Ασσύριοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ασσύριοι
Sūrāyē / Suryoye / ʾĀṯōrāyē
Συνολικός πληθυσμός
25 εκατομμύρια[1][2][3][4][5] [6][7][8][9]
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Πατρίδα των Ασσυρίων:Οι αριθμοί μπορεί να ποικίλουν
Συρία200.000–877.000 (πριν τον Συριακό Εμφύλιο Πόλεμο)[10][11][12][10] [13]
Ιράκ150.000–202.000[14][15][16]
Τουρκία25.000[17]
Ιράν7.000–17.000[18]
Διασπορά:Οι αριθμοί μπορεί να ποικίλουν
Ηνωμένες Πολιτείες110.807–600.000[19][20][21][22][23]
Σουηδία150.000[24]
Γερμανία70.000–100.000[25][26]
ΛίβανοςΜέχρι 80.000[27]
Αυστραλία46.217[28]
Ιορδανία30.000–44.000–150.000[29][30]
Καναδάς10.810[31]
ΟλλανδίαΧιλιάδες[32]
Γαλλία16.000[33]
Ρωσία14.000[34]
Ελλάδα6.000[35]
Γεωργία3.299[36][37]
Ουκρανία3.143[38]
Αρμενία2.769–6.000[39][40]
Νέα Ζηλανδία1.497[41]
Ισραήλ1.000–5.000[42][43]
Δανία700[44]
Καζακστάν350[45]
Φινλανδία300[46]
Γλώσσες
Νεο-Αραμαϊκά
(Ασσυριακά, Χαλδαϊκά, Τουρόγιο)
Θρησκεία
Κυρίως Συριακός Χριστιανισμός
Επίσης Προτεσταντισμός

Οι Ασσύριοι (ܣܘܪ̈ܝܐ, Sūrāyē/Sūrōyē) είναι μια εθνοτική ομάδα με καταγωγή από τη Μεσοποταμία, μια περιοχή στη Μέση Ανατολή.[47][48] Κάποιοι Ασσύριοι αυτοπροσδιορίζονται ως Σύριοι,[49] άλλοι ως Αραμαίοι,[50] ενώ άλλοι αυτοπροσδιορίζονται ως Χαλδαίοι.[51] Ομιλούν μια Σημιτική γλώσσα, τα νεοαραμαϊκά (η οποία διακρίνεται στις διαλέκτους των ασσυριακών, των χαλδαϊκών και των τουρόγιο),[52] και την γλώσσα της χώρας όπου ζουν. Οι σύγχρονοι Ασσύριοι είναι Σύριοι Χριστιανοί που αξιώνουν καταγωγή από την Ασσυρία, ενός εκ των παλαιότερων πολιτισμών στο κόσμο, καθώς η ύπαρξη του ασσυριακού πολιτισμού χρονολογείται από το 2500 π.Χ. στην Μεσοποταμία.[53]

Οι φυλετικές περιοχές που αποτελούν την πατρίδα των Ασσυρίων είναι τμήματα του σημερινού βόρειου Ιράκ (πεδιάδες της Νινευής και κυβερνείο Ντοχούκ), της νοτιοανατολικής Τουρκίας (Χακάρι και Τουρ Αμπντίν), του βορειοδυτικού Ιράν (Ούρμια) και πιο πρόσφατα τμήματα της νοτιοανατολικής Συρίας (κυβερνείο Αλ Χασακά).[54] Η πλειοψηφία των Ασσυρίων έχει μεταναστεύσει σε άλλες περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αμερικής, του Λεβάντε, της Αυστραλίας, της Ευρώπης, της Ρωσίας και του Καυκάσου κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Η μετανάστευση προκλήθηκε από γεγονότα όπως οι Σφαγές του Ντιγιάρμπακιρ, της Γενοκτονίας των Ασσυρίων (παράλληλα με τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων) κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις σύμμαχες Κουρδικές φυλές, την σφαγή του Σιμελέ στο Ιράκ (1933), την Ιρανική Επανάσταση του 1979, τις αραβικές εθνικιστές μπααθιστικές πολιτικές στο Ιράκ και τη Συρία, την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε και την κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους της πεδιάδας της Νινευής κατά την ακμή του.[55][56]

Οι Ασσύριοι είναι κυρίως Χριστιανοί, με τους περισσότερους να ανήκουν στο ανατολικό ή το δυτικό Συριακό λειτουργικό τελετουργικό του Χριστιανισμού.[57] Οι εκκλησίες που ακολουθούν το ανατολικό Συριακό τελετουργικό συμπεριλαμβάνουν την Χαλδαϊκή Καθολική Εκκλησία, την Ασσυριακή Εκκλησία της Ανατολής και την Αρχαία Εκκλησία της Ανατολής, ενώ το δυτικό συριακό τελετουργικό ακολουθεί η Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία και η Συριακή Καθολική Εκκλησία. Και οι δύο τελετές χρησιμοποιούν τα Κλασικά Συριακά ως λειτουργική γλώσσα.

