Κουρδική ανταρσία

Η Κουρδική ανταρσία (Φεβρουάριος^[1]/Μάρτιος - Ιούνιος 1925) ήταν εξέγερση πρωτίστως θρησκευτικού (με επικεφαλής το σεϊχη Σαΐντ^[2] που ηγήθηκε τουλάχιστον 7.000 μαχητών) αλλά και εθνικού χαρακτήρα^[3], η οποία έλαβε χώρα στα εδάφη της Νοτιοανατολικής Τουρκίας (τουρκικό Κουρδιστάν) περιοχής που κατοικείται, σχεδόν αποκλειστικά, από αμιγείς κουρδικούς πληθυσμούς^[4]. Αφορμή για την εξέγερση, η οποία εκδηλώθηκε, πιθανότατα, με βρετανική υποστήριξη^[5] και στην οποία πήραν μέρος πρώην σουλτανικοί αξιωματούχοι, υπήρξαν οι περιορισμοί που είχαν επιβληθεί στους Κούρδους της Τουρκίας από το ίδιο το τουρκικό κράτος^[6], αλλά και η απογοήτευση των Κούρδων για τη μη επίτευξη αυτοδιάθεσης, όπως είχε καλλιεργηθεί μέσα από το κείμενο της Συνθήκης των Σεβρών, σύμφωνα με την οποία το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους^[7]. Οι επαναστάτες είχαν θέσει σαν στόχο τους την εγκαθίδρυση ανεξάρτητου Χαλιφάτου, θρησκευτικός αρχηγός του οποίου προορίζονταν να είναι ο πρίγκιπας Σελήμ, υιός του εκδιωχθέντος Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ^[8]και τη δημιουργία κουρδικής κρατικής οντότητας με πρωτεύουσα το Ντιγιαρμπακίρ^[9]. Η κουρδική επανάσταση υπήρξε ανεπιτυχής^[10] και οι επικεφαλής της απαγχονίστηκαν από τις τουρκικές αρχές^[11] ^[12], αποτελώντας, ωστόσο, μόνο την αρχή από μία σειρά παρόμοιων συγκρούσεων^[13], που ακολούθησαν^[14] την ίδια και την επόμενη δεκαετία^[15] ^[16], αλλά και που συνεχίζονται έως και τα τέλη της 2ης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] "Η επανάστασις των Κούρδων επεξετάθη" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[2] "Σχηματίζεται εις το Κουρδιστάν κυβέρνησις" Ανακτήθηκε στις 15/10/2015

[3] "Ήτο εθνικόν" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[4] "Ο κίνδυνος της Τουρκίας" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[5] "Αγγλικός δάκτυλος" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[6] "Η πορεία του Κουρδικού ζητήματος στο εσωτερικό της Τουρκίας" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[7] "... το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη." Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[8] "ι επαναστάται ανεκήρυξαν νέον χαλίφην" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[9] "Η μάχη της Διαρβερκήρ" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[10] Αποστ. Κρίσης στο φύλλο της εφημερίδας "Ριζοσπάστης" της 23 Απριλίου 1925, σελ. 3: "Το Κουρδικό κίνημα, γιατί προεκλήθη και πως απέτυχε" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[11] "Απηγχονίσθησαν οι αρχηγοί των Κούρδων" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[12] "Κατεδικάσθη εις θάνατον ο αρχηγός των Κούρδων" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[13] "Οι Τούρκοι βαδίζουν κατά της Μοσσούλης" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[14] Μ. Μαρτάκης: "Κουρδική διαμαρτυρία προς την Κοινωνίαν των Εθνών" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[15] «Το Κουρδικό Ζήτημα» Ανακτήθηκε στις 14/10/2019

[16] Μανόλης Πλούσης: "Κούρδοι, ένα έθνος χωρίς κράτος" Ανακτήθηκε στις 15/10/2019

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]