Κερισιάνο Καλόλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κερισιάνο Καλόλο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1946
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαHead of Government of Tokelau (από 2021)

Ο Κερισιάνο Καλόλο (Aliki Kelihiano Kalolo)[1] [2] είναι πολιτικός από το Τοκελάου που επί του παρόντος υπηρετεί ως αρχηγός της κυβέρνησης του Τοκελάου ή Ulu από τις 13 Μαρτίου 2023. Προηγουμένως υπηρέτησε στην ίδια θέση από τον Φεβρουάριο του 2012 έως τον Μάρτιο του 2013, ξανά από τις 12 Μαρτίου 2019 έως τις 9 Μαρτίου 2020 και ξανά από τις 8 Μαρτίου 2021 έως τις 19 Μαΐου 2022. Είναι μέλος του Συμβουλίου για τη Διαρκή Κυβέρνηση του Τοκελάου, υπηρετώντας ως υπουργός Εξωτερικών, Παιδείας, Οικονομικής Ανάπτυξης, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, πριν και στη συνέχεια ταυτόχρονα με την ηγεσία του στην κυβέρνηση. Το αξίωμα του Ούλου εναλλάσσεται σε ετήσια βάση μεταξύ των faipule από καθεμία από τις τρεις ατόλες της χώρας. Ο Καλόλο, ως faipule της Ατάφου, ανέλαβε καθήκοντα ως Ulu για πρώτη φορά το 2012. [3] [4] [5]

Ως Ούλου, επέβλεψε την αντικατάσταση του παλιού πλοίου του Τοκελάου, του MV Tokelau, το οποίο θεωρούνταν ότι δεν ήταν πλέον ασφαλές και αξιόπλοο, με το νεότερο, ειδικά κατασκευασμένο PB Matua, που χορηγήθηκε από τη Νέα Ζηλανδία. [3] [6] Τον Ιούνιο του 2012 ο Καλόλο απέλυσε τον υπουργό Μεταφορών του, τον Φούα Τολόα, λόγω της επιμονής του τελευταίου ότι το MV Tokelau ήταν ακόμη αξιόπλοο και της υπόδειξης του υπουργού Εξωτερικών της Νέας Ζηλανδίας Μάρεϊ ΜακΚάλι ότι η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας δεν μπορούσε να συνεργαστεί με τον Τολόα. Τα χαρτοφυλάκια του Τολόα (Οικονομικά, Τηλεπικοινωνίες, Ενέργεια και Μεταφορές) ανέλαβε ο Ούλου. [6] [7]

Ο Καλόλο επέβλεψε επίσης τη μετάβαση της μικρής χώρας από την ενέργεια με ντίζελ στην ηλιακή ενέργεια, που εφαρμόστηκε από τη νεοζηλανδική εταιρεία Vector το 2012. Το σύστημα αυτό αναβαθμίστηκε και επισκευάστηκε το 2020, επίσης υπό την ηγεσία του. [8]

Τον Σεπτέμβριο του 2012 διορίστηκε πρύτανης του περιφερειακού Πανεπιστημίου του Νότιου Ειρηνικού . [1] Πριν γίνει Ούλου , είχε υπηρετήσει ως συντονιστής του Πανεπιστημίου στο Τοκελάου. [5]

Η πρώτη του θητεία ως Ούλου έληξε τον Μάρτιο του 2013. Ο διάδοχός του ήταν ο Σαλέσιο Λούι, ο faipule του Νουκουνόνου . [9]

Έγινε Ούλου και πάλι τον Μάρτιο του 2019, αντικαθιστώντας τον Αφέγκα Γκαουαλόφα. Τον διαδέχθηκε ο Φοφό Εσέρα Τουισάνο.

Έγινε Ούλου για άλλη μια φορά τον Μάρτιο του 2021, αντικαθιστώντας τον Τουισάνο. [10]

Το 2020 ο Καλόλο συνέταξε ένα δημοψήφισμα που ορίστηκε για το 2025 προκειμένου η περιοχή να αποκτήσει περισσότερη αυτονομία ή ενδεχομένως να ανεξαρτητοποιηθεί από τη Νέα Ζηλανδία. [11]

Η τρίτη του θητεία ως Ούλου έληξε στις 19 Μαΐου 2022 και τον διαδέχθηκε ο Σιοπίλι Πέρεζ, faipule του Νουκουνόνου. [12]

Εξελέγη Ούλου για άλλη μια φορά στις 6 Μαρτίου 2023. [13] [14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 "University has new chancellor", Fiji Times, 9 Σεπτεμβρίου 2012
  2. "End-of-year target for Tokelau’s renewable energy scheme", Radio New Zealand International, 7 March 2012
  3. 3,0 3,1 Te Vakai, 10th edition
  4. "Tokelau thanks Fiji on decolonisation efforts", PacNews, 13 Σεπτεμβρίου 2012
  5. 5,0 5,1 "Who's Who in Tokelau", New Zealand Ministry of Foreign Affairs and Trade, 21 Ιουνίου 2011
  6. 6,0 6,1 "Tokelau leader dumped after losing confidence of New Zealand Foreign Minister", Radio New Zealand International, 25 February 2013
  7. "Concern for council unity in removing Tokelau minister", Radio New Zealand International, 28 Ιουνίου 2012
  8. «New solar system for Tokelau». Radio New Zealand. Radio New Zealand. 4 March 2020. https://www.rnz.co.nz/international/pacific-news/410925/new-solar-system-for-tokelau. Ανακτήθηκε στις 27 March 2022. 
  9. "How Tokelau is governed", government of Tokelau official website
  10. «Tokelau opens parliament for 2021». RNZ. 9 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021. 
  11. «Tokelau: Veteran leader pushes for poll on independence | Pacific Media Network». 
  12. «Tokelau | Heads of government (Ulu-o-Tokelau)». rulers.org. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. 
  13. «Tokelau welcomes new head of government». RNZ. 13 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2023. 
  14. «Tokelau». rulers.org. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2023.