Νικόλαος Σπέντζας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικόλαος Σπέντζας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νικόλαος Σπέντζας (Ελληνικά)
Γέννηση1905
Φιλιατρά
Θάνατος7  Δεκεμβρίου 1959
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕλληνικός Συναγερμός, Λαϊκόν Κόμμα, Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις και Κόμμα Ελευθεροφρόνων
Οικογένεια
ΓονείςΙωάννης Γ. Σπέντζας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Μεσσηνίας)
Έλληνας υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων‎
Έλληνας υφυπουργός Οικισμού‎
Έλληνας υφυπουργός Οικισμού και Σεισμοπλήκτων Νήσων
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Τριφυλίας)

Ο Νικόλαος Σπέντζας του Ιωάννη (Φιλιατρά 1905Αθήνα 7 Δεκεμβρίου 1959)[1] ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής επί μακρόν στην εκλογική περιφέρεια Μεσσηνίας. Τιμήθηκε με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικα.[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στα Φιλιατρά το 1905. Ήταν γόνος παλαιάς οικογενείας των Φιλιατρών. Ο προπάππος του Αντώνιο-Αναγνώστης Σπέντζας εκπροσώπησε την γενέτηρά του στην 2η Εθνοσυνέλευση. Ο πάππος του Γεώργιος Α. Σπέντζας διετέλεσε δήμαρχος Εράνης (Φιλιατρών), βουλευτής και Αντιπρόεδρος της Βουλής του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους. Ο πατέρας του, Ιωάννης Γ. Σπέντζας , εξελέγη βουλευτής Τριφυλίας το 1906 και το 1910, και βουλευτής Μεσσηνίας το 1910 και τον Δεκέμβριο του 1915.

Ο Νικόλοας Ι. Σπέντζας σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Διετέλεσε νομικός σύμβουλος του ΟΔΕΠ και ανέλαβε επίσης γενικός διευθυντής του ΑΣΟ.[1] Εξελέγη βουλευτής Τριφυλίας για πρώτη φορά το 1933.[2] Στη συνέχεια επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας στις εκλογές του 1936 με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων, στις εκλογές του 1946 με την Ένωση Εθνικοφρόνων και ως ανεξάρτητος το 1950. Ακολούθως εξελέγη βουλευτής Τριφυλίας με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1952 και βουλευτής Μεσσηνίας με την ΕΡΕ το 1956.[3] Στην κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά διετέλεσε Γενικός Γραμματεύς και ακολούθως υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 3 Απριλίου 1939 έως τις 29 Ιανουαρίου 1941.[4]. Συνέχισε στο ίδιο υφυπουργείο και στην κυβέρνηση Κορυζή ως τις 18 Απριλίου 1941, οπότε και παραιτήθηκε για να μη συμμετέχει σε Κυβερνητική θέση κατά την Γερμανική Κατοχή .[5] Αργότερα, στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή υπηρέτησε ως υφυπουργός Οικισμού και Σεισμοπλήκτων Νήσων από τις 6 Οκτωβρίου 1955 ως τις 29 Φεβρουαρίου 1956.

Το έργο του στις κυβερνητικές θέσεις στις οποίες υπηρέτησε αποτυπώνεται στην αποφάσεις οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και φέρουν την υπογραφή του. Οι εμπαθείς κριτές του έργου της Κυβερνήσεως Μεταξά, όχι μόνον παραβλέπουν μονίμως την ανάγκη ψυχολογικής προετοιμασίας της Ελληνικής Κοινωνίας για τον επερχόμενο πόλεμο δια της λήψεως των αναγκαίων μέτρων, αλλά ηθελημένα αποσιωπούν το έργο τη, ιδιαιτέρως στην Παιδεία: συμπλήρωση του κτιριακού προγράμματος των σχολικών κτιρίων, κυρίως στην ύπαιθρο, μέριμνα για την υγεία και την διατροφή των μαθητών (μαθητικά συσσίτια και σχολίατροι) και πλείστα άλλα, σε σημείο να διερωτάται ο καλόπιστος πολίτης πως εξοικονομούσε η Κυβέρνησε τότε χρήματα γι' αυτά, παρά τις τεράστιες δαπάνες προετοιμασίας της Ελλάδας για πόλεμο. Στο μικρό χρονικό διάστημα της θητείας του ως Υφυπουργού Σεισμοπλήκτων νήσων επιτάχυνε το πρόγραμμα ανοικοδομήσεως των νήσων αυτών. Η σημαντική πρόοδος των έργων αποτυπώνονται στο φωτογραφικό αρχείο του Υπουργείο, το οποίο απέστειλαν οι επί τόπου υπηρεσίας με την κατάσταση κατά την ανάληψη της θέσεως από τον Νικόλαο Σπέντζα και κατά την παράδοση στον επόμενο Υφυπουργό.

Απεβίωσε την 7η Δεκεμβρίου 1959 και κηδεύθηκε δημοσία δαπάνη από τον Ιερό Ναό της Μητροπόλεως Αθηνών στις 9 Δεκεμβρίου.[6]

Ο υιός του, Ιωάννης Σπέντζας,συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση προσφοράς προς την πατρίδα, πολιτεύθηκε το 1974 και εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εμπρός, φύλλο 12-12-1959, σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.
  2. Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 140 (αριθμ. 1493) (pdf)
  3. Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 95 (αριθμ. 1088) (pdf)
  4. Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος (2004). Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004 (PDF). Αθήνα. σελ. 73. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Αυγούστου 2011. 
  5. ««Κυβέρνησις Αλέξανδρου Κορυζή, Από 29.1.1941 έως 20.4.1941»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2015. 
  6. «Εκηδεύθη ο πρώην υπουργός Νικ. Σπέντζας», Ελευθερία, φύλλο 9 Δεκεμβρίου 1959, σελ. 5. Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.