Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης καλαθοσφαίρισης ανδρών 1975-76

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κύπελλο Κυπελλούχων ομάδων Ευρώπης καλαθοσφαίρισης ανδρών της περιόδου 1975-76[1] ήταν η δέκατη κατά σειρά διασυλλογική διοργάνωση αυτού του θεσμού. Στον Τελικό της, που διεξήχθη στο Τορίνο της Ιταλίας, συναντήθηκαν η Τσιντσάνο Μιλάνο (Cinzano Milano) με τη γαλλική ASPO Τours.

Την έκπληξη με την παρουσία της στα ημιτελικά, έκανε η γιουγκοσλαβική Ραμποτνίτσκι Σκοπίων.

Διαδικασία διεξαγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διοργάνωση πήραν μέρος 20 ομάδες, ακόμη δηλαδή δυο λιγότερες από ότι την προηγούμενη περίοδο. Παίχθηκε μια προκριματική φάση με έξι ζευγάρια (σε διπλές αναμετρήσεις) και στη συνέχεια μια φάση των 12 (6 ζεύγη) και ακολούθως ο προημιτελικός γύρος δύο ομίλων, των τεσσάρων ομάδων έκαστος. Από τη φάση αυτή πέρασαν οι δυο πρώτες ομάδες κάθε γκρουπ και οδηγήθηκαν με το σύστημα "χιαστί", στα ημιτελικά (διπλών συναντήσεων, με πλεονέκτημα έδρας στη ρεβάνς). Οι νικήτριες των δυο ημιτελικών αποτέλεσαν το ζευγάρι του (απλού) Τελικού αγώνα.

Προκριματική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγιναν έξι διπλές αναμετρήσεις που οδήγησαν εκτός της συνέχειας τις εκπροσώπους του Ισραήλ (Χαποέλ Γκιβάτ Γιαγκούρ), της Ελβετίας (Ολίμπικ Φρίμπουργκ), της Ισλανδίας (Ρέικιαβικ Άρμαν), του Βελγίου (Lier Bus-Fruit), της Αιγύπτου (Αλ Ιτιχάντ Αλεξάνδρεια), και της Συρίας (Δαμασκός Αλ Γουάχντα).

Φάση των 12[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εδώ, το παιχνίδι έχασαν ακόμη έξι σύλλογοι: Η Παρτιζάνι Τιράνων, η Σόμα Βιέννης, η NMKY Ελνσίκι, η Σλάβια Πράγας, η Γαλατασαράι της Κωνσταντινούπολης και η Σόλνα Βίκινγκς .

Προημιτελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την πόρτα της εξόδου από τη διοργάνωση "είδαν" ο Ολυμπιακός του Πειραιά, η Κρίσταλ Πάλας του Λονδίνου, η τότε δυτικογερμανική Χάγκεν SSV και η ΤΣΣΚΑ της Σόφιας.

Ημιτελικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Χαμένοι" στη φάση αυτή ήταν η ισπανική Εστουδιάντες Μοντεβέρδε και η Ραμποτνίτσκι των Σκοπίων.

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μιλάνο του κόουτς Φίλιππο Φαϊνα κατόρθωσε να επαναλάβει το θρίαμβο του 1972 στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά με άλλο όνομα χορηγού. Από την άλλη, η Tour στη μόνη της παρουσία σε Τελικό, έπεσε ένδοξα (τελικό σκορ 88-83 υπέρ των ιταλών)[2].

Οι νικητές -στους οποίους από την ομάδα της διετίας 1971-72 είχαν απομείνει μόνο οι Μπιάνκι, Μπορλέτι και Μπρουμάτι- χρησιμοποίησαν επιπλέον τους αμερικανούς Όστιν Ρόμπινς και Μάικλ Σιλβέστερ (που αργότερα αγωνίσθηκε με ιταλική υπηκοότητα) καθώς και τους γηγενείς αδελφούς Ντίνο και Φράνκο Μποζέλι, τον Πάολο Φριτς, τους Μπενάτι, Φαμπρικατόρε, Σαμπατίνι, Μποργκέζε, Γκαλινάρι, Φερατσίνι και Φραντσεσκάτο.

Στη γαλλική ομάδα του Πιέρ Νταό έπαιξαν οι αμερικανοί Ρέινολντς, Μένγιαρντ, Μπόουεν, καθώς και οι Αλμπέρ, Μπαρέ, Μπελό, Μπεργκερόν, Μπονό, Σενεγκάλ, Ντεμάρς και Βασέ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]