Κριστόφ Λαμπέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κριστόφ Λαμπέρ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Christopher Lambert (Αγγλικά)
Γέννηση29  Μαρτίου 1957[1][2][3]
Γκρέιτ Νεκ[4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΚονσερβατόριο του Παρισιού, Δραματική σχολή Ecole Florent και Institut Florimont
Ιδιότηταηθοποιός, παραγωγός ταινιών[6][7], σεναριογράφος, καινοτόμος επιχειρηματίας, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός τηλεόρασης και παραγωγός
ΣύζυγοςΝταϊάν Λέιν (1988–1994)
Είδος τέχνηςspeculative/fantastic fiction film και ταινία δράσης
Βραβεύσειςβραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1986)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κριστόφ Γκι Ντενί Λαμπέρ, ευρέως γνωστός ως Κριστόφ Λαμπέρ [8] [9] (29 Μαρτίου 1957 - ), είναι Γαλλοαμερικανός ηθοποιός, παραγωγός και μυθιστοριογράφος. Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας δεύτερους ρόλους σε πολλές γαλλικές ταινίες και έγινε διεθνώς γνωστός για την ερμηνεία του ως Ταρζάν στο Γκρέιστοουκ: Ο θρύλος του Ταρζάν, άρχοντα της ζούγκλας (1984). Για την ερμηνεία του στην ταινία Μια νύχτα στον υπόγειο (1985), έλαβε το βραβείο Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού. Ο πιο διάσημος ρόλος του είναι ο Κόνορ Μακλάουντ στην ταινία περιπέτειας-φαντασίας Χαϊλάντερ (1986) και στο ομώνυμο franchise που ακολούθησε .

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κριστόφ Γκι Ντενί Λαμπέρ γεννήθηκε στο Γκρέιτ Νεκ της Νέας Υόρκης, στις 29 Μαρτίου 1957. [10] Ήταν γιος της Γιολάντε Ανιές Ανριέτ (γεννημένη το 1928) [11] και του Ζορζ Λαμπέρ-Λαμόντ (1910–2003), [12] Γάλλου διπλωμάτη στα Ηνωμένα Έθνη. [10] [13] Ο πατέρας του ήταν Εβραίος. [14] Λόγω της δουλειάς του πατέρα του, ο Λαμπέρ μετακόμισε με τους γονείς του στην Ελβετία σε ηλικία δύο ετών και μεγάλωσε στη Γενεύη μέχρι τα εφηβικά του χρόνια, όταν η οικογένεια μετακόμισε στη Γαλλία και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. [15]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1979–1984[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λαμπέρ ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας δεύτερους ρόλους σε πολλές γαλλικές ταινίες όπως Ciao, les mecs (1979), 4 δολοφόνοι, 10 νεκροί (1980) και Asphalte (1981).

Εκείνη την εποχή, ο σκηνοθέτης Χιου Χάντσον είχε μόλις ολοκληρώσει την βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του Οι δρόμοι της φωτιάς (1981) και η Warner Brothers ήθελε απεγνωσμένα να τον προσλάβει για να σκηνοθετήσει μια άλλη ταινία. Αφού κοίταξε όλα τα διαθέσιμα σενάριά τους, επέλεξε να κάνει μια κινηματογραφική μεταφορά του εμβληματικού χαρακτήρα του Ταρζάν του μυθιστοριογράφου Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ, ενός ανθρώπου που μεγάλωσε με ένα άγνωστο είδος μεγάλων πιθήκων στη ζούγκλα. [16] Θέλοντας έναν άγνωστο ηθοποιό να παίξει τον ρόλο, ο Χάντσον δοκίμασε πολλούς νέους ηθοποιούς. Ο Λαμπέρ πήρε τον ρόλο εν μέρει λόγω της μυωπίας του, γιατί όταν έβγαζε τα γυαλιά του φαινόταν ότι κοιτούσε πάντα μακριά. [17]