Πιο πρόσφατα, ο Πόλεμος στο Ιράκ και ο Συριακός Εμφύλιο Πόλεμος, ο οποίος ξεκίνησε το 2011, έχει εκτοπίσει σημαντικό μέρος της εναπομείνασας ασσυριακής κοινότητας από την πατρίδα τους λόγω της εθνικής και θρησκευτικής δίωξης που υφίσταντο από τις ομάδες Ισλαμιστών εξτρεμιστών. Από το ένα εκατομμύριο ή περισσότερους Ιρακινούς που σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη έχουν εγκαταλείψει το Ιράκ από την αμερικανική κατοχή του, σχεδόν το 40% αυτών που έφυγαν ήταν Ασσύριοι, αν και οι Ασσύριοι αποτελούσαν το 3% του προπολεμικού πληθυσμού του Ιράκ.[58][59][60]

Επειδή η εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτος και η κατάληψη μεγάλου μέρους της ασσυριακής πατρίδας από το ΙΚ, έχει ξεκινήσει νέο κύμα φυγής των Ασσυρίων από τις εστίες τους. Το ΙΚ απωθήθηκε από τα ασσυριακά χωριά της κοιλάδας του ποταμού Αβώρ και τις περιοχές γύρω από το Αλ Χασακά στη Συρία το 2014-2015 και από τις πεδιάδες της Νινευή στο Ιράκ από το 2017. Στη βόρεια Συρία, οι Ασσύριοι συμμετέχουν πολιτικά και στρατιωτικά στις κουρδοκρατούμενες αλλά πολυεθνικές Συρίας Δημοκρατικές Δυνάμεις (βλέπε φύλακες του Αβώρ και Σουτόρο) και την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Murre-van den Berg, Heleen (2011). «Syriac Orthodox Church». Στο: Kurian, George Thomas. The Encyclopedia of Christian Civilization. Wiley-Blackwell. σελ. 2304. ISBN 978-1-4051-5762-9. 
  2. United Nations High Commissioner for Refugees. «Refworld – World Directory of Minorities and Indigenous Peoples – Turkey : Syriacs». Refworld. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2015. 
  3. Baumer, Christoph (28 Απριλίου 2006). The church of the East : an illustrated history of Assyrian Christianity. I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-115-1. 
  4. «UNPO: Assyria». Unrepresented Nations and Peoples Organization. 19 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020. 
  5. Simmons, Mary Kate (1998). Unrepresented Nations and Peoples Organization: yearbook. ISBN 9789041102232. 
  6. Dremann, Sue (30 Οκτωβρίου 2015). «Who are the Assyrians?». Palo Alto Weekly. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2020. 
  7. «Assyria: Growing Number of Diaspora Reconnecting with Homeland». Unrepresented Nations and Peoples Organization. 28 Μαΐου 2019. 
  8. SIL Ethnologue estimate for the "ethnic population" associated with Neo-Aramaic
  9. «Assyrians: "3,000 Years of History, Yet the Internet is Our Only Home"». www.culturalsurvival.org. 
  10. 10,0 10,1 «Syria's Assyrians threatened by extremists – Al-Monitor: the Pulse of the Middle East». Al-Monitor. 28 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  11. "Prior to the start of the war in Syria, it is estimated that the country was home to approximately 200,000 ethnic Assyrians" [1] at Syria: Assyrian Policy Institute
  12. "The Assyrian population in Iraq, estimated at approximately 200,000, constitutes the largest remaining concentration of the ethnic group in the Middle East." [2] at Assyrian Policy Institute's Erasing the Legacy of the Khabour: Destruction of Assyrian Cultural Heritage in the Khabour Region of Syria
  13. Turkey-Syria deal allows Syriacs to cross border for religious holidays "An estimated 25,000 Syriacs live in Turkey, while Syria boasts some 877,000."
  14. «Open Doors USA - Iraq». Open Doors. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2020. 
  15. «Population Project». Shlama Foundation. 
  16. «Erasing the Legacy of Khabour: Destruction of Assyrian Cultural Heritage in the Khabour Region of Syria» (PDF). Assyrian Policy Institute. 
  17. «2018 U.S. Department of State International Religious Freedom Report: Turkey». 
  18. «2018 U.S. Department of State International Religious Freedom Report: Iran». 
  19. Data Access and Dissemination Systems (DADS). «American FactFinder – Results». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  20. «Selected Population Profile in the United States : 2011 American Community Survey 1-Year Estimates». Factfinder2.census.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2013. 
  21. «Assyrian Genocide Resolution Read in Arizona Assembly». www.aina.org. 
  22. «Arizona HCR2006 - TrackBill». trackbill.com (στα Αγγλικά). 
  23. «HCR2006 - 542R - I Ver». www.azleg.gov. 
  24. Nyheter, SVT (9 Μαΐου 2018). «Statministerns folkmordsbesked kan avgöra kommunvalet: "Underskatta inte frågan"». SVT Nyheter (στα Σουηδικά). 
