Κάμιεν Κραγένσκι
Συντεταγμένες: 53°31′55″N 17°31′43″E / 53.53194°N 17.52861°E
| Κάμιεν Κραγένσκι | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Κάμιεν Κραγένσκι | |||
| Χώρα | Πολωνία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Γκμίνα Κάμιεν Κραγένσκι | ||
| Έκταση | 3,65 km² | ||
| Πληθυσμός | 2.358 (31 Μαρτίου 2021)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 89-430 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Κάμιεν Κραγένσκι (πολωνικά: Kamień Krajeński, γερμανικά: Kamin in Westpreußen), μεταξύ 1920-1945 Κάμιεν Πομόρσκι (Kamień Pomorski), είναι πόλη του Πόβιατ Σεμπούλνο, στο Βοεβοδάτο Κουγιαβίας-Πομερανίας της βόρειας Πολωνίας. Ο πληθυσμός του είναι 2.338 κάτοικοι (2020).[2] Βρίσκεται στην εθνοπολιτιστική περιοχή Κράινα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη ιστορική καταγραφή του Κάμιεν προέρχεται από το 1107. Το όνομά του σημαίνει «πέτρα» στα πολωνικά. Ήταν έδρα ενός καστελάτου κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μπολέσλαφ Γ΄ του Στραβόστομου του Βασιλείου της Πολωνίας. Τον 13ο αιώνα ανήκε στον Αρχιεπίσκοπο του Γκνιέζνο. Καταλήφθηκε για λίγο από τους Τεύτονες Ιππότες το 1339 πριν επιστρέψει στην Πολωνία. Το 1359, έλαβε δημοτικά δικαιώματα από τον Αρχιεπίσκοπο Γιαρόσουαφ Μπογκόρια. Λίγο μετά χτίστηκε ένα αμυντικό κάστρο που επέζησε μέχρι το 1721. Διοικητικά βρισκόταν στο Πόβιατ Νάκουο στο Βοεβοδάτο Κάλις (1314-1793) στην Επαρχία Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος.
Μετά τον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας το 1772, το Κάμιεν προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας και με το γερμανοποιημένο όνομα Kamin (Κάμιν), αποτελούσε μέρος του Κράις Φλάτοφ στην πρωσική επαρχία της Δυτικής Πρωσίας. Από το 1871 ανήκε στη Γερμανική Αυτοκρατορία. Σύμφωνα με την απογραφή του 1910, το Κάμιν είχε πληθυσμό 1.547 κατοίκων, εκ των οποίων οι 1.312 (84,8%) ήταν Γερμανοί.[3]
Το 1920, το ανατολικό τμήμα της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων Κάμιεν, Βιέντσμπορκ και Σεμπούλνο Κραγένσκιε, που είχε 30.516 κατοίκους (συμπεριλαμβανομένων 8.600 Πολωνών)[4] επανενσωματώθηκε στη νεοσύστατη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών.[4] Η πόλη έγινε μέρος του Πόβιατ Σεμπούλνο. Μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία, το Πόβιατ Σεμπούλνο προσαρτήθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία το 1939 και έγινε μέρος του Κράις Σέμπελμπουργκ. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, οι Πολωνοί υπέστησαν διώξεις, μαζικές συλλήψεις, απελάσεις και σφαγές. Πολλοί Πολωνοί φυλακίστηκαν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ράντζιμ και σε μια φυλακή που ιδρύθηκε από τους Selbstschutz στο Σεμπούλνο Κραγένσκιε και αργότερα δολοφονήθηκαν εκεί ή απελάθηκαν σε άλλα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.[5] Μαζικές συλλήψεις Πολωνών πραγματοποιήθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 1939.[5] Το 1945, η πόλη αποκαταστάθηκε στην Πολωνία.
Αριθμός κατοίκων ανά έτος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Αριθμός |
|---|---|
| 1805 | 743[6] |
| 1853 | 1.045[6] |
| 1900 | 1.519[7] |
| 1910 | 1.547[3] |
| 1921 | 1.500[8] |
| 2004 | 2.276 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /040416813014-0929210?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 3,0 3,1 Handbuch der historischen Stätten: Ost- und Westpreußen. Στουτγκάρδη: Kröner. 1981. σελίδες 96. ISBN 3-520-31701-X.
- ↑ 4,0 4,1 Βόλφγκανγκ Μπαρ Kurze Geschichte des Flatower Landes. In: Heimatbuch für den Kreis Flatow – Grenzmark Posen-Westpreußen – Provinz Pommern. Heimatkreisausschuss für den Kreis Flatow (εκδ.), printed by Karl Neef oHG (Wittingen), Gifhorn 1971, σελ. 37-42 (γερμανικά).
- ↑ 5,0 5,1 Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα πολωνικάh). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 168.
- ↑ 6,0 6,1 Φ. Β. Φ. Σμιτ: Topographie des Flatower Kreises. στο: Preußische Provinzialblätter, Andere Folge, Vol. VII, Königsberg 1855, σελ. 116 (γερμανικά).
- ↑ Meyers Konversations-Lexikon. 6. Auflage, 10. Band, Λειψία και Βιέννη 1907 (γερμανικά).
- ↑ Der Große Brockhaus. 15. Auflage, 9. Band, Λειψία 1931, σελ. 622 (γερμανικά).
|