Η ταινία Γκρέιστοουκ: Ο θρύλος του Ταρζάν, άρχοντα της ζούγκλας που κυκλοφόρησε το 1984 γνώρισε μεγάλη κριτική τόσο για τον Λαμπέρ όσο και για τον σκηνοθέτη της. [18] Η ταινία ήταν υποψήφια για τρία Βραβεία Όσκαρ και κέρδισε ένα βραβείο BAFTA, καθώς και ένα βραβείο Σεζάρ. [19]

Την ίδια χρονιά, έπαιξε επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια γαλλική ταινία που ονομάζεται Paroles et musique, δίπλα στους Κατρίν Ντενέβ και Ζακ Περίν. [20]

1985–2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1985, ο Λαμπέρ έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Λικ Μπεσόν Μια νύχτα στον υπόγειο, για έναν άνδρα που τον κυνηγούν στο υπόγεια μετρό του Παρισιού. [21] [22] Η ταινία σημείωσε εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία. [23] Ο Λάμπερτ τιμήθηκε με βραβείο Σεζάρ Καλύτερου Ηθοποιού την επόμενη χρονιά. [24]

Στις 7 Μαρτίου 1986, έκανε πρεμιέρα το Χαϊλάντερ. [25] Στην ταινία, ο Λαμπέρ πρωταγωνίστησε ως ένας από τους πολλούς αθάνατους πολεμιστές που μπορούν να σκοτωθούν μόνο με αποκεφαλισμό. Μετά την αρχική εκπαίδευση από έναν άλλο εξαιρετικά εξειδικευμένο ξιφομάχο, τον Ραμίρεζ (τον υποδύεται ο Σον Κόνερι), ο Μακ Λίοντ ζει για αρκετούς αιώνες, τελικά εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, έχοντας ένα κατάστημα με αντίκες. Ο Μακ Λίοντ ερωτεύεται μια ιατροδικαστή που ονομάζεται Μπρέντα. Ανακαλύπτει επίσης ότι πρέπει να αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερο εχθρό του, τον Κούργκαν, τον οποίο υποδύεται η Κλάνσι Μπράουν, ο οποίος επιθυμεί να σκοτώσει τον Μακ Λίοντ και να κερδίσει ειδικές ικανότητες στον τελευταίο ζωντανό αθάνατο πολεμιστή. Η ταινία έγινε καλτ επιτυχία, γνώρισε διεθνή εισπρακτική επιτυχία και ήταν ο πιο διάσημος ρόλος του. Το ροκ συγκρότημα Queen συνέθεσε και ερμήνευσε το σάουντρακ και ο Λαμπέρ εμφανίστηκε επίσης ως Μακ Λίοντ στο μουσικό βίντεο για το "Princes of the Universe" των Queen. [26] Επίσης εκείνη τη χρονιά, ο Λαμπέρ πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Άι λαβ γιου του Μάρκο Φερέρι. [27] Η ταινία ήταν υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και για Νάστρο ντ' Αρτζέντο. [28]

Ο Λαμπέρ έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραγωγή της ταινίας Ο Σικελός, σε σκηνοθεσία Μάικλ Τσιμίνο, βασισμένης στο ομώνυμο βιβλίο του Μάικλ Τσιμίνο. [29] Πρωταγωνιστεί ως ένας εγωκεντρικός ληστής που πολεμά την Καθολική Εκκλησία, τη Μαφία και τους γαιοκτήμονες ενώ ηγείται ενός λαϊκιστικού κινήματος για την ανεξαρτησία της Σικελίας. Τα στούντιο περιόρισαν την ταινία στο μοντάζ. Κυκλοφόρησε το 1987 και ήταν λιγότερο επιτυχημένη από τις προηγούμενες ταινίες του, έτυχε χλιαρής υποδοχής από τους κριτικούς και ήταν οριακά κερδοφόρος.

