Ούγος Δ΄ του Σατωντάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ούγος Δ΄ του Σατωντάν
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1110[1][2][3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης[3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςAgnès (Comtesse) de Fréteval
ΤέκναΓοδεφρείδος Γ΄ του Σατωντάν
d:Q55385907
ΓονείςΡοτρού Α΄ του Σατωντάν και Adeliz de Bellême[4]
ΑδέλφιαΓοδεφρείδος Β΄ του Περς
ΟικογένειαΟίκος του Σατωντάν και του Περς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαCount of Châteaudun[3]

Ο Ούγος Γ΄, γαλλ.: Hugues III du Châteaudun (απεβ. 1110) από τον Οίκο του Σατωντάν και του Περς, ήταν υποκόμης του Σατωντάν.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Ροτρού Α΄ υποκόμη του Σατωντάν και της Αντελίζ ντε Μπελέμ, κόρης του Γκερέν του Ντομφρόντ. Ο Ούγος Δ΄ έγινε υποκόμης του Σατωντάν μετά το τέλος του πατέρα του το 1080.

Ο Ούγος Δ΄ δώρισε την εκκλησία του Σαιν-Λεονάρ ντε Μπελέμ στο αβαείο του Μαρμουτιέ το 1092 και το 1096 ο πάπας Ουρβανός Β΄ εγκαινίασε το νέο παρεκκλήσιο και κήρυξε για την Α΄ Σταυροφορία.

Τον Ούγκο Δ΄ διαδέχτηκε, μετά το τέλος του, ο Γοδεφρείδος Γ΄ ως υποκόμης του Σατωντάν.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Aγνή κόμισσα του Φρετεβάλ, κόρη του Φουσέ κυρίου του Φουτεβάλ και της Ιλντεμπύρζ Γκοέτ. Είχαν τρία παιδιά:

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Settipani, Christian, Les vicomtes de Châteaudun et leurs alliés, dans Onomastique et Parenté dans l'Occident médiéval, Oxford, Linacre, Μονάδα για την Προοπτική Έρευνα, 2000
  • Tout, TF, Περίοδοι Ευρωπαϊκής Ιστορίας, Τόμος II: Η Αυτοκρατορία και ο Παπισμός, 918-1273, Rivingtons, Λονδίνο, 1932
  • Bury, JB (Editor), The Cambridge Medieval History, Volume V, Contest of Empire and Papacy, Cambridge University Press, 1926
  • Runciman, Steven, A History of the Crusades, Volume One, The First Σταυροφορία και το Ίδρυμα του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ, Cambridge University Press, 1951
  • Μεσαιωνικό Έργο, Vicomtes de Châteaudun

Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. Ανακτήθηκε στις 3  Αυγούστου 2019.
  3. 3,0 3,1 3,2 Ανακτήθηκε στις 3  Αυγούστου 2019.
  4. 4,0 4,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.