Π. Γκ. Γούντχαους
Ο Π. Γκ. Γούντχαους συντομογραφία του Πέλαμ Γκρένβιλ Γούντχαους (αγγλικά: PG Wodehouse), ( 1881 - 1975) ήταν Άγγλος συγγραφέας, θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος, ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους ευθυμογράφους του 20ού αιώνα, που τα διασκεδαστικά έργα του παρουσιάζουν σαρκαστικά μια τοιχογραφία της αγγλικής κοινωνίας του μεσοπολέμου. Έγραψε περισσότερα από 90 βιβλία και 20 σενάρια ταινιών και συνεργάστηκε σε περισσότερα από 30 θεατρικά έργα και μουσικές κωμωδίες.[16]
Ο Γούντχαους έζησε για μεγάλες περιόδους στη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πέρασε τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του και το 1955 έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα.[17]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γούντχαους γεννήθηκε στο Γκίλντφορντ στην κομητεία του Σάρρεϋ στις 15 Οκτωβρίου 1881 και ήταν ο τρίτος γιος ενός Βρετανού δικαστή με έδρα το Χονγκ Κονγκ. Σπούδασε στο Dulwich College του Λονδίνου. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε σε τράπεζα αλλά σύντομα στράφηκε στη συγγραφή και εργάστηκε ως χιουμοριστικός αρθρογράφος. Τα πρώτα του μυθιστορήματα είχαν κυρίως θέμα τα σχολικά του χρόνια, αλλά αργότερα μεταπήδησε στην κωμική φαντασία. Το μεγαλύτερο μέρος της μυθοπλασίας του Γούντχαους διαδραματίζεται στη γενέτειρά του Ηνωμένο Βασίλειο, αν και μετά το 1909 έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στις ΗΠΑ και χρησιμοποίησε τη Νέα Υόρκη και το Χόλυγουντ ως σκηνικό για μερικά από τα έργα του. Έγραψε μια σειρά από μουσικές κωμωδίες για το Μπρόντγουεϊ κατά τη διάρκεια και μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του αμερικανικού μιούζικαλ, το 1917 πέντε έργα του έπαιζαν ταυτόχρονα στο Μπρόντγουεϊ. Έως τη δεκαετία του 1930 η λογοτεχνική του πορεία έφτασε στο ζενίθ.[18]
Το 1934, ο Γούντχαους, ήδη αναγνωρισμένος συγγραφέας, εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στη Γαλλία για φορολογικούς λόγους και έμεινε στο τότε διάσημο θέρετρο Λε Τουκέ στη Μάγχη. Μετά το ξέσπασμα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και τη γερμανική εισβολή στη Γαλλία το 1940, απασχολημένος με τη συγγραφή ενός νέου βιβλίου, καθυστέρησε να φύγει και τελικά συνελήφθη από τους Γερμανούς στις 21 Ιουλίου 1940. Φυλακίστηκε για ένα χρόνο, αρχικά σε στρατόπεδο εγκλεισμού στη Λιέγη και από τον Σεπτέμβριο του 1940 σε φυλακή στα κτίρια ψυχιατρείου στη Σιλεσία. Στη συνέχεια πέρασε μεγάλο μέρος του πολέμου εγκλωβισμένος στο Βερολίνο, όπου, μετά πιθανόν από αμερικανικές πιέσεις στις γερμανικές αρχές να τον απελευθερώσουν, του επέτρεψαν να μείνει σε ξενοδοχείο με δικά του έξοδα. Αποφυλακίστηκε λίγους μήνες πριν από τα 60ά του γενέθλια, όταν, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης, έπρεπε ούτως ή άλλως να αποφυλακιστεί. Εκεί, το 1941, ηχογράφησε πέντε ραδιοφωνικές εκπομπές που μεταδόθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία στις οποίες περιέγραφε με χιούμορ τις εμπειρίες του ως κρατούμενος. Μετά την τελευταία εκπομπή, επετράπη στην σύζυγό του Έθελ να έρθει μαζί του στο Βερολίνο, έχοντας πουλήσει τα περισσότερα από τα κοσμήματά της για να πληρώσει για το ταξίδι. Η χρήση εχθρικών εγκαταστάσεων για τις εκπομπές έγιναν δεκτές με βαθιά και διαρκή δυσαρέσκεια στην πατρίδα του, η οποία υπέφερε από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς εκείνη την εποχή. Οι εκπομπές του θεωρήθηκαν αποτέλεσμα συνεργασίας και προδοσίας και κάποιες βιβλιοθήκες απαγόρευσαν τα βιβλία του.[19]
Μετά τον πόλεμο, παρά το γεγονός ότι αρκετοί επιφανείς άνθρωποι των γραμμάτων τον υπερασπίστηκαν (μεταξύ των οποίων ο Τζορτζ Όργουελ, ο οποίος δημοσίευσε το Προς υπεράσπιση του Π. Γκ. Γούντχαους το 1945) ο συγγραφέας εγκαταστάθηκε οριστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 1955 έγινε Αμερικανός πολίτης, διατηρώντας τη βρετανική υπηκοότητα. Μια έρευνα της MI5 τον απάλλαξε από τις κατηγορίες, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ στην Αγγλία. Το 1975 αναγορεύτηκε ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου 1975 σε ηλικία 93 ετών στη Νέα Υόρκη.[20]
Λογοτεχνικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γούντχαους ήταν παραγωγικός συγγραφέας σε όλη του τη ζωή: μεταξύ 1902 και 1974 δημοσίευσε περισσότερα από 90 μυθιστορήματα, 40 θεατρικά έργα και 200 διηγήματα και δοκίμια. Οι πιο γνωστοί λογοτεχνικοί του χαρακτήρες περιλαμβάνουν τον πλούσιο και ματαιόδοξο αριστοκράτη Μπέρτραμ Γούστερ (Μπέρτι) και τον πολυμήχανο υπηρέτη του Τζιβς, που συχνά επεμβαίνει ως από μηχανής θεός και σώζει τον κύριό του από διάφορες απρονοησίες και επιπολαιότητες. Πολλά μυθιστορήματα διαδραματίζονται στο φανταστικό κάστρο Μπλάντινγκς.[20]
Τα περισσότερα μυθιστορήματα και διηγήματά του - με τεράστια απήχηση τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Μ. Βρετανία - αναφέρονται στο περιβάλλον της βρετανικής αριστοκρατίας του Μεσοπολέμου (1918-1940) και χαρακτηρίζονται από μπερδεμένες και ξέφρενες πλοκές στο στυλ της φάρσας και του θεατρικού βοντβίλ, με εκκεντρικούς χαρακτήρες. Στα έργα του εμπλέκονται σε κωμικές ιστορίες μπάτλερ, υπηρέτες και καμαριέρες, λόρδοι και κυρίες της αριστοκρατίας, θείες και θείοι, ανεπρόκοποι ανιψιοί, αργόσχολοι προικοθήρες, ρομαντικές δεσποινίδες και γεροντοκόρες που ελπίζουν ακόμη, εκδότες και φιλόδοξοι συγγραφείς. Με ζωηρούς διαλόγους και ιδιότυπο βρετανικό χιούμορ, αναμειγνύει την άψογη γραμματική της παλιομοδίτικης εδουαρδιανής γλώσσας της αριστοκρατίας με κοινές εκφράσεις, ανάγοντας το παιχνίδι των λέξεων ως βασικό στοιχείο στη γραφή του. Ο Γούντχαους είναι επίσης γνωστός για τις παροιμιώδεις φράσεις του.[21]
Μερικά από τα μυθιστορήματα του Γούντχαους θεωρούνται κλασικά του 20ού αιώνα. Αρκετά έχουν διασκευαστεί για την τηλεόραση, μεταξύ άλλων, το The World of Wooster μεταδόθηκε στη βρετανική τηλεόραση μεταξύ 1965 και 1967. Από το 1990 έως το 1993 προβλήθηκε το Jeeves and Wooster - Lord and Master βασισμένο σε μια σειρά διηγημάτων και μυθιστορημάτων για αυτούς τους χαρακτήρες με τον Χιου Λώρι ως Γούστερ και τον Στίβεν Φράι ως Τζιβς.
Στα ελληνικά είναι μεταφρασμένα λίγα μυθιστορήματα, όπως:
- Το άτιμο το χρήμα, μτφ. Βίκυ Μπόμπολα, Γράμματα, 1987
- Κλέφτης για μια Νύχτα, μτφ. Ρένα Χατχούτ, εκδ. Αστάρτη, 1994[22]
- Κεραυνός εν αιθρία, μτφ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. Ποταμός, 2001[20]
Βιβλιογραφία του Γούντχαους στα αγγλικά.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119293337. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0937289. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6w37w5k. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 7988. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119293337. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 7427683.
- ↑ 7,0 7,1 David A. Jasen: (Αγγλικά) P. G. Wodehouse: A Portrait of a Master. 1974. σελ. 8. ISBN-13 978-0-88405-010-0. ISBN-10 0-88405-010-6.
- ↑ David A. Jasen: (Αγγλικά) P. G. Wodehouse: A Portrait of a Master. 1974. σελ. 10. ISBN-13 978-0-88405-010-0. ISBN-10 0-88405-010-6.
- ↑ 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /29384. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «The Oxford Companion to American Theatre» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2004. σελ. 669. ISBN-13 978-0-19-516986-7.
- ↑ Πέλαμ Γκρένβιλ Γούντχαους: (Αγγλικά) d:Q113119456. 2011. σελ. 94-95. ISBN-13 978-0-09-179634-1. ISBN-10 0-09-179634-2.
- ↑ «A Reader's Guide to P. G. Wodehouse's America» (Αγγλικά) Penn State University Press. 1989. σελ. 32-44.
- ↑ Πέλαμ Γκρένβιλ Γούντχαους: (Αγγλικά) d:Q113119456. 2011. σελ. 199ff. ISBN-13 978-0-09-179634-1. ISBN-10 0-09-179634-2.
- ↑ p34284.htm#i342832. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ . «newyorker.com/P. G. Wodehouse».
- ↑ . «britannica.com/biography/P-G-Wodehouse».
- ↑ . «wodehouse.org/PG Wodehouse».
- ↑ . «excellence-in-literature.com/p-g-wodehouse-bio/».
- ↑ 20,0 20,1 20,2 . «kathimerini.gr/culture/selidodeiktes-Π.Γκ. Γούντχαους».
- ↑ . «gnomikologikon.gr/Π.Τζ. Γουντχάουζ, 1881-1975/Βρετανός συγγραφέας».
- ↑ . «skroutz.gr/s//Kleftis-gia-mia-Nychta».