Το 1988, πρωταγωνίστησε στο To Kill a Priest του Αγκνιέσκα Χόλαντ, στο οποίο έπαιξε έναν χαρακτήρα βασισμένο στον Γέζι Ποπιεουούσκο και τη δολοφονία του υπό το πολωνικό κομμουνιστικό καθεστώς. Έτυχε θετικής υποδοχής από τους κριτικούς. [30]

Εκείνη τη χρονιά, έπαιξε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ρομαντική ταινία Ανεκτίμητη ομορφιά με την ηθοποιό Νταϊάν Λέιν. Παντρεύτηκαν εκείνη τη χρονιά και ο γάμος τους κράτησε μέχρι το 1994. 

Το 1990 έκανε την κωμωδία Γιατί μας κυνηγάνε όλοι; με συμπρωταγωνιστή τον Christopher Lloyd . Παίζουν τους διαρρήκτες που μπαίνουν σε μπελάδες αφού κλέψουν ένα ιερό ρουμπίνι στην Τουρκία. 

Την 1η Νοεμβρίου 1991, έκανε πρεμιέρα το σίκουελ του Highlander με τίτλο Χαϊλάντερ 2 - Η επιστροφή. Σε αυτό ο Λαμπέρ συνέπραξε και πάλι με τον Σον Κόνερι. [31] Η ομάδα παραγωγής σκέφτηκε να γυρίσει την ταινία στην Αργεντινή για να μειώσει το κόστος παραγωγής, η χώρα ωστόσο περνούσε οικονομική κρίση. Μεγάλο μέρος του σεναρίου δεν γυρίστηκε και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα συνονθύλευμα. [32] Ο σκηνοθέτης φέρεται να μισούσε το τελικό αποτέλεσμα τόσο πολύ, που αποχώρησε από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας αφού είδε τα πρώτα 15 λεπτά της. Για παρόμοιους λόγους, ο Λαμπέρ απείλησε να αποχωρήσει από το έργο όταν πλησίαζε στο τέλος του. Ωστόσο, λόγω συμβατικών υποχρεώσεων δεν το έκανε. 

Το 1992, ο Λαμπέρ εμφανίστηκε σε τρία έργα, μεταξύ των οποίων το γαλλικό αστυνομικό θρίλερ Max et Jérémie, με συμπρωταγωνιστή τον Φιλίπ Νουαρέ. 

Στις 22 Ιανουαρίου 1993, έκανε πρεμιέρα το θρίλερ Η κίνηση του ιππότη, στο οποίο ο Λαμπέρ ήταν ταυτόχρονα παραγωγός και πρωταγωνιστής. Ο Λαμπέρ παίζει έναν γκραν μάστερ σκακιού που είναι ύποπτος για φόνο. [33]

Το 1995, ο Λαμπέρ έκανε την παραγωγή του Μην ξεχνάς πως θα πεθάνεις, το οποίο κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γκιζόν, Βραβείο Ζαν Βιγκό και ήταν υποψήφιο για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. [34] [35]

Το 1996, ο Λαμπέρ ήταν παραγωγός και πρωταγωνιστής στη γουέστερν ταινία Ο πολικός αστέρας, με συμπρωταγωνιστή τον Τζέιμς Κάαν. [36]

Το 1997, πρωταγωνίστησε στην κυβερνοπάνκ ταινία επιστημονικής φαντασίας Nirvana. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός σχεδιαστή παιχνιδιών εικονικής πραγματικότητας, τον οποίο υποδύεται ο Λαμπέρ, ο οποίος ανακαλύπτει ότι ο κύριος χαρακτήρας του παιχνιδιού του έχει αποκτήσει ευαισθησία λόγω επίθεσης από έναν ιό υπολογιστή. Η ταινία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών. [37] Κέρδισε ένα και προτάθηκε για οκτώ Βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο. [38] 

Το 1999, πρωταγωνίστησε στο Μπέογουλφ, καταραμένος από τους θεούς, μια ταινία επιστημονικής φαντασίας - δράσης βασισμένη χαλαρά στο παλιό αγγλικό επικό ποίημα Μπέογουλφ.

