Πύργος Μύρτου
Συντεταγμένες: 35°0′25″N 25°35′26″E / 35.00694°N 25.59056°E
| Αρχαιολογικός Χώρος Πύργου Μύρτου | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 35°0′25″N 25°35′26″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ιεράπετρας |
| Τοποθεσία | Μύρτος Λασιθίου |
| Χώρα | Ελλάδα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Πύργος Μύρτου είναι αρχαιολογικός χώρος του μινωικού πολιτισμού κοντά στον Μύρτο στο δήμο Ιεράπετρας στη νότια ακτή της Κρήτης. Αυτός ο χώρος έχει μακρά ιστορία λόγω της πολύτιμης τοποθεσίας και της γεωγραφίας του. Βρίσκεται κοντά στην κοιλάδα του Μύρτου και έχει ένα λιμάνι με μια κοντινή οροσειρά να παρέχει προστασία. Ο οικισμός περιλαμβάνει αυλή, πολλά δωμάτια, αγροικία και τάφο.[1]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1970 ο χώρος άρχισε να ανασκάπτεται από τον αρχαιολόγο Τζέραλντ Τσάντογκαν. Είναι κοντά σε έναν άλλο οικισμό του Μύρτου που ονομάζεται Φούρνου Κορυφή. Αυτός ο οικισμός διήρκεσε από την πρώιμη μινωική περίοδο, τη μέση μινωική περίοδο και τη νεοανακτορική περίοδο. Η πρώιμη Μινωική περίοδος διήρκεσε από το 3560 π.Χ. έως το 2160 π.Χ. Η μέση μινωική περίοδος περιλαμβάνει την παλαιά και νέα περίοδο παλατιών που διήρκεσε από το 2160 π.Χ. έως το 1600 π.Χ. Η ύστερη Μινωική περίοδος διήρκεσε από το 1600 π.Χ. έως το 1170 π.Χ.[2][3]
Αυτός ο οικισμός ιδρύθηκε περίπου 3000 π.Χ. με την κορυφή Φούρνου να ιδρύεται περίπου την ίδια περίοδο. Και οι δύο καταστράφηκαν από πυρκαγιά γύρω στο 2150 π.Χ. Εκτιμάται ότι ο Πύργος επανανακατοικήθηκε το 1900 π.Χ. Από τότε ο Πύργος χρησίμευσε ως διοικητικό κέντρο και δημιούργησε νέες δομές.[3]
Αρχαιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτός ο μινωικός οικισμός στο δρόμο προς την Ιεράπετρα διαθέτει πολλά μινωικά χαρακτηριστικά: αποστράγγιση, πλακόστρωτα δάπεδα και μονοπάτια και τετραγωνισμένα θεμέλια για το κεντρικό κτήριο του. Αν και οι ιστορικοί μπορεί να διαφωνήσουν εάν ορισμένοι μινωικοί αρχαιολογικοί τόποι ήταν πραγματικά διοικητικοί ή ανταλλακτικοί χώροι, είναι ευρέως αποδεκτό ότι ο Πύργος Μύρτου ήταν διοικητικός χώρος. Ο Πύργος Μύρτου χρησιμοποιείται ως παράδειγμα για το πώς μοιάζει ένας διοικητικός χώρος κατά τον Μινωικό πολιτισμό. Σε αντίθεση με άλλους οικισμούς, ονοματισμένοι άρχοντες του Πύργου Μύρτου που βρέθηκαν στην εικονογραφία με απόδειξη ελέγχου των ανταλλαγών και των παραγόμενων αντικειμένων.[4] Αυτός ο χώρος είναι επίσης γνωστός για τον κεντρικό τάφο και την αγροικία του.
Αγροικία του Πύργου Μύρτου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αγροικία χτίστηκε την Ύστερη Μινωική περίοδο στην κορυφή ενός λόφου. Οι ιστορικοί θεωρούν ότι το σπίτι χτίστηκε για να επιτηρεί όλη τη γεωργία και να είναι ένα κτίριο που κυβερνά τον ιστότοπο. Το κτίριο είχε συνολικά 9 δωμάτια. Τρία από τα δωμάτια θεωρούνται υπόγεια για τα παραπάνω δωμάτια. Το σπίτι θεωρείται επίσης ότι έχει τρεις ορόφους. Άλλα τρία δωμάτια θεωρούνται είσοδοι, ενώ τα άλλα δωμάτια μπορεί να ήταν αποθήκες. Στα τέχνεργα που βρέθηκαν, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ένα ιερό βρίσκεται στο σπίτι.[3]
Τάφος του Πύργου Μύρτου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέσα στον τάφο, οι αρχαιολόγοι βρήκαν πήλινα αγγεία και κύπελλα. Αυτό υποδηλώνει ότι οι τελετουργίες ήταν μια πρακτική που χρησιμοποιούν οι Μινωίτες. Επιπλέον, βρέθηκαν μαχαίρια, στιλέτα και κελύφη τριτώνων. Οι ταφές που βρέθηκαν θεωρήθηκαν ότι αποτελούν μέρος μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας, καθώς ήταν όλοι άνδρες. Τα υπολείμματα είναι λίγο παραποιημένα. Ένας άντρας έχει ένα πολύ μακρύ κόκκαλο και στον σκελετό ενός νεαρού άνδρα τοποθετήθηκε το κρανίο ενός μεγαλύτερου άνδρα. Είναι άγνωστο για ποιο συγκεκριμένο λόγο τακτοποιήθηκαν οι νεκροί με αυτόν τον τρόπο. Ενώ άλλες αποθέσεις ανδρών, γυναικών και παιδιών βρίσκονταν έξω από τον τάφο, πιστεύεται ότι ο τάφος του Πύργου Μύρτου κατασκευάστηκε για ισχυρές μορφές.[5]
Ορισμένοι αρχαιολόγοι προτείνουν ότι οι Μινωίτες είχαν θρησκεία λόγω της τοποθέτησης του τάφου. Ο τάφος είναι τοποθετημένος στην άκρη του οικισμού αλλά είναι ακόμα εντός του οικισμού. Αυτό υποδηλώνει ότι οι Μινωίτες είδαν τάφους ως πύλη για τη μετά θάνατον ζωή. Επιπλέον, σε αντίθεση με άλλους τάφους που έχουν βρεθεί σε άλλους χώρους, ο τάφος του Μύρτου Πύργου είναι μνημειακός και δημόσιος.[6] Αυτό ενισχύει την ιδέα ότι οι νεκροί στον τάφο έχουν κάποια σημασία ή σκοπό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Cappel, Sarah, et al. Minoan Archaeology: Perspectives for the 21st Century. Presses Universitaires De Louvain, 2015.
- ↑ “Chart/Minoan Chronology.” The History of Ancient Greece Podcast, i.pinimg.com/originals/4e/04/7c/4e047c8da9ad427ec1be4b669d941198.gif.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Myrtos-Pyrgos.” Minoan Country House at Myrtos-Pyrgos, www.minoancrete.com/pyrgos.htm.
- ↑ Parkinson, William A., and Michael L. Galaty. “Secondary States in Perspective: An Integrated Approach to State Formation in the Prehistoric Aegean.” American Anthropologist, vol. 109, no. 1, 2007, pp. 113–129., doi:10.1525/aa.2007.109.1.113.
- ↑ Murphy, Joanne M. A. Prehistoric Crete: Regional and Diachronic Studies on Mortuary Systems. INSTAP Academic Press, 2011.
- ↑ Vogeikoff-Brogan, Natalia. Stega: Archaeology of Houses and Households in Ancient Crete. American School of Classical Studies at Athens, 2012.