Οικογένεια Ραούλ
Η Οικογένεια Ραούλ, ήταν βυζαντινή αριστοκρατική οικογένεια, ίσως Νορμανδικής καταγωγής, κατά την περίοδο των Παλαιολόγων. Η θηλυκή μορφή του ονόματος ήταν Ραούλαινα. Από τον 14ο αιώνα, ήταν επίσης γνωστή ως Ράλλης ή Ράλης[1].
Προέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ακριβής προέλευση της οικογένειας είναι άγνωστη. Έχει προταθεί ότι προέρχεται από τον Ρούντολφ Πήλ ντε Λαν (Rudolph Peel de Lan, αποδόθηκε σαν Ραούλ ο Λυκοδέρμων[2]), έναν Νορμανδό που στάλθηκε ως πρεσβευτής στον αυτοκράτορα Νικηφόρο Γ΄ Βοτανειάτη (1078 - 1081) και τον οποίο η Άννα Κομνηνή τον αναφέρει ως «Ραούλ» στην Αλεξιάδα[3][4]. Μια άλλη άποψη είναι ότι ο Ραούλ ήταν ένα άλλος πρέσβης όπου ήλθε στην Κωνσταντινούπολη το 1080, αδελφός του Ρογέρου (Roger) "ο γιος του Dagobert", ο οποίος αυτομόλησε στους Βυζαντινούς[4].
Ο τελευταίος Ρογήρος ταυτίζεται με τον μέγα κύρη Κωνσταντίνο Ρογήρο[4], που είχε γιο τον Ιωάννη Ρογήρο Δαλασσηνό[4]. Παιδιά του Ιωάννη ήταν ο Ανδρόνικος[4], ο Κωνσταντίνος[4], ο Αλέξιος και ο, με το ίδιο όνομα και με τον τίτλο του σεβαστού, Ανδρόνικος[4].
Το 1108, ο Ουμπέρτος (Humbert), γιος του Γραούλ (Ραούλ)[4] και σύμβουλος του αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄ Κομνηνού (1081-1118) ήταν μέρος της βυζαντινής αντιπροσωπείας που υπέγραψαν τη Συνθήκη της Δεαβόλεως[4]. Η οικογένεια είναι λιγότερο εμφανή κατά το υπόλοιπο του αιώνα, αν και ήταν πλούσιοι γαιοκτήμονες, με μεγάλες εκτάσεις στη Θράκη, και μέλη της αυτοκρατορικής αριστοκρατίας.
Το 1125 αναφέρεται ο νοβελίσιμος Νικήτας. Στα 1195, ο σεβαστός Κωνσταντίνος Ραούλ[5] υποστήριξε τον σφετερισμό του Αλεξίου Γ΄ (1195 με 1203). Ο γιος του, ο πρωτοβεστιάριος Αλέξιος Ραούλ[6], ήταν ένας ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης υπό τον Ιωάννη Γ΄ (1222 με 1254), αλλά δεν ευνοήθηκε επί Θεοδώρου Β΄ Λασκάρεως (1254 έως 1258), ο οποίος του αφαίρεσε τον τίτλο του και φυλάκισε τέσσερις γιους του[5]. Επί Μιχαήλ Η 'Παλαιολόγου (1259-1282) ο πρωτότοκος γιος του Αλεξίου, Ιωάννης Ραούλ Πετραλίφας[6], έγινε πρωτοβεστιάριος, ενώ ένας άλλος, ο Μανουήλ[6], ήταν πιγκέρνης. Ο Μανουήλ και ένας τρίτος αδελφός, ο Ισαάκ[6], υποστήριξαν τον Πατριάρχη Αρσένιο που ήταν κατά της Ένωσης των Εκκλησιών, ωστόσο, συνελήφθησαν και τυφλώθηκαν. Ο Ιωάννης εν τω μεταξύ είχε παντρευτεί τη Θεοδώρα Καντακουζηνή[6], η οποία μετά το θάνατό του έγινε μοναχή και μία από τις πιο γνωστές λόγιους της Κωνσταντινούπολης στις τελευταίες δεκαετίες του 13ου αιώνα. Ο γιος τους Αλέξιος επί Ανδρόνικου Παλαιολόγου (1282-1328), ήταν μέγας δομέστικος και ένας από τους γιους του έγινε μεγάλος στρατοπεδάρχης.