2001–2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λαμπέρ, η Ιζαμπέλ Υπέρ (αριστερά) και η Κλερ Ντενί στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας

Το 2001, ο Λαμπέρ έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Γαλάτη αρχηγού Βερκιγγετόριξ στην παραγωγή Γαλλίας-Καναδά Druids.

Το 2002, ήταν παραγωγός και συμπρωταγωνιστής στο θρίλερ Το πρόσωπο του δολοφόνου, μαζί με τον Ντένις Χόπερ. [39]

Το 2004, έπαιξε στο πλευρό της Ναστάζια Κίνσκι στη γαλλική ταινία À ton image. [40]  Έπαιξε επίσης σε ένα επεισόδιο του Cirque du Soleil: Solstrom. [41]

Το 2007, ο Λαμπέρ πρωταγωνίστησε στη γαλλική ταινία Trivial, σε σκηνοθεσία Σοφί Μαρσό. Ερμήνευσε έναν αστυνομικό επιθεωρητή που παλεύει με την κατάθλιψη μετά το θάνατο της συζύγου του, ο οποίος ερευνά την υπόθεση ενός ύποπτου αγνοούμενου μετά από αίτημα μιας μυστηριώδους γυναίκας. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησε μια σχέση με τη Μαρσό. 

Το 2009, ο Λαμπέρ πρωταγωνίστησε στο Λευκή υπεροχή της Κλερ Ντενί. Τόσο η ταινία όσο και η ερμηνεία του Λαμπέρ έτυχαν καλής κριτικής. [42] [43] [44] Στην ταινία πρωταγωνιστεί η Ιζαμπέλ Υπέρ ως ταλαιπωρημένη Γαλλίδα παραγωγός καφέ σε μια ανώνυμη γαλλόφωνη αφρικανική χώρα, η οποία αποφασίζει να μείνει στη φυτεία της παρά τον εμφύλιο πόλεμο που ξεσπά. Η ταινία έχει εμφανιστεί σε μια σειρά από λίστες κριτικών με τις καλύτερες ταινίες του 2010. [45] Ήταν υποψήφια στο Βραβείο της Εταιρείας Κριτικών Κινηματογράφου του Ντένβερ για Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία, για Χρυσό Λέοντα, Βραβείο Satellite Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, βραβείο Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Ουάσινγκτον Π.Κ. κ.λπ. [46]

2011–σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λαμπέρ με τη Σοφί Μαρσό τον Οκτώβριο του 2012

Το 2011, ο Λαμπέρ πρωταγωνίστησε ως κακός μοναχός Μεθόδιος στο σίκουελ του Ghost Rider Ghost Rider: Το πνεύμα της εκδίκησης, με πρωταγωνιστή τον Νίκολας Κέιτζ. [47] Εκπαιδευόταν στο ξίφος για τρεις μήνες [48] και ξύρισε το κεφάλι του. [49] Η ταινία απέφερε 132,6 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. [50]

Το 2012 έπαιξε έναν ρόλο στη βουλγαρική ταινία The Foreigner και στην ιταλική ταινία L'una e l'altra. [51] [52]

Το 2016 ο Λαμπέρ συμπρωταγωνίστησε στο Χαίρε, Καίσαρ!, μια κωμωδία σε σενάριο, παραγωγή, μοντάζ και σκηνοθεσία Τζόελ και Ίθαν Κοέν.

