Πωλ Ακέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πωλ Ακέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Paul Acker (Γαλλικά)
Γέννηση14  Σεπτεμβρίου 1874[1][2][3]
Σαβέρν[4]
Θάνατος27  Ιουνίου 1915[5][2][6]
Moosch[7][4]
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα[4]
Τόπος ταφήςΣαβέρν[8][4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5][9][10]
Alsatian
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος[9]
συγγραφέας[9]
μυθιστοριογράφος
δοκιμιογράφος[9]
θεατρικός συγγραφέας[9]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Mort pour la France[1][11]
Μεγάλο Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (1915)[12]
Montyon Prizes
Prix Kastner-Boursault (1914)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πωλ-Τεοντόρ Ακέρ (γαλλ. Paul-Théodore Acker, 14 Σεπτεμβρίου 187427 Ιουνίου 1915), ήταν Γάλλος (Αλσατός) μυθιστοριογράφος, που συνέγραψε δημοφιλή λαϊκά μυθιστορήματα.

Ο Ακέρ γεννήθηκε στη μικρή πόλη Σαβέρν, αλλά σύντομα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Le Gaulois και L'Écho de Paris, και στα περιοδικά Revue des deux Mondes, L'Illustration, Revue de Paris και Revue critique des idées et des livres.

Σκοτώθηκε σε ηλικία 40 ετών σε δυστύχημα με αυτοκίνητο στην περιοχή μεταξύ του Μοός και του Ταν, αλλά όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία ως πολεμιστής στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταπολεμικώς, στις 11 Αυγούστου 1922, τα οστά του μεταφέρθηκαν και τάφηκαν στη γενέτειρά του Σαβέρν.

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιλεγμένη εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Dispensé de l'Article 23 (préface de Willy, couverture illustrée par Charles Léandre), 1898, H. Simonis-Empis
  • Un mari sans femme, 1902, Librairie Molière
  • Petites confessions. Visites et portraits, 1905
  • La Petite Madame de Thianges, 1906, Calmann Lévy
  • Le Désir de vivre, 1907, Calmann Lévy
  • Œuvres sociales des femmes, 1908, Plon-Nourrit Lire en ligne
  • Le Soldat Bernard, 1909, Fayard
  • Les Exilés, 1911, Plon (αρκετές εκδόσεις έως το 1920)
  • Le Beau Jardin, 1910, Plon (αρκετές εκδόσεις έως το 1919)
  • Une ville industrielle alsacienne: Mulhouse, 1912
  • Les deux cahiers, 1912, Plon-Nourrit Lire en ligne
  • Les deux amours, 1914
  • Les Demoiselles Bertram, 1914, Plon-Nourrit
  • Trois tombes, 1916, Plon-Nourrit
  • L'Oiseau vainqueur, 1916, Flammarion
  • Entre deux rives, 1917, Plon
  • Colmar : une ville alsacienne, 1919, Éd. de la Haute-Alsace
  • Tante Babiole - «Collection Stella», no. 76
  • Les Deux Cahiers - «Collection Stella», no. 174
  • Les Exilés - «Select-Collection» των εκδ. Flammarion, no. 164
    • Les Exilés με πρόλογο του Jean-Noël Grandhomme, εκδ. Laborintus, Lille-Paris 2016, ISBN 979-10-94464-12-0

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Γαλλικά) Mémoire des hommes. Ανακτήθηκε στις 2  Ιανουαρίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 Georges Bischoff, Georges Foessel, Christian Baechler: «Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne» (Γαλλικά) 1982. acker-paul. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12103674j.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Georges Bischoff, Georges Foessel, Christian Baechler: «Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne» (Γαλλικά) 1982.
  5. 5,0 5,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12103674j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. GeneaStar. ackerpaul.
  7. «Dictionnaire culturel de Strasbourg» (Γαλλικά) Presses universitaires de Strasbourg. Στρασβούργο. 2017. σελ. 597. ISBN-13 978-2-86820-988-7. ISBN-10 2-86820-988-2.
  8. 8,0 8,1 www.souvfrancais-stamarin.com/goldbach.htm.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0256085. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2022.
  10. CONOR.SI. 27168867.
  11. «Bulletin de l'Association des journalistes parisiens, n°34, 1919».
  12. academie-francaise.fr/grand-prix-du-roman. Ανακτήθηκε στις 20  Σεπτεμβρίου 2016.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λήμμα «Ακκέρ Παύλος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 3, σελίδα 313