Ένας άλλος Αλέξιος Ραούλ[4] ήταν μέγας δομέστικος μετά το 1333, αλλά ο πιο αξιοσημείωτος είναι ο συγγραφέας Μανουήλ Ραούλ Μετοχίτης[4], ο οποίος πέρασε μέρος της ζωής του στο Δεσποτάτο του Μυστρά. Η οικογένεια στα μέσα του 14ου αιώνα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο, εκτός τον κλάδο του Μορέως, όπου άκμασε και ήταν ενεργός μέχρι την οθωμανική κατάκτηση. Οι αδελφοί Θωμάς Ράλλης[4] και ο Γεώργιος Ράλλης[4] οδήγησαν μια εξέγερση εναντίον των Οθωμανών το 1458/1460. Άλλα μέλη της οικογένειας συνόδευαν την πριγκίπισσα Σοφία Παλαιολογίνα μεγάλη Δούκισσα της Μόσχας, όπου υπηρέτησαν ως διπλωμάτες. Το 1451 αναφέρεται στον Μυστρά ο Μανουήλ Ραούλ τω Οισή και το 1485 αναφέρεται ο Θωμάς Παλαιολόγος Ράλης κεφαλή της Πάτρας[7]. Άλλα μέλη του ήταν ο Νικόλαος Ραούλ τω Οισή και ο γιος του Θεόδωρος Ραούλ τω Οισή[8]. Γνωστός από μία προσωπογραφία είναι ο Ιωάννης Δούκας Άγγελος Παλαιολόγος Ραούλ Λάσκαρις Τορνίτζης Φιλανθρωπηνός Ασάνης[9] το όνομα του δείχνει τις σχέσεις συγγένειας που είχε κάνει η οικογένεια με άλλες επιφανείς βυζαντινές οικογένειες.
Η οικογένεια, με το όνομα Ράλλης, έκανε κλάδους σε πολλές περιοχές , όπως στην Πελοπόννησο, Αθήνα και Χίο, κι έπειτα σε πολλές χώρες όπως στην Ιταλία, Ρωσία, Αγγλία από το 1066 όπου το όνομα αναφέρεται σαν Ρόλινς κ.α. , Ιρλανδία, Καναδά τον 18ο αιώνα κ.α.[10].
Γενεαλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Δαγοβέρτος | |||||||||||||||||||||||
| Ραούλ πρέσβης | (Ρογήρος) Κωνσταντίνος μέγα κύρης | ||||||||||||||||||||||
| Ιωάννης Ρογήρος Δαλασσηνός | |||||||||||||||||||||||
| Ανδρόνικος | Κωνσταντίνος | Αλέξιος | |||||||||||||||||||||
| Κωνσταντίνος σεβαστός | |||||||||||||||||||||||
| Αλέξιος στρατιωτικός | |||||||||||||||||||||||
| Ιωάννης πρωτοβεστιάριος σύζ Θεοδώρα Καντακουζηνή | Μανουήλ πρωτοβεστιάριος | Ισαάκιος πιγκέρνης | |||||||||||||||||||||
| Αλέξιος μέγας Δομέστικος | |||||||||||||||||||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Βυζαντινοί έπιγραφαί Γορτυνίας Δημητσάνα» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Δημήτριος Σκαρλάτος ο Βυζάντιος, Κωνσταντινούπολις: Τόμος Β´[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αλεξιάς βιβλίο 1
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Cawley, Charles
- ↑ 5,0 5,1 Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Αλέξιος Ραούλ[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Ιωάννης Ραούλ Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
- ↑ προσωπογραφικά βυζαντινής Πελοποννήσου και ξενοκρατούμενου βυζαντινού χώρου Αρχειοθετήθηκε 2015-08-25 στο Wayback Machine., Χρύσας Α. Μαλτέζου
- ↑ Ianns Argyropoulos,S.P. Lampros, Argyropouleia
- ↑ Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit
- ↑ Houses of Names, Rallis
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Cawley, Charles. «Medieval Lands Project: RALLIS/RAOUL». Foundation for Medieval Genealogy. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2010.
- Chatzis, Ch. (1909). Οι Ραούλ, Ραλ, Ράλαι, 1080–1800: ιστορική μονογραφία. Kirchhain.
- Fassoulakis, Sterios (1973). The Byzantine Family of Raoul-Ral(l)es. Athens.
- Kazhdan, Alexander, επιμ.. (1991), Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, σελ. 1771, ISBN 978-0-19-504652-6
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Raoul (Byzantine family) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |