Κέρτις ΜακΜάλεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κέρτις ΜακΜάλεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Curtis Tracy McMullen (Αγγλικά)
Γέννηση21 Μαΐου 1958
Μπέρκλι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[1]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Κολλέγιο Ουίλιαμς
Champlain Valley Union High School[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
τοπολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Πρίνστον
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (από 1998)[3]
Πανεπιστήμιο του Πρίνστον (1990–1992)[4]
Πανεπιστήμιο του Πρίνστον (1987–1990)[5]
Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών (Πρίνστον) (1986–1987)[6]
Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (1985–1986)[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Σαλέμ (1991)
μετάλλιο Φιλντς (1998)
Υποτροφία Γκούγκενχαϊμ (2004)[8]
εταίρος του Αλεξάντερ φον Χούμπολτ
βραβείο Χούμπολτ
εταίρος της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρίας (2013)[9][10]
Ιστότοπος
abel.math.harvard.edu/~ctm/index.html
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κέρτις Τρέισι ΜακΜάλεν (αγγλικά: Curtis Tracy McMullen, γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1958) είναι Αμερικανός μαθηματικός και καθηγητής Μαθηματικών Cabot στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Του απονεμήθηκε το μετάλλιο Φιλντς το 1998 για το έργο του στη σύνθετη δυναμική, την υπερβολική γεωμετρία και τη θεωρία Teichmüller[11].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ΜακΜάλεν αποφοίτησε ως αριστούχος από το Κολέγιο Γουίλιαμς το 1980 και έλαβε το διδακτορικό του το 1985 από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, υπό την επίβλεψη του Ντένις Σάλιβαν. Διετέλεσε μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Μαθηματικών Επιστημών και στο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών, ενώ στη συνέχεια εργάστηκε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον (1987-1990) και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ (1990-1997), πριν ενταχθεί στο Χάρβαρντ το 1997. Ο ΜακΜάλεν ήταν πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του Χάρβαρντ από το 2017 έως το 2020. Ήταν ο διδακτορικός σύμβουλος της Μαριάμ Μιρζαχανί, η οποία τιμήθηκε με το μετάλλιο Φιλντς ως η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού.

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ΜακΜάλεν τιμήθηκε με το Βραβείο Σάλεμ το 1991[12] και κέρδισε το Μετάλλιο Φιλντς το 1998[13][14] στο Διεθνές Συνέδριο Μαθηματικών (ICM) στο Βερολίνο.[15] Στο ICM του 1990 στο Κιότο ήταν προσκεκλημένος ομιλητής.[16] Του απονεμήθηκε υποτροφία Γκούγκενχαϊμ το 2004, εξελέγη στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών το 2007 και έλαβε το Βραβείο Έρευνας Χούμπολντ το 2011.

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • McMullen, C. T. (1987), «Families of rational maps and iterative root-finding algorithms», Annals of Math. 125: 467-493, doi:10.2307/1971408 
  • McMullen, C. T. (1989), «Amenability, Poincaré series and quasiconformal maps», Invent. math. 97: 95-127, doi:10.1007/BF01850656 
  • McMullen, C. T. (1990), «Iteration on Teichmüller space», Invent. math. 99: 207-216, doi:10.1007/BF01234427 
  • McMullen, C. T. (1991), «Cusps are dense», Annals of Math. 133: 217-247, doi:10.2307/2944328 
  • McMullen, C. T. (2000), «From dynamics on surfaces to rational points on curves», Bull. Amer. Math. Soc. 37: 119–140, doi:10.1090/S0273-0979-99-00856-3 
  • McMullen, C. T. (2003), «Billiards and Teichmüller curves on Hilbert modular surfaces», J. Amer. Math. Soc. 16 (4): 857–885, doi:10.1090/S0894-0347-03-00432-6 
  • McMullen, C. T. (2005), «Minkowski's conjecture, well-rounded lattices and topological dimension», J. Amer. Math. Soc. 18: 711-734, doi:10.1090/S0894-0347-05-00483-2 
  • McMullen, C. T. (2016), «Automorphisms of projective K3 surfaces with minimum entropy», Invent. math. 203: 179–215, doi:10.1007/S00222-015-0590-Z, Zbl 1364.37103 
  • McMullen, C. T.; Mohammadi, A.; Oh, H. (2017), «Geodesic planes in hyperbolic 3-manifolds», Invent. math. 209: 425-461, doi:10.1007/s00222-016-0711-3 
  • McMullen, C. T.; Mukamel, R.; Wright, A. (2017), «Cubic curves and totally geodesic subvarieties of moduli space», Annals of Math. 185: 957–990, doi:10.4007/annals.2017.185.3.6 

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  2. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  3. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  4. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  5. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  6. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  7. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  8. curtis-t-mcmullen.
  9. www.ams.org/fellows_by_year.cgi?year=2013. Ανακτήθηκε στις 24  Νοεμβρίου 2022.
  10. www.ams.org/news?news_id=1680. Ανακτήθηκε στις 24  Νοεμβρίου 2022.
  11. Papadopoulos, Athanase (2007). Handbook of Teichmüller Theory. European Mathematical Society. ISBN 978-3-03719-029-6. 
  12. «Prix Salem | Laboratoire de Mathématiques Raphaël Salem». lmrs.univ-rouen.fr. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2023. 
  13. Borcherds, Gowers, Kontsevich, and McMullen Receive Fields Medals
  14. Lepowsky, James; Lindenstrauss, Joram; Manin, Yuri I.; Milnor, John (January 1999). «The Mathematical Work of the 1998 Fields Medalists». Notices of the AMS 46 (1): 17–26. https://www.ams.org/notices/199901/fields.pdf. 
  15. McMullen, Curtis T. (1998). «Rigidity and inflexibility in conformal dynamics». Doc. Math. (Bielefeld) Extra Vol. ICM Berlin, 1998, vol. II. σελίδες 841–855. 
  16. McMullen, Curtis T. (1991). «Rational maps and Kleinian groups». Στο: Satake, Ichiro. Proceedings of the International Congress of Mathematicians, August 21-29, 1990, Kyoto, Japan. Tokyo: Springer. σελίδες 889–900. 
  17. 17,0 17,1 Lyubich, Mikhail «Review of Complex dynamics and renormalization and Renormalization and 3-manifolds which fiber over the circle». Bull. Amer. Math. Soc. (N.S.) 36 (1): 103–107. 1999. doi:10.1090/s0273-0979-99-00770-3. https://www.ams.org/journals/bull/1999-36-01/S0273-0979-99-00770-3/S0273-0979-99-00770-3.pdf. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]