Λουδοβίκος του Κλερμόν

Λουδοβίκος του Κλερμόν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Louis de Bourbon (Γαλλικά)
Γέννηση	15 Ιουνίου 1709; Βερσαλλίες
Θάνατος	16 Ιουνίου 1771; Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός; κληρικός; διοικητής; αξιωματικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Ελιζαμπέτ Λεντύκ
Σύντροφος	Marie Anne de Cupis de Camargo
Γονείς	Λουδοβίκος Γ΄ του Κοντέ και Λουίζα-Φραγκίσκη των Βουρβόνων
Αδέλφια	Μαρία Άννα των Βουρβόνων; Λουίζα Άννα των Βουρβόνων; Ελισάβετ Αλεξανδρίνη των Βουρβόνων; Ερριέττα Λουίζα των Βουρβόνων; Λουΐζα Ελισάβετ των Βουρβόνων; Μαριάννα Γαβριέλλα Ελεονώρα των Βουρβόνων; Κάρολος του Σαρολαί; Λουδοβίκος Δ΄ Ερρίκος της Βουρβόνης-Κοντέ
Οικογένεια	Οίκος της Βουρβόνης-Κοντέ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	αντιστράτηγος
Πόλεμοι/μάχες	Battle of Krefeld
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	34η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1753–1771); d:Q114010953 (1718–1742); Commendatory abbot (1733–1737, Abbaye de Buzay); Commendatory abbot (1721–1737, Marmoutier Abbey); Commendatory abbot (1723–1738, Abbaye de Cercamps); Commendatory abbot (1721–1771, Chaalis Abbey); Commendatory abbot (1717–1771, Bec Abbey); Commendatory abbot (1737–1771, Αββαείο του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε); κυβερνήτης (από 1751, Καμπανία)
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος; Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Λουδοβίκος, γαλλ. Louis (15 Ιουνίου 1709 - 16 Ιουνίου 1771) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Κονντέ ήταν κόμης του Κλερμόν (Clermont).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο τρίτος γιος του Λουδοβίκου Γ΄ πρίγκιπα του Κοντέ και της Λουίζας-Φραγκίσκης των Βουρβόνων νόθης κόρης του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας. Κατά τη γέννησή του τού δόθηκε ο τίτλος του κόμη του Κλερμόν. Ο δευτερότοκος αδελφός του Κάρολος κόμης του Σαρολαί ήταν πρωθυπουργός του Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας.

Κατά τον Επταετή Πόλεμο, μετά την αποτυχημένη Γαλλική εισβολή στο Αννόβερο, ανέλαβε διοικητής των Γαλλικών δυνάμεων στη Γερμανία το 1758. Δεν μπόρεσε να σπάσει την Αγγλο-Γερμανική γραμμή του Φερδινάνδου των Γουέλφων δούκα του Βόλφενμπυτελ, κατάφερε όμως να καταλάβει το Αννόβερο.

Όταν ο πρωτότοκος αδελφός Λουδοβίκος-Ερρίκος Α΄ πρίγκιπας του Κοντέ απεβίωσε και άφησε έναν γιο 4 ετών, ο Λουδοβίκος ανέλαβε την ανατροφή του. Ο κριτικός λογοτεχνίας Σαρλ-Ωγυστίν Σαιν-Μπεβ αναφέρει γι' αυτόν ότι "ήταν ηγούμενος in commendam (επιμελητής) του αββαείου του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε, στρατιωτικός, με ελευθεριότητα στην ηθική του, μέλος της Ακαδημίας, αντίθετος της Συνέλευσης και θρησκευόμενος κατά τα τελευταία έτη του. Με αυτά τα αντιθετικά χαρακτηριστικά ήταν ένας ασυνήθιστος χαρακτήρας, που από τα προνόμια και την ευχαρίστηση διολίσθησε στην κατάχρηση και το σκάνδαλο".

Έγινε ο 5ος μέγας Διδάσκαλος της μεγάλης Στοάς της Γαλλίας, της ανώτατης Μασονικής αρχής στη Γαλλία (1728-1773). Εκλέχθηκε εκεί το 1743 και σύμφωνα με μία εκδοχή όταν απεβίωσε τον διαδέχθηκε ο 2ος εξάδελφός του Λουδοβίκος-Φίλιππος Α΄ δούκας της Ορλεάνης. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή παραιτήθηκε σύντομα αφήνοντας τη θέση του στον Λοκόρν.

Σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επρόκειτο να νυμφευτεί την εξαδέλφη του Λουίζα-Φραγκίσκη των Βουρβόνων, κόρη του Λουδοβίκου-Αυγούστου δούκα του Μαιν, αλλά τελικά και οι δύο έμειναν άγαμοι.

Από το 1730 ήταν εραστής της Λουίζας-Ενριέτας-Φραγκίσκης της Λωρραίνης, συζύγου του Εμμανουήλ-Θεοδοσίου δούκα του Μπουγιόν.