Κάριλ Τσέρτσιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάριλ Τσέρτσιλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3  Σεπτεμβρίου 1938[1][2][3]
Λονδίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5][6]
ΣπουδέςΛέιντι Μάργκαρετ Χωλ
Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης[7]
Trafalgar School for Girls
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασεναριογράφος
θεατρική συγγραφέας[7]
συγγραφέας
μεταφράστρια[8]
Αξιοσημείωτο έργοTop Girls
δεδομένα

Η Κάριλ Τσέρτσιλ (αγγλικά: Caryl Churchill) (γεννημένη στις 3 Σεπτεμβρίου 1938 ) είναι Αγγλίδα θεατρική συγγραφέας. Χαρακτηριστικά της μεταμοντέρνας γραφής της είναι τα φεμινιστικά θέματα και η κριτική των αξιών της σύγχρονης κοινωνίας.[9]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κάριλ Τσέρτσιλ γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1938. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένειά της μετανάστευσε στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου παρακολούθησε το σχολείο θηλέων Τραφάλγκαρ. Επέστρεψε στην Αγγλία για να σπουδάσει και αποφοίτησε με πτυχίο αγγλικής φιλολογίας από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1960. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της ξεκίνησε τη λογοτεχνική της καριέρα, γράφοντας τρία έργα για φοιτητικές θεατρικές ομάδες.[10]

Το 1961 παντρεύτηκε τον Ντέιβιντ Χάρτερ, δικηγόρο της Οξφόρδης, και απέκτησε τρεις γιους. Άρχισε να γράφει ραδιοφωνικά θεατρικά και τηλεοπτικά έργα για το BBC, μερικά από τα οποία διασκευάστηκαν αργότερα για τη σκηνή. Το 2009 εξελέγη επίτιμο ξένο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων.

Η Τσέρτσιλ ζει στο Ανατολικό Λονδίνο.

Θεατρικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πρώιμο έργο της, η Τσέρτσιλ διερεύνησε το φύλο και τη σεξουαλικότητα μέσω των μοντερνιστικών θεατρικών τεχνικών του επικού θεάτρου του Μπρεχτ. Το 1972, έγραψε το Owners, το πρώτο της έργο για τη σκηνή. Οι σοσιαλιστικές της πεποιθήσεις είναι πολύ ξεκάθαρες, το έργο επικρίνει τις αξίες που ο καπιταλισμός θεωρεί δεδομένες: επιθετικότητα, πρόοδος, επαγγελματική επιτυχία. Από το 1974 έως το 1975 ήταν «μόνιμη θεατρική συγγραφέας» στο Royal Court Theatre. Αργότερα άρχισε να συνεργάζεται με θιάσους και φεμινιστικές θεατρικές ομάδες, που χρησιμοποίησαν εργαστήρια για την ανάπτυξη νέων έργων. Η Τσέρτσιλ συνέχισε να χρησιμοποιεί εργαστήρια αυτοσχεδιασμού για μερικά από τα θεατρικά της.[11]

Το πρώτο της έργο που έτυχε ευρείας προσοχής ήταν το Cloud 9 (1979), το οποίο διαδραματίζεται εν μέρει σε μια βρετανική υπερπόντια αποικία της βικτωριανής εποχής. Σε αυτό εξετάζει τις σχέσεις που συνδέονται με τον αποικισμό και αντιστρέφει τους ρόλους των γυναικών και των ανδρών για να επιτύχει κωμικό και διδακτικό αποτέλεσμα. Το 1982 κέρδισε το βραβείο Obie.[12]

Η γραφή της σταδιακά απομακρύνθηκε από τις συμβάσεις του ρεαλισμού. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, άρχισε να ενσωματώνει στα έργα της το χοροθέατρο. Το A Mouthful of Birds (1986) είναι επηρεασμένο από τη σουρεαλιστική θεατρική παράδοση του Θεάτρου της σκληρότητας του Αντονέν Αρτώ. Η κατακερματισμένη και σουρεαλιστική αφήγηση το κατατάσσουν στον μεταμοντερνισμό. Επίσης ανέπτυξε περαιτέρω φεμινιστικά θέματα. Το Top Girls (1982) είναι ένα έργο με μόνο γυναικείους ρόλους και εστιάζει στη Μαρλίν, η οποία θυσίασε την οικογενειακή της ζωή για να πετύχει επαγγελματικά. Η μισή δράση διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια ενός δείπνου όπου παρουσιάζονται ιστορικές και φανταστικές γυναίκες που έχουν επιτύχει στην ανδροκρατούμενη κοινωνία, αλλά πάντα με μεγάλο κόστος. Το άλλο μισό έργο επικεντρώνεται στην οικογένεια της Μαρλίν, όπου εμφανίζεται οδυνηρά και τρομακτικά το πραγματικό κόστος της «επιτυχημένης» ζωής της.[13]

Στο Σκράικερ (1994), χρησιμοποίησε τη συνειρμική λογική των ονείρων. Το έργο, μια οραματική εξερεύνηση της σύγχρονης αστικής ζωής, αφηγείται την ιστορία μιας αρχαίας νεράιδας που, αναζητώντας τον έρωτα και την εκδίκηση, καταδιώκει δύο έφηβες μητέρες στο Λονδίνο τις οποίες χειραγωγεί, σαγηνεύει και παγιδεύει, αλλάζοντας μορφές με κάθε συνάντηση.Το Serious Money (1987) ρίχνει μια σατιρική ματιά στο χρηματιστήριο. Έγινε δεκτό με ενδιαφέρον, εν μέρει επειδή κυκλοφόρησε αμέσως μετά το κραχ του χρηματιστηρίου του 1987. Το έργο της Ένας αριθμός (2002) πραγματεύεται το θέμα της ανθρώπινης κλωνοποίησης και θέματα ταυτότητας. Το έργο Έχεις πιει αρκετά για να πεις σ’ αγαπώ (2006) ρίχνει μια κριτική ματιά σε αυτό που η συγγραφέας θεωρεί ως υποταγή της Βρετανίας στις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξωτερική πολιτική.