  25. "Diskussion zum Thema 'Aaramäische Christen' im Kapitelshaus" Borkener Zeitung (in γερμανική) (archived link, 8 October 2011)
  26. 70,000 Syriac Christians according to REMID Αρχειοθετήθηκε 2014-05-28 στο Wayback Machine. (of which 55,000 Syriac Orthodox).
  27. «Lebanon: Assyrian Policy Institute». 
  28. «CULTURAL DIVERSITY IN AUSTRALIA, 2016». Australian Bureau of Statistics. 27 Ιουνίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2017. 
  29. «Assyrian and Chaldean Christians Flee Iraq to Neighboring Jordan». 
  30. «Brief History of Assyrians, AINA». 
  31. Statistics Canada (8 Μαΐου 2013). «2011 National Household Survey: Data tables». Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2014. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  32. Emmanuel, Ninos (18 Δεκεμβρίου 2018). «Assyrians in the Netherlands». SBS Assyrian. 
  33. Wieviorka & Bataille 2007, σελίδες 166
  34. НАСЕЛЕНИЕ ПО НАЦИОНАЛЬНОСТИ И ВЛАДЕНИЮ РУССКИМ ЯЗЫКОМ ПО СУБЪЕКТАМ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ. Russian Federal State Statistics Service (στα Russian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2020. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  35. Tzilivakis, Kathy (10 May 2003). «Iraq's Forgotten Christians Face Exclusion in Greece». Athens News. http://www.atour.com/news/international/20030623a.html. Ανακτήθηκε στις 7 April 2012. 
  36. "According to the 1989 population census, there were 5,200 Assyrians in Georgia (0.1 percent); according to the 2002 census, their number dropped to 3,299, while their percentage remained the same" [3] Αρχειοθετήθηκε 2021-10-25 στο Wayback Machine. [The Assyrians of Georgia: Ethnic Specifics Should Be Preserved in the Journal of Central Asia and the Caucasus]
  37. «Georgia – ecoi.net – European Country of Origin Information Network». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  38. State statistics committee of Ukraine – National composition of population, 2001 census (Ukrainian)
  39. «2011 Armenian Census» (PDF). Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2019. 
  40. [4]
  41. «2013 Census ethnic group profiles: Assyrian». Statistics New Zealand. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2018. 
  42. «The ethnic origin of Christians in Israel». parshan.co.il (στα Εβραϊκά). 
  43. Shams, Alex. «Learning the language of Jesus Christ». Roads & Kingdoms. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019. 
  44. Fenger-Grøndahl, Af Malene (1 May 2017). «Assyrer: At vi har vores eget sted, styrker min følelse af at høre til i Danmark» (στα da). Kristeligt Dagblad. https://www.kristeligt-dagblad.dk/kirke-tro/vi-har-vores-eget-sted-styrker-min-tro-og-min-foelelse-af-hoere-til-i-danmark. Ανακτήθηκε στις 31 March 2019. 
  45. «Assyrian Community in Kazakhstan Survived Dark Times, Now Focuses on Education». The Astana Times. 19 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  46. «Assyrian Association Founded in Finland». aina.org. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015. 
  47. For Assyrians as indigenous to the Middle East, see
  48. Richard T. Schaefer, Encyclopedia of Race, Ethnicity, and Society, p. 107
  49. For use of the term Syriac, see:
  50. For use of the term Aramean, see
  51. For use of the term Chaldean, see:
  52. Carl Skutsch, Encyclopedia of the World's Minorities, p. 149
  53. A. Leo Oppenheim (1964). Ancient Mesopotamia (PDF). The University of Chicago Press. 
  54. Carl Skutsch (2013). Encyclopedia of the World's Minorities. Routledge. σελ. 149. ISBN 978-1-135-19388-1. 
  55. «Falling for ISIS Propaganda About Christians». www.aina.org. 
  56. Eden Naby. «Documenting The Crisis In The Assyrian Iranian Community». 
  57. For Assyrians as a Christian people, see
  58. «Assyrian Christians 'Most Vulnerable Population' in Iraq». The Christian Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 December 2012. https://archive.today/20121208143126/http://www.christianpost.com/article/20061205/23863.htm. Ανακτήθηκε στις 2006-12-05. 
  59. «Iraq's Christian community, fights for its survival». Christian World News. https://www.youtube.com/watch?v=zaNG6OF3pQE. 
  60. «U.S. Gov't Watchdog Urges Protection for Iraq's Assyrian Christians». The Christian Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-11. https://web.archive.org/web/20071211195624/http://www.christianpost.com/article/20070314/26312_U.S._Gov%27t_Watchdog_Urges_Protection_for_Iraq%27s_Assyrian_Christians.htm. Ανακτήθηκε στις 2007-12-31.