Συμμαχία της 14ης Μαρτίου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συμμαχία της 14ης Μαρτίου تحالف 14 آذار | |
|---|---|
| Ίδρυση | 2005 |
| Ιδεολογία | Λιβανικός εθνικισμός Κατά συριακής κυβέρνησης |
| Πολιτικό φάσμα | Συγκριτισμός |
| Βουλή των Αντιπροσώπων | 50 / 128
|
| Ιστότοπος | |
| 14march.org | |
Η Συμμαχία της 14ης Μαρτίου[1] (αραβικά: تحالف 14 آذار) είναι ένας συνασπισμός πολιτικών κομμάτων και ανεξάρτητων στο Λίβανο που σχηματίστηκε το 2005. Οφείλει την ονομασία της στην Επανάσταση του Κέδρου. Επικεφαλής της συμμαχίας είναι ο Σαμίρ Γκέγκα καθώς και άλλοι εξέχοντες πολιτικοί.
Κόμματα που εγκατέλειψαν τη συμμαχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ελεύθερο Πατριωτικό Κίνημα του στρατηγού Μισέλ Αούν εγκατέλειψε την άτυπη ομαδοποίηση πριν από τις γενικές εκλογές του 2005, ενώ πριν από τις 14 Μαρτίου ήταν μια εδραιωμένη συμμαχία, λόγω μεγάλων διαφωνιών. Μετά τις εκλογές του 2005, το Ελεύθερο Πατριωτικό Κίνημα ήταν η μόνη πολιτική αντιπολίτευση, αλλά προσχώρησε ένα χρόνο αργότερα στην φιλοσυριακή κυβέρνηση της Συμμαχίας της 8ης Μαρτίου το Νοέμβριο του 2006. Το Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα εγκατέλειψε το κίνημα της 14ης Μαρτίου τον Αύγουστο του 2011. Το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα εγκατέλειψε το κίνημα της 14ης Μαρτίου το 2016.
Πόλεμος Λιβάνου 2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 12 Ιουλίου 2006, άρχισε ο πόλεμος του Λιβάνου το 2006 μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Συνασπισμός της 14ης Μαρτίου έλαβε θέση εναντίον της Χεζμπολάχ κατηγορώντας το ένοπλο κόμμα ότι προκάλεσε τον πόλεμο στον Λίβανο. Ωστόσο, η Χεζμπολάχ ισχυρίστηκε ότι το Ισραήλ προέβλεψε έναν τέτοιο πόλεμο, που υποτίθεται ότι διεξήχθη το Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια του ετήσιου αγώνα της Χεζμπολάχ για τη Διεθνή Ημέρα Κουντς (Ιερουσαλήμ).
Ο συνασπισμός στις 14 Μαρτίου, εν μέσω του πολέμου, προέτρεψε τη Χεζμπολάχ να παραδώσει τα όπλα, κατηγορώντας το κόμμα ότι προκάλεσε τον πόλεμο στον Λίβανο. Κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του πολέμου, η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις επισκέφθηκε τη Βηρυτό και πραγματοποίησε συνάντηση με τον συνασπισμό της 14ης Μαρτίου και δήλωσε στη συνέχεια ότι μια νέα Μέση Ανατολή θα γεννηθεί μετά τον πόλεμο, λέγοντας: "Ήρθε η ώρα για μια νέα Μέση Ανατολή". Η Ράις και ο Φουάτ Σινιόρα συναντήθηκαν κατά την επίσκεψή της στο Λίβανο.
Αξιώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κυριότεροι πολιτικοί στόχοι της 14ης Συμμαχίας είναι:
- Εξορία του πρώην προέδρου Εμίλ Λαχούντ, χαρακτηριζόμενου ως παράνομου προέδρου υποστηριζόμενου από το συριακό καθεστώς το Σεπτέμβριο του 2004.
- Ίδρυση δικαστηρίου για υπόθεση εναντίον των δολοφόνων του πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι.
- Ειρήνη με τη Συρία και επανεξέταση των συνόρων μεταξύ Συρίας και Λιβάνου.
- Αντιπολίτευση στη συριακή παρέμβαση στο Λίβανο.
- Ίδρυση μονοπωλίου κυβέρνησης όπλων, αφοπλισμός της Χεζμπολάχ και επανεξέταση του ελέγχου των ενόπλων δυνάμεων του Λιβάνου από τον πρόεδρο και τον στρατηγό Μισέλ Σουλεϊμάν και της αστυνομίας από τον πρωθυπουργό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Λίβανος: Εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Σαλάμ[νεκρός σύνδεσμος] naftemporiki.gr