Το 2017 συνεργάστηκε με τον Κλοντ Λελούς στην κωμωδία Chacun sa vie et son intime conviction. Έπαιξε επίσης στο θρίλερ The Broken Key με τους Ρούτγκερ Χάουερ, Τζεραλντίν Τσάπλιν, Φράνκο Νέρο και Γουίλιαμ Μπάλντουιν. Έπαιξε επίσης τον εαυτό του σε ένα επεισόδιο της γαλλικής τηλεοπτικής εκπομπής Πάρε τον μάνατζέρ μου. [53] 

Άλλα εγχειρήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λαμπέρ έχει γράψει δύο μυθιστορήματα: La fille porte-bonheur το 2011 και Le juge το 2015. [54] [55]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λαμπέρ ήταν παντρεμένος με την Αμερικανίδα ηθοποιό Νταϊάν Λέιν από το 1988 μέχρι το 1994. [56] Η κόρη τους, Άλινορ Τζάσμιν, γεννήθηκε το 1993. Ο Λαμπέρ παντρεύτηκε την Αμερικανίδα ηθοποιό Τζεϊμίζ Χαφτ το 1999 και χώρισαν το 2000. [10] Από το 2007 έως το 2014 είχε σχέση με τη Γαλλίδα ηθοποιό Σοφί Μαρσό. [57] [58]

Ο Λαμπέρ έχει προχωρημένη μυωπία και δεν βλέπει χωρίς γυαλιά. Δεν μπορεί να φορέσει φακούς επαφής και συχνά ερμηνεύει σχεδόν τυφλός, κάτι που έχει οδηγήσει σε τραυματισμούς ενώ εκτελεί ο ίδιος δύσκολες σκηνές. [59]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1979 Ciao, les mecs μπράβος
1980 Le bar du téléphone 4 δολοφόνοι, 10 νεκροί Πολ Φράνκι
1981 Asphalte γιατρός
Une sale affaire Μάλαρντ
Putain d'histoire d'amour αστυνομικός επιθεωρητής
1982 Légitime violence τζόκεϊ
1984 Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes Γκρέιστοουκ: Ο θρύλος του Ταρζάν, άρχοντα της ζούγκλας [60] Τζον Κλέιτον / Ταρζάν
1985 Paroles et Musique Ζερεμί
Subway Μια νύχτα στον υπόγειο [60] Φρεντ
1986 Highlander Χαϊλάντερ: Ο αθάνατος [60] Κόνορ Μακ Λίοντ
I Love You Άι λαβ γιου [60] Μισέλ
1987 The Sicilian Ο Σικελός [60] Σαλβατόρε Τζουλιάνο
1988 Love Dream Ανεκτίμητη ομορφιά [60] Μενρού
To Kill a Priest Υπόθεση δολοφονίας [60] πατήρ Άλεκ
1990 Why Me? Γιατί μας κυνηγάνε όλοι; [60] Γκας Καρντινάλε
1991 Highlander II: The Quickening Χαϊλάντερ 2 - Η επιστροφή [60] Κόνορ Μακ Λίοντ
1992 Knight Moves Η κίνηση του ιππότη [60] Πίτερ Σάντερσον
Max et Jérémie Ζερεμί Κολατσόφσκι
Fortress [60] Τζον Χένρι Μπρένικ
1993 Loaded Weapon 1 Το γεμιστό όπλο Νο 1 άνδρας με τηλέφωνο
