Μπεθ Κουστάν (Μαρντίν)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°29′37″N 41°37′35″E / 37.49361°N 41.62639°E / 37.49361; 41.62639

Μπεθ Κουστάν
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μπεθ Κουστάν
37°29′37″N 41°37′35″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΜιντγιάτ
Ταχ. κωδ.47800 και 47500
Ζώνη ώραςUTC+03:00

Το Μπεθ Κουστάν (συριακά: ܒܝܬ ܩܘܢܨܛܢ‎‎, μτφ. «Οίκος του Κωνσταντίνου», κουρδικά: Baqisyan‎‎, τουρκικά: Alagöz‎‎)[1] είναι ασσυριακό χωριό στην Επαρχία του Μαρντίν, στην Τουρκία. Βρίσκεται σε απόσταση 26 χιλιομέτρων από το Μιντιάτ. Το 2011, το χωριό αριθμούσε πληθυσμό της τάξεως των 95 κατοίκων.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μπεθ Κουστάν, όπως και αρκετά άλλα χωριά τα οποία ευρίσκονται εντός της περιοχής του Τουρ Αμπντίν, πιθανώς κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά τους προχριστιανικούς χρόνους, ενώ πιστεύεται πως το χωριό αποτελούσε τόπο ανάπαυσης για τους ταξιδιώτες, καθώς και πως ο στρατός του Κωνσταντίνου Α΄ πέρασε αρκετές φορές από το χωριό. Κατά την διάρκεια του 4ου αιώνα, το Τουρ Αμπντίν εκχριστιανίστηκε, ενώ η τοπική εκκλησία του Μορ Ελιγιό ανεγέρθηκε το 343 μ.Χ. Ο Άγιος Μορ Γκαμπριέλ γεννήθηκε στην συγκεκριμένη τοποθεσία το 574, ενώ, αργότερα, κατέστη επίσκοπος του γειτονικού μοναστηριού του Καρτμίν.

Πλησίον του χωριού βρίσκεται το Σουό ντ-Χελάν, βράχος ο οποίος έχει λάβει την ονομασία του από την Αγία Ελένη, μητέρα του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α΄. Επίσης, στην ευρύτερη περιοχή πλησίον του χωριού ευρίσκονται οι κατεστραμμένες εκκλησίες του Μορ Οσιό και της Θεομήτορος, οι οποίες πιστεύεται πως καταστράφηκαν από τον Ταμερλάνο προς το 1400.

Το 1915, κατά τις απαρχές της Γενοκτονίας των Ασσυρίων, 120 οικογένειες κατοικούσαν εντός του χωριού, του οποίου αρχηγός ήταν ο Γιουχανόν, από την οικογένεια των Μπεθ-Γιαχκό. Ο Χάκο, Κούρδος φύλαρχος της οικογένειας των Χορτέκ ο οποίος καταγόταν από γειτονικό χωριό, προειδοποίησε τους χωρικούς του Μπεθ Κουστάν για τις επερχόμενες επιθέσεις των Κούρδων και των Τούρκων εναντίον του τοπικού ασσυριακού χριστιανικού πληθυσμού, συμβουλεύοντάς τους να φύγουν από το χωριό. Αρχικώς, οι χωρικοί δεν πίστευσαν τον Χάρκο, ωστόσο, αφότου πληροφορήθηκαν για την καταστροφή του Ζαζ, όλοι οι κάτοικοι με εξαίρεση δύο ηλικιωμένους χωρικούς διέφυγαν προς το Χαχ. Οι Κούρδοι κατέφθασαν, αργότερα, στο χωριό, όπου και λεηλάτησαν ότι είχε απομείνει, ενώ σκότωσαν τους δύο ηλικιωμένους οι οποίοι είχαν παραμείνει εντός αυτού. Οι χωρικοί δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στο Μπεθ Κουστάν παρά μόνο το 1922, ενώ με την σχετική άδεια του Αγά Τσαλαμπί, τους επετράπη να χτίσουν και να κατοικήσουν εκεί εκ νέου.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Αγγλικά) «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2015. 
  2. (Αγγλικά) David Gaunt, Jan Beth-Şawoce. Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia During World War I. σελ. 223. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]