Το έργο της Love and Information (2012), με 100 χαρακτήρες και ερμηνευμένο από ένα καστ 15 ηθοποιών, είναι δομημένο ως μια σειρά από περισσότερες από 50 κατακερματισμένες σκηνές, μερικές όχι μεγαλύτερες από 25 δευτερόλεπτα, όλες παρουσιάζονται προφανώς άσχετες, αλλά καταλήγουν σε ένα μωσαϊκό, μια απεικόνιση της ανθρώπινης ανάγκης για φιλία, έρωτα και σύνδεσμο.

Στην Ελλάδα το έργο της Top Girls ανέβηκε πρώτη φορά το 1983 από τη Μαριέτα Ριάλδη στη Νέα Σκηνή Εθνικού Θεάτρου με τον τίτλο Πετυχημένες γυναίκες. Ακολούθησαν αργότερα τα έργα Σκράικερ, Ένας αριθμός, Έχεις πιει αρκετά για να πεις σ’ αγαπώ, Πολύ μακριά και άλλα.[14] [15]

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Seven Jewish Children (2009), δεκάλεπτο θεατρικό που αναφέρεται στην ιστορία του Ισραήλ και τελειώνει με την ισραηλινή επίθεση στη Γάζα το 2008, έχει επικριθεί ευρέως ως αντισημιτικό. Το έργο διαιωνίζει τον αντισημιτικό τελετουργικό θρύλο δολοφονίας, ο οποίος υποδηλώνει ότι οι Εβραίοι πίνουν το αίμα αθώων ανθρώπων, ειδικά παιδιών.[16]

Τον Απρίλιο του 2022, η Τσέρτσιλ τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Δράματος για το 2022, ως αναγνώριση του έργου της ζωής της. Το βραβείο ήταν αξίας £ 65.000 και δόθηκε από το γερμανικό θέατρο Schauspiel Stuttgart με χρηματοδότηση από το Υπουργείο Επιστημών, Έρευνας και Τεχνών της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Ωστόσο, σύντομα η κριτική επιτροπή ανακοίνωσε ότι το βραβείο είχε «αποσυρθεί λόγω καταγγελιών για αντισημιτισμό κατά της συγγραφέα» και ότι το βραβείο δεν θα απονεμόταν το 2022. [17]

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Downstairs (1958)
  • Having a Wonderful Time (1960)
  • Owners (1972)
  • Objections to Sex and Violence (1975)
  • Light Shining in Buckinghamshire (1976)
  • Vinegar Tom (1976)
  • Traps (1977)
  • Cloud 9 (1979)
  • Top Girls (1982)
  • Fen (1983)
  • Softcops (1984)
  • A Mouthful of Birds (1986)
  • Serious Money (1987)
  • Ice Cream (1989)
  • Mad Forrest: A Play from Romania (1990)
  • Lives of Great Poisoners (1991)
  • The Skriker (1994)
  • Thyestes (1994)
  • Blue Heart (1997)
  • Hotel (1997)
  • This is a Chair (1999)
  • Far Away (2000)
    • Πολύ μακριά, μτφ. Χριστίνα Μπάμπου Παγκουρέλη, εκδ. Νεφέλη, 2005[18]
  • A Number (2002).
  • Drunk Enough to Say I Love You (2006)
  • Seven Jewish Children – a Play for Gaza (2009)
  • Love and Information (2012)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm1135663. Ανακτήθηκε στις 21  Ιουλίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6669d8q. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ LIBRIS. 11  Φεβρουαρίου 2011. libris.kb.se/katalogisering/64jmsc2q3ncnzvd. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12545286f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0004011. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  7. ↑ 7,0 7,1 Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 208.
  8. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0004011. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  9. ↑ . «n-t.gr/el/events/Love_and_Information/Κάριλ Τσέρτσιλ». 
  10. ↑ . «literature.britishcouncil.org/writer/caryl-churchill». 
  11. ↑ . «actorsco-op.org/Caryl Churchill». 
  12. ↑ . «britannica.com/biography/Caryl-Churchill». 
  13. ↑ . «topontiki.gr/2019/«Top girls» της Κάριλ Τσέρτσιλ». 
  14. ↑ . «tanea.gr/2016/07/25/lifearts/top-girls-tis-karil-tsertsil-gynaikes-toso-apla/». 
  15. ↑ . «lifo.gr/guide/theater/news/ena-efialtiko-paramythi». 
  16. ↑ . «thejc.com/lets-talk/an-old-play-and-old-attitudes-n8k8gmkk». 
  17. ↑ . «independent.co.uk/news/nus-anti-semitism-national-union-students-offensive-tweets-jews-racism-adolf-hitler-israel-executive-council-malia-bouattia-». 
  18. ↑ . «xn--qxaek7au.gr/Κάριλ Τσέρτσιλ - Πολύ μακρυά». 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κάριλ_Τσέρτσιλ&oldid=10476734"