Καθολική υγειονομική περίθαλψη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η καθολική υγειονομική περίθαλψη είναι ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που παρέχει υγειονομική περίθαλψη και ασφάλιση σε όλους τους κατοίκους μιας χώρας. Είναι οργανωμένο γύρω από την παροχή ενός συγκεκριμένου πακέτου παροχών σε όλα τα μέλη μιας κοινωνίας με απώτερο σκοπό την παροχή προστασίας από οικονομικούς κινδύνους και την καθολική πρόσβαση στην υγεία.

Ορισμένα καθολικά συστήματα χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση, π.χ. ασφαλιστικά ταμεία, ενώ άλλα βασίζονται στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, όπως

Ιστορική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα βήματα προς ένα τέτοιο σύστημα έγιναν στη Γερμανία το 1883, με τον νόμο περί ασφάλισης ασθενείας. Οι εργοδότες είχαν την εντολή να παρέχουν ασφάλιση για τραυματισμούς και ασθένειες για τους εργαζόμενους με χαμηλά εισοδήματα. Το σύστημα χρηματοδοτήθηκε και διαχειριζόταν από εργαζόμενους και εργοδότες μέσω «πόρων ασθενείας», τα οποία αντλήθηκαν από τις μειώσεις των μισθών των εργαζομένων και των εργοδοτικών εισφορών. Άλλες χώρες ακολουθούν το σύστημα.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο νόμος περί εθνικής ασφάλισης του 1911 προέβλεπε κάλυψη, όχι εξειδικευμένη ή νοσοκομειακή περίθαλψη, για τους μισθωτούς, καλύπτοντας περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού.

Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την πρωθυπουργία Βενιζέλου συστάθηκαν «Εθνικά Νοσοκομεία» [1]τα ταμεία Ηθοποιών, Εργαζομένων ΔΕΗ κ.λπ., έπειτα τα νομοθετήματα και τις συμβάσεις του Παπαναστασίου οι υπηρεσίες υγείας στην Ελλάδα γίνονται πιο προσιτές. Με τον νόμο 6298/1934 ιδρύθηκε το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το πρώτο ασφαλιστικό ταμείο ευρείας κάλυψης, που όμως ξεκίνησε τη λειτουργία του την 1 Ιανουαρίου 1937.

Διεθνής Ημέρα Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την πρωτοβουλία του ΟΗΕ, στο Ψήφισμα 72/138 της γενικής συνέλευσης, εορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου η Διεθνής Ημέρα Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης (International Universal Health Coverage Day).

Η Ημέρα Παγκόσμιας Κάλυψης Υγείας επιδιώκει να ευαισθητοποιήσει πρώτα τις κυβερνήσεις των κρατών – μελών του ΟΗΕ, σχετικά με την ανάγκη για ισχυρά και ανθεκτικά συστήματα υγείας με καθολική υγειονομική κάλυψη για τον πληθυσμό. Ο διεθνής οργανισμός θέτει ως βασική προτεραιότητα για τη διεθνή ανάπτυξη την πρόσβαση σε προσιτή και ποιοτική υγειονομική περίθαλψη για κάθε άνθρωπο.[2]

Ιδιωτική ασφάλιση υγείας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πολιτικές εξελίξεις και τα επίπεδα ικανοποίησης από τις δημόσιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που έπαιξαν και θα παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της ιδιωτικής αγοράς ασφάλισης υγείας. Λόγου χάρη η εξέλιξη της πανδημίας, οι δημογραφικές αλλαγές και το μακροοικονομικό περιβάλλον. Δεδομένης της ισχυρής εθνικής συνιστώσας πολλών από αυτούς τους παράγοντες, οι εθνικές αγορές ασφάλισης υγείας αναμένεται να συνεχίσουν να αναπτύσσονται με διαφορετικές ταχύτητες.

Στην Ευρώπη, το προβάδισμα στην ασφάλιση υγείας πήραν εταιρείες όπως η Prudential, Aviva, Post Italiane, CNP Assurances, Swiss Life Holding, NN Group, Gjensidige Forsikring, Talanx, Aegon, Bâloise με έτος αναφοράς το έτος 2021.[3]

Το κατά κεφαλήν ποσό, κατά μέσο όρο, που δόθηκε ως δαπάνη για ιδιωτική ασφάλιση υγείας στην Ευρώπη το 2020 ήταν 286 ευρώ ή 8 ευρώ περισσότερα από το 2019. Συγκεκριμένα, οι χώρες με τη μεγαλύτερη ασφαλιστική πυκνότητα είναι η Ολλανδία με δαπάνες στα 3.111 ευρώ, η Ελβετία με δαπάνες 1.249 ευρώ και το Λουξεμβούργο με δαπάνη γύρω στα 790 ευρώ.

Η Ελλάδα βρίσκεται αρκετά κάτω από το μέσο όρο, δηλαδή στα 286 ευρώ, στην 24η θέση της κατάταξης - με 30 στο σύνολο - ελάχιστα πάνω από την Τουρκία, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Πολωνία και την Εσθονία.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]