Ορλάντο Σίρολα
| Ορλάντο Σίρολα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 Απριλίου 1928[1] Ριέκα[1] |
| Θάνατος | 13 Νοεμβρίου 1995[1][2] Μπολόνια[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–1995)[1] Βασίλειο της Ιταλίας (1928–1946) |
| Ύψος | 197 cm  |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντισφαιριστής[1] καινοτόμος επιχειρηματίας |
| Περίοδος ακμής | 1952 - 1963 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | d:Q124956422 |
Ο Ορλάντο Σίρολα (ιταλικά : Orlando Sirola) (Φιούμε 30 Απριλίου 1928 - Μπολόνια 13 Νοεμβρίου 1995), ήταν Ιταλός πρωταθλητής της αντισφαίρισης.
Ο Σίρολα ξεκίνησε να παίζει αντισφαίριση σαν παιδί δείχνοντας το ταλέντο του αλλά λόγω του πολέμου αναγκάστηκε να σταματήσει προσωρινά και στη συνέχεια να ασχοληθεί με το άθλημα ξανά το 1951. Με τον Νίκολα Πιετραντζέλι στα διπλά ανδρών έγραψαν ιστορία στο Ιταλικό τένις με τη νίκη τους στο Ρολάν Γκαρός το 1959 και φτάνοντας στον τελικό Γουίμπλεντον το 1956[3]. Το δίδυμο αυτό στα διπλά αντρών είχαν ρεκόρ 42 νίκες, 34 στο Κύπελλο Ντέιβις[4]. Το ίδιο δίδυμο ήταν πρωταθλητές Ιταλίας στο διπλό το 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1962, 1963, 1964 και το 1965[5].
Στο απλό, στο Γαλλικό Όπεν έφτασε στους ημιτελικούς το 1960[6] και στο δεύτερο γύρο το 1958[7]. Στο Γουίμπλεντον έφθασε στο δεύτερο γύρο το 1959 και το 1962[8]. Στο Διεθνές πρωτάθλημα Ιταλίας ήταν τρεις φορές στα προημιτελικά (1954, 1958 και 1960). Φιναλίστ ήταν στο ιταλικό πρωτάθλημα το 1957 χάνοντας από τον Μπέπε Μέρλο και το 1959 χάνοντας από τον Πιετραντζέλι σε τρία σετ.
Στο μικτό διπλό συνεργάστηκε με την Λέα Περίκολι κι έφθασαν στους προημιτελικούς στο Γουίμπλεντον το 1955[8]. Επίσης ήταν δύο φορές πρωταθλητής Ιταλίας το 1956 και το 1959.
Στο Πρωτάθλημα αντισφαίρισης Ανατολικής Μεσογείου ήταν πρώτος στο απλό το απλό, και πρώτος στο διπλό αντρών.
Το 1963 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες της Νάπολης. Στην εθνική ομάδα του κυπέλλου Ντέιβις κατά την περίοδο 1953-1963 ο Σίρολα κέρδισε 22 παιχνίδια κι έχασε 23 στο απλό, έκανε 35 νίκες στο διπλό[9]. Το 1960 και το 1961 στο διπλό, ήταν μέλος της Ιταλικής ομάδας που έφτασε στον τελικό του τουρνουά, πριν χάσει από την Αυστραλία με 1-4 και 0-5.
Ποτέ δεν έγινε επαγγελματίας και συμμετείχε μόνο σε μεγάλα τουρνουά που προορίζονταν για ερασιτέχνες. Μεταξύ 1969 και 1971 ήταν αρχηγός της εθνικής για το Ντέιβις καπ[10].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 709. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
- ↑ ITF website.
- ↑ Wimbledon - finale doppio maschile 1956
- ↑ Leading players by doubles pair
- ↑ Albo d'oro dei campionati assoluti di tennis Αρχειοθετήθηκε 2010-07-22 στο Wayback Machine. dal sito della Federazione Italiana Tennis
- ↑ «Tabellone Internazionali di Francia 1960 - Singolare maschile» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2017.
- ↑ «Tabellone Internazionali di Francia 1958 - Singolare maschile» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2017.
- ↑ 8,0 8,1 Orlando Sirola - Archivio di Wimbledon
- ↑ Profilo di Orlando Sirola in Coppa Davis
- ↑ «Elenco dei Capitani non giocatore». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2017.