Μανουήλ Κομνηνός Ραούλ
Ο Μανουήλ Κομνηνός Ραούλ (άκμασε π. 1258-1280) από την Οικογένεια Ραούλ ήταν αριστοκράτης και αξιωματούχος στη Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος τού Αλεξίου Ραούλ πρωτοβεστιαρίου.[1] Ο πατέρας του ήταν ανώτερος στρατιωτικός αρχηγός υπό τον Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη Αυτοκράτορα των Ρωμαίων (1222-54), αλλά έπεσε σε δυσμένεια κατά τη βασιλεία τού γιου αυτού Θεοδώρου Β΄ (1254-58). Αυτός δυσπιστούσε προς στην αριστοκρατία και προώθησε άνδρες ταπεινής καταγωγής, όπως ο Γεώργιος Μουζάλων, που τον έκανε πρώτο υπουργό του.
Ο Θεόδωρος Β΄ πάντρεψε μία αδελφή τού Μανουήλ με τον αδελφό τού Γεωργίου, τον Ανδρόνικο Μουζάλωνα. Αυτό θεωρήθηκε προσβολή και η οικογένεια Ραούλ εναντιώθηκε στον Αυτοκράτορα, ο οποίος κάποια στιγμή είχε όλους τους γιους τού Αλεξίου Ραούλ στην ειρκτή.[2] Ως αποτέλεσμα, μόλις απεβίωσε ο Θεόδωρος Β΄, οι Ραούλ υποστήριξαν δραστικά τη δολοφονία των δύο αδελφών Μουζαλώνων το 1258 και τον ακόλουθο σφετερισμό τού θρόνου από τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο (!259-1282).[3][4]
Ως ανταμοιβή ο Μιχαήλ Η΄ όρισε τον πρώτο γιο τού Αλεξίου, τον Ιωάννη ως πρωτοβεστιάριο και τον Μανουήλ ως πιγκέρνη.[3] Το 1276 ο Μανουήλ ορίστηκε κυβερνήτης της Θεσσαλίας.[5] Αλλά μετά, μαζί με τον αδελφό του Ισαάκιο, αντιτέθηκε στον Παλαιολόγο στο θέμα της ένωσης των Εκκλησιών και υποστήριξαν τον Πατριάρχη Αρσένιο Αυτορειανό, που ήταν κατ' αυτής. Ως συνέπεια ο Μανουήλ συνελήφθη το 1279 και το επόμενο έτος τυφλώθηκε και εξορίστηκε στις Κεγχρεές τού ποταμού Σκαμάνδρου.[3][5]