1994 Gunmen Το δίδυμο που σκοτώνει [61] Ντάνι Σέρβιγκο
Roadflower Το άνθος του κακού [60] Τζακ
Highlander III: The Sorcerer Χαϊλάντερ 3: Ο μάγος [60] Κόνορ Μακ Λίοντ / Ράσελ Νας
1995 The Hunted Ο κυνηγημένος [61] Πολ Ρασάν
Mortal Kombat [60] Κωδικός: Μαύρος δράκος [61] Ράιντεν
1996 North Star Ο πολικός αστέρας Χάντσον Σάαντεκ
Adrenalin: Fear the Rush Αδρεναλίνη: Φόβος και βία [61] Λεμιέ
Hercule et Sherlock Ηρακλής & Σέρλοκ Βινσέντ
1997 Nirvana Νιρβάνα [60] Τζίμι
Arlette Αρλέτ [60] Φρανκ Μάρτιν
Mean Guns [61] Λου
1999 Operation Splitsville Μαξ
Resurrection Η ενδεκάτη εντολή [60] Τζον Προυντόμ
Beowulf Μπέογουλφ, καταραμένος από τους θεούς [60] Μπέογουλφ
Gideon Γκίντεον Γκίντεον Όλιβερ Ντομπς
2000 Fortress 2: Re-Entry [61] Τζον Χένρι Μπρένικ
Highlander: Endgame Χαϊλάντερ: Η τελική αναμέτρηση [60] Κόνορ Μακ Λίοντ
2001 Druids Βερκιγγετόριξ
The Point Men Στα ίχνη του τρομοκράτη [61] Τόνι Έκαρντ
2002 The Piano Player Το πρόσωπο του δολοφόνου Άλεξ Λάνεϊ
2003 Absolon Το αντίδοτο [61] ντετέκτιβ Νόρμαν Σκοτ
Janis and John Τζάνις και Τζον [60] Λίον
2004 À ton image Διαβολική κόρη [61] Τομά
2006 Day of Wrath Η οργή του Θεού [61] Ρούι ντε Μεντόζα
Southland Tales Ιστορίες από το τέλος του κόσμου Γουόλτερ Μανγκ
Le Lièvre de Vatanen Τομ Βατάνεν
2007 Metamorphosis Μεταμόρφωσις Κονσταντίν Θέρζο
La disparue de Deauville Trivial Ζακ
2008 Limousine Ντεβερό
2009 White Material Λευκή υπεροχή [61] Αντρέ Βιάλ
Les Associés Φιλίπ Καμίνσκι
Cartagena Καρθαγένη Λεό
2010 Das Geheimnis der Wale Κρις Κάσελ
2011 Ghost Rider: Spirit of Vengeance Ghost Rider: Το πνεύμα της εκδίκησης Μεθόδιος
2012 Ma bonne étoile Το τυχερό αστέρι [61] Βίνσεντ
2013 Blood Shot [61] πρόεδρος
2014 Electric Slide [61] Ρόι Φόρτσουν
2015 Shades of Truth[62] καρδινάλιος Ένιο Σαλβεμίνι
10 Days in a Madhouse[63] δρ Ντεντ
Un plus une Μια αγκαλιά στην άκρη του κόσμου [60] Σάμιουελ Χάμον
2016 Hail, Caesar! Χαίρε, Καίσαρ! Άρνι
La folle histoire de Max et Léon Λασάρντ
2017 Mothers[64] Σαμ Κόεν
Chacun sa vie Αντουάν ντε Βιντά
2018 Kickboxer: Retaliation Kickboxer: Η τιμωρία [61] Τόμας Μουρ
Sobibor Καρλ Φρέντσελ
Bel Canto [60] Σιμόν

