Μαρκ Έικενσαϊντ

Μαρκ Έικενσαϊντ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	9 Νοεμβρίου 1721; Νιούκασλ
Θάνατος	23 Ιουνίου 1770; Λονδίνο
Παρατσούκλι	Bard of Imagination
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου; Royal Grammar School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ποιητής; ιατρός; ιατρός συγγραφέας; συγγραφέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας; Croonian Medal and Lecture (1756); Goulstonian Lectures (1755); Harveian Oration (1759)
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Μαρκ Έικενσαϊντ (αγγλ. Mark Akenside, 9 Νοεμβρίου 1721 – 23 Ιουνίου 1770) ήταν Άγγλος ποιητής και ιατρός.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έικενσαϊντ γεννήθηκε στο Νιούκασλ της Αγγλίας και ήταν γιος κρεοπώλη. Από μια πληγή από τον μπαλτά του πατέρα του κούτσαινε ελαφρώς σε όλη τη ζωή του. Στάλθηκε το 1739 στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και σπούδασε θεολογία, με προοπτική να γίνει εφημέριος. Είχε ήδη δημοσιεύσει στο περιοδικό Gentleman's Magazine το ποίημα «The Virtuoso», με υπότιτλο «μια μίμηση του ύφους και του στίχου του Σπένσερ» (1737).

Μετά μόλις ένα εξάμηνο ως φοιτητής της θεολογίας, ο Έικενσαϊντ άλλαξε τμήμα και άρχισε να σπουδάζει ιατρική. Εκλέχθηκε μέλος της Ιατρικής Εταιρείας του Εδιμβούργου το 1740. Οι φιλοδοξίες του ωστόσο βρίσκονταν ήδη πέρα από την ιατρική, με το ταλέντο του ως ρήτορα να του δίνει ελπίδες για είσοδο στο κοινοβούλιο. Το 1740 εξέδωσε την «Ωδή στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο» σε μια συλλογή ποιημάτων.

Σε μια επίσκεψή του στο Μόρπεθ της βόρειας Αγγλίας το 1738, ο Έικενσαϊντ είχε την ιδέα για το διδακτικό του ποίημα Οι απολαύσεις της φαντασίας (The Pleasures of the Imagination), που έγινε ευμενώς δεκτό και αργότερα περιγράφηκε ως «μεγάλης ομορφιάς μέσα στον πλούτο του των περιγραφών και της γλώσσας»^[6], και ως διακρινόμενο «για τη δύναμη και τραχύτητα του ύφους του»^[7]. Αργότερα μεταφράσθηκε και σε ξένες γλώσσες.

Το 1741 ο Έικενσαϊντ επέστρεψε στην Αγγλία, αλλά είναι αμφίβολο αν εξάσκησε την ιατρική στο Νιούκασλ ή στο Νορθάμπτον όπου εγκαταστάθηκε αρχικώς.^[8]. Το 1744 δημοσίευσε το δεύτερο σημαντικό έργο του, το πολιτικό ποίημα «Επιστολή προς τον Κούριον» (Epistle to Curio), όπου κατήγγελλε τον Ουίλιαμ Πάλτνυ (μετέπειτα κόμη του Μπαθ) για εγκατάλειψη των φιλελεύθερων αρχών του και προσκόλληση στην κυβέρνηση.

Πέρα από την ποίηση, ο Έικενσαϊντ ήταν ένας ικανός και με πολλές γνώσεις ιατρός. Το 1754 έγινε εταίρος του Βασιλικού Κολεγίου Ιατρών, ενώ τον Ιανουάριο 1759 διορίσθηκε βοηθός ιατρός και δύο μήνες αργότερα βασικός ιατρός στο νοσοκομείο Christ's Hospital. Με την άνοδο στον θρόνο του βασιλέως Γεωργίου Γ΄ ο Έικενσαϊντ άλλαξε πολιτική στάση και η υιοθέτηση εκ μέρους του των αρχών των Τόρυδων ανταμείφθηκε με τον διορισμό του στη θέση του ιατρού της Βασιλίσσης.

Ο Έικενσαϊντ πέθανε από άγνωστη αιτία σε ηλικία 48 ετών στο σπίτι του στην παλαιά Οδό Μπέρλινγκτον, όπου ζούσε τα τελευταία οκτώ έτη.^[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12356091k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6m90vmx. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0001450.
↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12356091k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
↑ Gilfillan, George: πρόλογος στο βιβλίο Mark Akenside, His Poetical Works
↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 2, σελ. 675
↑ Chisholm 1911.
↑ Wheatley, Henry B. (1891). London past and present: Its history, associations, and traditions. Vol. III. London: John Murray. Cambridge University Press, ανατύπωση 2011. σελ. 435. ISBN 978-1-108-02808-0.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λήμμα «Αίηκενσαϊντ Μάρκος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2, σελ. 675
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Akenside, Mark» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press

[d4b1e348c6597d8ca9dc8b170df0dae909499f32-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12356091k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.

[62af6c7a3d9a149e3a6704ae9775fcfb8446fe57-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6m90vmx. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[d096756fd88de1b0615fbfe5dab02151e46557ce-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0001450.

[fbff92eb8ce90f0451254a5f85a8b20d8106b957-4] Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12356091k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.

[17719537c93d3b75709dc5a408afd9a5d3cd7899-5] «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.

[6] Gilfillan, George: πρόλογος στο βιβλίο Mark Akenside, His Poetical Works

[7] Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 2, σελ. 675

[FOOTNOTEChisholm1911-8] Chisholm 1911.

[Wheatley-9] Wheatley, Henry B. (1891). London past and present: Its history, associations, and traditions. Vol. III. London: John Murray. Cambridge University Press, ανατύπωση 2011. σελ. 435. ISBN 978-1-108-02808-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]