Ρέα Λεονταρίτου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρέα Λεονταρίτου
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ρέα Λεονταρίτου (Ελληνικά)
Γέννηση1910[1]
Σμύρνη[1]
Θάνατος1992[1]
Αθήνα[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
Ιδιότηταζωγράφος[1]
Ρ. Λεονταρίτου, Μυκονιάτικα σπίτια (χωρίς χρονολογία;). Ελαιογραφία σε καμβά, 73 εκ. x 50 εκ.

Η Ρέα Λεονταρίτου (Σμύρνη, 1910 - Αθήνα, 1992)[2] ήταν Ελληνίδα ζωγράφος και γραφίστρια. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1928 έως το 1933 και είχε ως καθηγητές τους Κωνσταντίνο Παρθένη, Σπυρίδωνα Βικάτο, Δημήτριο Γερανιώτη και Θωμά Θωμόπουλο.[3] Εγκαινίασε την εκθεσιακή της δραστηριότητα ήδη από τα χρόνια των σπουδών της και την συνέχισε για αρκετές δεκαετίες με ορισμένες διακοπές, πρώτα την περίοδο 1934-1937 για βιοποριστικούς λόγους και έπειτα κατά τη διάρκεια της Κατοχής.[3] Παράλληλα με την καλλιτεχνική της δραστηριότητα ασχολήθηκε με το αρχιτεκτονικό και βιομηχανικό σχέδιο, καθώς και με τις γραφικές τέχνες.[3]

Το 1951 πραγματοποίησε την πρώτη και μοναδική ατομική της έκθεση, η οποία ωστόσο την καθιέρωσε ως ζωγράφο. Έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις όπως στην έκθεση των Ελευθέρων Καλλιτεχνών το 1937, το 1938 και το 1939, στις μεταπολεμικές Πανελλήνιες Καλλιτεχνικές Εκθέσεις[3][4], σε ομαδικές εκθέσεις στην γκαλερί Ζυγός κλπ[5][6].

Συμμετείχε από το 1952 στην καλλιτεχνική ομάδα Το Εργαστήρι μας, στο οποίο είχε συστρατευθεί μερίδα παλιών μαθητών του Κωνσταντίνου Παρθένη (Δ. Κεντάκας, Ε. Παγκάλου, Ε. Ζέπος κ.ά.).[7]

Η ίδια κατέτασσε τον εαυτό της στους οπαδούς του νεοκλασικισμού. Πέθανε το 1992 στην Αθήνα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/leontaritou-rea.html. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2021.
  2. «Λεονταρίτου Ρέα (1910 - 1992): Λιμνοθάλασσα Νο 1, 1963». Εθνική Πινακοθήκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 «Ακρόπολις, 29/7/1951». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. «Έθνος». 24 Απριλίου 1952. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. 
  5. Νέα Εστία, τεύχος 739, 1958, σελ. 651.
  6. Νέα Εστία, τεύχος 719, 1957, σελ. 878.
  7. (επιμ) Λαμπράκη-Πλάκα, Μαρίνα (1999). Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου. σελ. 168. 

Ενδεικτική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γιάννης Βουτσινάς, 59 έλληνες ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους, Γκοβόστης, Αθήνα 2000, σσ. 223–226.