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w61v5mp2. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ filmportal.de. b7d34263310a4906a5393f9337089c5a. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.debate.org/reference/christopher-lambert.
  5. ↑ www.reelz.com/person/234205/christopher-lambert/.
  6. ↑ www.nytimes.com/movies/movie/136095/When-Saturday-Comes/details.
  7. ↑ www.nytimes.com/movies/movie/179940/Resurrection/details.
  8. ↑ «Χαϊλάντερ, ο Αθάνατος: αλκοόλ, τραυματισμοί και πώς γυρίζεις μία low budget ταινία στη Σκωτία των 80ς!». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. ↑ «Πρόσωπα». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Christopher Lambert profile». FilmReference.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2013. 
  11. ↑ «Yolande Agnès Henriette Lambert». geni_family_tree. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  12. ↑ «Georges Lazare Maurice Lambert-Lamond». geni_family_tree. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  13. ↑ «Christophe Lambert, 38 ans, ne tourne pas que des navets, comme "Mortal Kombat", mercredi en salles. Viveur et doué en affaires, il investit ces temps-ci dans le sous-vide et les boîtes de nuit. Karaté, sous-vide et p'tites pépées». 
  14. ↑ Brown, Annie (17 Δεκεμβρίου 2018). «Highlander icon Christopher Lambert looks back on cult classic 32 years on». Daily Record (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  15. ↑ Davies, Lizzie (17 Ιουνίου 2010). «How Christophe Lambert went from action flops to arthouse acclaim». The Guardian. London, UK. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2016. 
  16. ↑ «The Charlotte News, 29 March 1984». The Charlotte News: σελ. 41. 1984-03-29. https://www.newspapers.com/clip/67020066/the-charlotte-news-29-march-1984/. Ανακτήθηκε στις 2021-01-06. 
  17. ↑ «The Secrets Behind That Other Tarzan Movie — The One That Earned a Dog a Screenwriting Oscar Nomination» (στα αγγλικά). The Hollywood Reporter. https://www.hollywoodreporter.com/features/greystoke-inside-story-1984-tarzan-908081. Ανακτήθηκε στις 2018-03-29. 
  18. ↑ «The Charlotte News, 29 March 1984». The Charlotte News: σελ. 41. 1984-03-29. https://www.newspapers.com/clip/67020066/the-charlotte-news-29-march-1984/. Ανακτήθηκε στις 2021-01-06. 
  19. ↑ Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes, https://www.imdb.com/title/tt0087365/awards, ανακτήθηκε στις 2018-03-29 
  20. ↑ Chouraqui, Élie (1986-07-21), Paroles et musique, https://www.imdb.com/title/tt0087885/, ανακτήθηκε στις 2018-03-29 
  21. ↑ French Cinema - Powrie & Reader
  22. ↑ Maslin, Janet (6 November 1985). «THE SCREEN: 'SUBWAY'» (στα αγγλικά). The New York Times. https://www.nytimes.com/1985/11/06/movies/the-screen-subway.html. Ανακτήθηκε στις 2018-03-29. 
  23. ↑ «Subway (1985) - Box Office Mojo». www.boxofficemojo.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2018. 
  24. ↑ «lescesarducinema». www.lescesarducinema.com. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  25. ↑ «AFI|Catalog». catalog.afi.com. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019. 
  26. ↑ Bartkowiak, Matthew (2010). Sounds of the Future: Essays on Music in Science Fiction Films. North Carolina: McFarland & Co. σελ. 19. ISBN 978-0786444809. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2019. 
  27. ↑ Ferreri, Marco (1986-05-14), I Love You, https://www.imdb.com/title/tt0091244/, ανακτήθηκε στις 2018-03-29 
  28. ↑ I Love You, https://www.imdb.com/title/tt0091244/awards, ανακτήθηκε στις 2018-03-29 
  29. ↑ «AFI|Catalog». catalog.afi.com. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019. 
  30. ↑ To Kill a Priest, https://www.rottentomatoes.com/m/to_kill_a_priest/, ανακτήθηκε στις 2018-03-29 
  31. ↑ «AFI|Catalog». catalog.afi.com. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019. 
  32. ↑ Williams, Owen. «Highlander: a history». Empire (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2018. 
  33. ↑ «AFI|Catalog». catalog.afi.com. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019. 
  34. ↑ Don't Forget You're Going to Die (1995), https://www.imdb.com/title/tt0113909/fullcredits/, ανακτήθηκε στις 2018-03-30 
