Ελισάβετ Αλεξανδρίνη των Βουρβόνων
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ελισάβετ Αλεξανδρινή | |
|---|---|
| Πριγκίπισσα των Βουρβόνων Δεσποινίδα του Ζε Δεσποινίδα του Σενς | |
 | |
| Γέννηση | 5 Σεπτεμβρίου 1705 Ξενοδοχείο ντε Κοντέ, Παρίσι, Γαλλία |
| Θάνατος | 15 Απριλίου 1765 (59 ετών) Παρίσι, Γαλλία |
| Τόπος ταφής | Μονή Καρμελιτών του Σαιν Ζακ, Παρίσι, Γαλλία |
Πλήρες όνομα | |
Ελισάβετ Θηρεσία Αλεξανδρίνη Γαλλικά: Élisabeth Thérèse Alexandrine | |
| Οίκος | Βουρβόνων-Κοντέ |
| Πατέρας | Λουδοβίκος Γ΄, Πρίγκιπας του Κοντέ |
| Μητέρα | Λουίζα Φραγκίσκη των Βουρβόνων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Ελισάβετ Αλεξανδρινή των Βουρβόνων (Élisabeth Alexandrine de Bourbon, 5 Σεπτεμβρίου 1705 - 15 Απριλίου 1765) ήταν κόρη του Λουδοβίκου Γ΄, Πρίγκιπα του Κοντέ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ελισάβετ Θηρεσία Αλεξανδρινή γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1705 στην Οικία των Κοντέ, και ήταν το όγδοο παιδί και η νεότερη κόρη του Λουδοβίκου Γ΄ του Κοντέ και της Λουίζας Φραγκίσκης των Βουρβόνων.[1][2][3][4]
Ονομάσθηκε Ελισάβετ προς τιμήν της μεγαλύτερης αδερφής της Λουίζας Ελισάβετ και Αλεξανδρινή του θείου της Λουδοβίκου Αλέξανδρου της Τουλούζης, ήταν γνωστή με το τρίτο της όνομα, Αλεξανδρινή.
Όπως οι περισσότερες αδερφές της, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Η Αλεξανδρινή δεν έπαιξε ποτέ σημαντικό πολιτικό ρόλο. Ήταν, ωστόσο, φίλη της ερωμένης του Βασιλιά, τη διάσημη Μαρκησία ντε Πομπαντούρ, η οποία είχε εισαχθεί στην αυλή από τη μεγαλύτερη αδερφή της, Λουίζα Ελισάβετ.
Πέθανε στις 15 Απριλίου 1765 στο Παρίσι σε ηλικία 59 ετών. Είναι θαμμένη στη Μονή Καρμελιτών του Αγίου Ιακώβου στο Παρίσι.
Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 5 Σεπτεμβρίου 1705 – 15 Απριλίου 1765: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Η Δεσποινίδα του Ζε[5] και αργότερα Δεσποινίδα του Σενς
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Genealogie ascendante jusqu'au quatrieme degre inclusivement de tous les Rois et Princes de maisons souveraines de l'Europe actuellement vivans [Genealogy up to the fourth degree inclusive of all the Kings and Princes of sovereign houses of Europe currently living] (στα Γαλλικά). Bourdeaux: Frederic Guillaume Birnstiel. 1768. σελ. 44.
- ↑ Edmond et Jules de Goncourt: La duchesse de Châteauroux et ses soeurs, Paris, 1906
- ↑ Genealogie ascendante jusqu'au quatrieme degre inclusivement de tous les Rois et Princes de maisons souveraines de l'Europe actuellement vivans [Genealogy up to the fourth degree inclusive of all the Kings and Princes of sovereign houses of Europe currently living] (στα Γαλλικά). Bourdeaux: Frederic Guillaume Birnstiel. 1768. σελ. 44.
- ↑ Edmond et Jules de Goncourt: La duchesse de Châteauroux et ses soeurs, Paris, 1906
- ↑ http://www.heraldica.org/topics/france/frroyal.htm#sang Style of HSH and further information on Princes of the Blood - Other princes of the blood were only entitled to Most Serene Highness (Altesse Sérénissime) from 1651 to 1824, when they received the style of Royal Highness.
