Μίστρος Εύβοιας
Συντεταγμένες: 38°31′19″N 23°50′31″E / 38.52194°N 23.84194°E
| Μίστρος | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ευβοίας |
| Δήμος | Διρφύων - Μεσσαπίων, Δημοτική Κοινότητα Μίστρου Ευβοίας |
| Δημοτική Ενότητα | Διρφύων |
| Δημοτική Κοινότητα | Μίστρου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Νομός | Ευβοίας |
| Υψόμετρο | 210 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 278 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Μύστρος |
| Ταχ. κώδικας | 346 00 |
| Τηλ. κωδικός | 2228 |
Ο Μίστρος είναι χωριό του Δήμου Διρφύων - Μεσσαπίων της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 358 κατοίκους. Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 210 μέτρα.[1] κοντά στο κέντρο της Εύβοιας. Απέχει 30 χιλιόμετρα από τη Χαλκίδα. Η οικονομία του είναι αγροκτηνοτροφική, με κύρια ασχολία την εκτροφή αιγοπροβάτων.[2]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κοντά στο χωριό έχουν βρεθεί θέσεις προϊστορικής κατοίκησης. Στο σπήλαιο Μέριανη, σε υψόμετρο 410 μέτρων, έχουν βρεθεί ίχνη κατοίκησης από την νεολιθική εποχή Ι. Το σπήλαιο βρίσκεται κοντά σε νερό και έχει καλό φωτισμό και έτσι παρά το μικρό του μέγεθος ήταν κατάλληλο για κατοίκηση.[3] Στη Δρακοσπηλιά, ένα σπήλαιο πιο ψηλά στο όρος Όλυμπος, σε υψόμετρο 950 μέτρων, βρέθηκαν ίχνη κατοίκησης κατά την τελική νεολιθική εποχή, πιθανόν από κτηνοτρόφους. Στο ίδιο σπήλαιο βρέθηκαν επίσης ευρήματα των ιστορικών χρόνων, κυρίως λυκήθια και εδώλια του 4ου αιώνα π.Χ. Θεωρείται πιο πιθανόν το σπήλαιο να ήταν τόπος ταφής παρά ιερό, αν και δεν έχουν βρεθεί σκελετοί.[3] Κοντά στον Μίστρο έχουν βρεθεί μυκηναϊκοί τάφοι της ύστερης εποχής του χαλκού ΙΙΙΑ-Β.[4]
Το 1835 ο Μίστρος προσαρτήθηκε στον δήμο Ληλαντίων. Με την κατάργηση των δήμων το 1912 ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας. Με το σχέδιο Καποδίστριας προσαρτήθηκε στον δήμο Διρφύων και με το πρόγραμμα Καλλικράτης στον δήμο Διρφύων - Μεσσαπίων. Μέχρι το 1940 το χωριό γραφόταν Μύστρος.[5]
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 427[1] | 526[1] | 583[1] | 507[1] | 389[1] | 389[1] | 440[1] | 371 | 358 |
Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην κορυφή του χωριού, πάνω από τον ναό του Αγίου Αθανασίου, σώζονται τα ερείπια μεσαιωνικού πύργου. Ο πύργος φαίνεται να κτίστηκε τις πρώτες δεκαετίας του 15ου αιώνα, όταν οι Βενετοί είχαν εγκαθιδρύσει την κυριαρχίας τους στο νησί. Οι διαστάσεις της βάσης είναι 10,5 επί 9,5 μέτρα και το αρχικό του ύψος μπορεί να ξεπερνούσε τα 20 μέτρα. Ο πύργος κατεδαφίστηκε μερικώς το 1948 ώστε να κατασκευαστεί στη θέση του οχυρό, αλλά η κατεδάφιση σταμάτησε έπειτα από διαμαρτυρίες των κατοίκων.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 509. ISBN 9603201332.
- ↑ «Μίστρος». servitoros.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 Σάμψων, Αδαμάντιος (1985). «Τα σπήλαια και η χρήση τους στην Εύβοια και γενικότερα στον ελληνικό χώρο». Αρχαιολογία 15: 37-44. https://www.archaiologia.gr/wp-content/uploads/2011/06/15-6.pdf. Ανακτήθηκε στις 2019-12-26.
- ↑ Νικολόπουλος, Βαγγέλης (2015). «Η Προϊστορική Εποχή της Εύβοιας». ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΛΕΣ Τόµος Γ : ΒΟΙΩΤΙΑ & ΕΥΒΟΙΑ. Αθήνα: Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. σελ. 178. ISBN 978-618-5060-10-7.
- ↑ «Μίστρος (Ευβοίας)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Παπαθανασίου, Μανώλης. «Πύργος Μίστρου». Καστρολόγος. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2019.
| |||||||||||