  35. ↑ N'oublie pas que tu vas mourir, https://www.imdb.com/title/tt0113909/awards, ανακτήθηκε στις 2018-03-30 
  36. ↑ North Star (1996), https://www.imdb.com/title/tt0114622/fullcredits/, ανακτήθηκε στις 2018-03-30 
  37. ↑ «NIRVANA - Festival de Cannes». Festival de Cannes (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2018. 
  38. ↑ Nirvana, https://www.imdb.com/title/tt0119794/awards, ανακτήθηκε στις 2018-03-30 
  39. ↑ The Piano Player (2002), https://www.imdb.com/title/tt0293509/fullcredits/, ανακτήθηκε στις 2018-03-30 
  40. ↑ Villiers, Aruna (2004-05-26), À ton image, https://www.imdb.com/title/tt0307343/, ανακτήθηκε στις 2018-03-31 
  41. ↑ Cirque du Soleil: Solstrom (TV Series 2003– ), https://www.imdb.com/title/tt0824521/fullcredits/, ανακτήθηκε στις 2018-03-31 
  42. ↑ «Review: Running Scared: Claire Denis' White Material». 15 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011. 
  43. ↑ «How Christophe Lambert went from action flops to arthouse acclaim». The Guardian. 17 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2011. 
  44. ↑ «Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2011. 
  45. ↑ «Top Tens: January 8, 2011». moviecitynews.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2018. 
  46. ↑ White Material, https://www.imdb.com/title/tt1135952/awards, ανακτήθηκε στις 2018-03-31 
  47. ↑ «Announcement of Ghost Rider 2 casting». Official Christopher Lambert Website. 17 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2011. 
  48. ↑ «Ghost Rider 2 Casting Updates». Fusedfilm.com. 12 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2011. 
  49. ↑ «La bonne étoile de Christophe Lambert» (στα Γαλλικά). TVMag.com. 25 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2011. 
  50. ↑ «Ghost Rider: Spirit of Vengeance (2012) - Box Office Mojo». www.boxofficemojo.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018. 
  51. ↑ Iliev, Niki (2012-03-16), The Foreigner, https://www.imdb.com/title/tt2170623/, ανακτήθηκε στις 2018-04-01 
  52. ↑ Albano, Gianfranco (2012-05-25), L'una e l'altra, https://www.imdb.com/title/tt2403903/, ανακτήθηκε στις 2018-04-01 
  53. ↑ Call My Agent!, https://www.imdb.com/title/tt4277922/, ανακτήθηκε στις 2018-04-01 
  54. ↑ LAMBERT, Christophe (24 Φεβρουαρίου 2011). La fille porte-bonheur. Paris: Plon. ISBN 9782259213141. 
  55. ↑ Lambert, Christophe (17 Αυγούστου 2015). Le juge (στα Γαλλικά). Plon. ISBN 9782259230032. 
  56. ↑ Dougherty, Margot; Hutchings, David (13 February 1989). «Diane Lane, with a New Husband and No Fear of Flying, Takes Wing Again in Lonesome Dove». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 May 2016. https://web.archive.org/web/20160518045938/http://www.people.com/people/archive/article/0,,20119558,00.html. Ανακτήθηκε στις 1 May 2008. 
  57. ↑ Atkinson, Michael (2008). Exile cinema: filmmakers at work beyond Hollywood. SUNY Press. σελίδες 82–86. 
  58. ↑ «Sophie Marceau interview». sz-magazin.sueddeutsche.de (στα Γερμανικά). 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  59. ↑ «From Apeman to Mogul». EW. 23 September 1993. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 October 2012. https://web.archive.org/web/20121011021035/http://www.ew.com/ew/article/0,,308067,00.html. Ανακτήθηκε στις 19 February 2020. 
  60. ↑ 60,00 60,01 60,02 60,03 60,04 60,05 60,06 60,07 60,08 60,09 60,10 60,11 60,12 60,13 60,14 60,15 60,16 60,17 60,18 60,19 60,20 60,21 «Κριστόφ Λαμπέρ ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  61. ↑ 61,00 61,01 61,02 61,03 61,04 61,05 61,06 61,07 61,08 61,09 61,10 61,11 61,12 61,13 61,14 «Κρίστοφερ Λαμπέρτ - Ταινίες». www.dvd-trailers.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  62. ↑ «Shades of Truth (2015)». https://www.imdb.com/title/tt3565406/. 
  63. ↑ «10 Days in a Madhouse (2015)». https://www.imdb.com/title/tt3453052/. 
  64. ↑ «Mothers (2017)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-01-23. https://web.archive.org/web/20220123223937/https://condor-pictures.com/filmography/mothers.html. Ανακτήθηκε στις 2022-12-16. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κριστόφ_Λαμπέρ&oldid=10337974"