tαλέσα τα φέουδα της Ουέσκα και του Μπέσπεν, με δικαιώματα επί της Βασιλικής της Παναγίας του Πιλάρ στη Θαραγόθα, όπου ο Γκαστόν Δ΄ ήταν θαμμένος. Έδωσε επίσης στον Πέτρο Β΄ μία Καταλανή πριγκίπισσα για νύφη και έτσι έφερε τον Μπεάρν στην καταλανική σφαίρα επιρροής.

Ο Ταλέσα απεβίωσε λίγο μετά το 1136. Εκτός από τον Σεντούλε ΣΤ΄ και την Γκισκάρδα, είχε μία άλλη κόρη, που απεβίωσε μικρή και είναι γνωστή μόνο από το πρώτο γράμμα του ονόματός της: N. Είχε επίσης έναν πρώτο γιο, που ονομάζεται Σεντούλε, ο οποίος απεβίωσε πριν από το 1128, προγενέστερος του κληρονόμου του Γκαστόν.