Ντένις Στράτον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντένις Στράτον
Ο Ντένις Στράτον το 2006
Πληροφορίες
ΨευδώνυμοDen
Γέννηση9  Οκτωβρίου 1952[1]
Λονδίνο
ΚαταγωγήΛονδίνο, Αγγλία
EίδοςHeavy Metal, Hard Rock, Progressive Rock
ΙδιότητεςΜουσικός, Συνθέτης
Μουσικά όργαναΚιθάρα, Φωνητικά
Παρουσία1969 - σήμερα
ΣυμμετοχέςIron Maiden, Praying Mantis, Lionheart
Ιστότοπος
http://www.praying-mantis.com/

Ο Ντένις Γουίλιαμ Στράτον (αγγλ. Dennis William Stratton) είναι Άγγλος κιθαρίστας, γνωστός ως μέλος του χέβι μέταλ συγκροτήματος Iron Maiden, όπου έπαιξε στον πρώτο τους δίσκο.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στράτον γεννήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1952 στο Λονδίνο. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα σε εφηβική ηλικία και στις αρχές της δεκαετίας του '70 σχημάτισε τους Harvest. Το 1973, μετονομάστηκαν σε Wedgewood παίζοντας για πρώτη φορά στο "Cart and Horses" του Στράτφορντ. Έγιναν γνωστοί παίζοντας διασκευές για τα επόμενα δύο χρόνια.

Το 1975, δημιούργησε τους Remus Down Boulevard με τον κιθαρίστα Ντέιβ Έντουαρτς, οι οποίοι ηχογράφησαν κάποιες από τις συναυλίες τους χρησιμοποιώντας τις σαν ντέμο. Η "UK Records" τους πρότεινε συμβόλαιο και αποφάσισε να ηχογραφήσει το πρώτο τους άλμπουμ ζωντανά με τίτλο "Live at the Marquee". Παρ' όλη την ετοιμασία και την ηχογράφηση του άλμπουμ, η εταιρεία αποφάσισε να μην εκδώσει το δίσκο. Το συγκρότημα ανέλαβε η "Quarry Management", η οποία δούλευε με καλλιτέχνες όπως ο Ρόρι Γκάλαχερ, οι Status Quo, κ.α..[2] Οι Remus Down Boulevard περιόδευσαν στην Ευρώπη για τρεις μήνες, ανοίγοντας τις εμφανίσεις των Status Quo. Παρά τις προσπάθειες τους, δεν κατάφεραν να βρουν συμβόλαιο συνεργασίας με κάποια εταιρεία και διαλύθηκαν.

Ο Στράτον γνώρισε τον Στιβ Χάρις, όταν απάντησε σε μία αγγελία στο "Melody Maker" που είχε διαβάσει η σύζυγος του. Αφού έγινε μέλος των Iron Maiden και έμαθε όλα τα τραγούδια που είχε γράψει ο Χάρις, έπαιξε στον ομώνυμο δίσκο του συγκροτήματος, ο οποίος γνώρισε μεγάλη επιτυχία ανεβαίνοντας στο # 4 των βρετανικών τσαρτ και παρέμεινε στους καταλόγους επιτυχιών για 15 εβδομάδες, ενώ ξαναμπήκε στο τσαρτ το 1985.[3] Τον Οκτώβριο του 1980, ο Στράτον αποχώρησε από τους Iron Maiden λόγω μουσικών διαφορών και αντικαταστάθηκε από τον Άντριαν Σμιθ.

Μετά την αποχώρηση του, σχημάτισε τους Lionheart με τον Τζες Κοξ των Tygers of Pan Tang.[4] Αργότερα, έγινε μέλος των Praying Mantis ηχογραφώντας μαζί τους έξι στούντιο δίσκους, από την επανένωση τους το 1990 μέχρι το 2004. Το συγκεκριμένο συγκρότημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Ιαπωνία, με πιο επιτυχημένο άλμπουμ το "A Cry for the New World" το οποίο έφθασε στο # 35 των τσαρτ, αλλά και τα "Nowhere to Hide" και "Forever in Time" που μπήκαν στο Top-40.[5]

Μετά την αποχώρηση του από τους Praying Mantis, συνεργάστηκε με τον νοτιοαφρικανό κιθαρίστα Μάικ ντε Τζάγκερ βιντεοσκοπώντας τη ζωή του Στράτον, για ένα επικείμενο ντοκιμαντέρ. Το 2008, οι δύο κιθαρίστες περιόδευσαν με τους Ιταλούς Clairvoyants παίζοντας κομμάτια από τον πρώτο δίσκο των Iron Maiden.[6]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

με τους Iron Maiden[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

με τους Praying Mantis[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Live at Last (1990)
  • Predator in Disguise (1991)
  • A Cry for the New World (1993)
  • Only the Children Cry (EP, 1993)
  • Play in the East (1994)
  • To the Power of Ten (1995)
  • Captured Alive in Tokyo City (1996)
  • Forever in Time (1998)
  • Nowhere to Hide (2000)
  • The Journey Goes On (2003)

Paul Di'Anno & Dennis Stratton[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Original Iron Men (1995)
  • The Original Iron Men 2 (1996)
  • As Hard As Iron (1996)

Άλλες συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Lionheart - Hot Tonight (1984)
  • Lea Hart - Trapped (1990)
  • English Steel - Start 'em Young (1992)
  • True Brits - Ready to Rumble (1992)
  • Remus Down Boulevard - Live - Worth the Wait (4th Time Lucky) - Live at The Standard, Walthampstow 2011 (2011)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]