Μήνυσις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Μήνυσις ήταν η καταγγελία που γινόταν σε περιπτώσεις προδοσίας και υπόνοιας για την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος και σκοπό είχε να αποκαλυφτεί το έγκλημα πριν την εκτέλεσή του. Κάθε άτομο, άνδρας ή γυναίκα, ελεύθερος ή δούλος, Αθηναίος ή ξένος, μπορούσε να παρουσιαστεί στη βουλή ή στην εκκλησία του δήμου και να αποκαλύψει το όνομα κάποιου προδότη ή υπονομευτή του πολιτεύματος. Στη συνέχεια τα όργανα αυτά αποφάσιζαν πως θα δράσουν, χωρίς ο πληροφοριοδότης να είναι αναγκασμένος να βρεθεί σε θέση κατηγόρου. Όσο για τη σύσταση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής, όπως λέμε σήμερα, ήταν μέτρο που κινητοποιούνταν σε έκτακτες περιπτώσεις· το πιο γνωστό παράδειγμα είναι η περίπτωση του 415 π.Χ.. οπότε βρέθηκαν ακρωτηριασμένα τα αγάλματα (οδοδείκτες) του Ερμή.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]