Ιερά Αγιοταφιτική Αδελφότητα
.jpg)
Ιερά Αγιοταφιτική Αδελφότητα (Ἡ Ἱερά Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης) ονομάζεται η μοναστική αδελφότητα Ελληνορθοδόξων περί το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Έδρα της είναι η Μονή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Παλαιά Πόλη της Ιερουσαλήμ και επικεφαλής της (ως ηγούμενος) ο εκάστοτε Πατριάρχης Ιεροσολύμων (σήμερα ο Πατριάρχης Θεόφιλος).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία της Αδελφότητας ανάγεται, όπως πιστεύεται, στο 313 (που αντιστοιχεί στο διάταγμα των Μεδιολάνων του Μεγάλου Κωνσταντίνου και στη νομιμοποίηση του Χριστιανισμού στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία). Αρχαία χειρόγραφα επιβεβαιώνουν ύπαρξη Αδελφότητας πριν από την άφιξη της αυτοκράτειρας Ελένης στην Ιερά Πόλη το 326. Η Αδελφότητα έλαβε την υποστήριξη του αυτοκράτορα και επέκτεινε τις δραστηριότητές της πέρα από τα σύνορα της Ιερουσαλήμ, στους κύριους Ιερούς τόπους της Παλαιστίνης.
Το 638, η Αδελφότητα αναγνωρίστηκε από τον χαλίφη Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ και στη συνέχεια από τους διαδόχους του. Στους επόμενους αιώνες, όλοι οι κατακτητές της Παλαιστίνης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αναγνώρισαν τα δικαιώματα των Ορθοδόξων μοναχών της Αδελφότητας να φροντίζουν τους Ιερούς τόπους για τους Χριστιανούς. Επί πολλούς αιώνες η Αδελφότητα βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τους Προχαλκηδόνιους και τους Ρωμαιοκαθολικούς, οι οποίοι προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους να αποκτήσουν δικαιώματα στη φροντίδα των Ιερών τόπων. Χωρίς την υποστήριξη ομόθρησκου κράτους στους Αγίους Τόπους, η Ιερά Αγιοταφιτική Αδελφότητα διεξήγαγε έναν ατελείωτο αγώνα για να αποδεικνύει και να επιβεβαιώνει τα δικαιώματά της στους Αγίους Τόπους.
Αποστολή, δικαιοδοσία, καθήκοντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αποστολή της Αδελφότητας είναι η υπεράσπιση της Ορθοδοξίας στην Αγία Γη, η διαφύλαξη και περιφρούρηση των Παναγίων Προσκυνημάτων όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Ιησούς Χριστός και η πνευματική καθοδήγηση του Ορθοδόξου ποιμνίου.
Η Ιερά Αγιοταφιτική Αδελφότητα διέπεται από τους εκκλησιαστικούς κανόνες και θεσμούς της μοναχικής Πολιτείας. Η πνευματική δικαιοδοσία της εκτείνεται στην Ιορδανία, Ισραήλ, Γάζα, Σαουδική Αραβία, καθώς σύμφωνα με τον αρχαιότατο τίτλο του, το Πατριαρχείο ποιμαίνει «τὴν Ἁγίαν Πόλην Ἱερουσαλήμ, πᾶσαν Παλαιστίνην, Συρίαν, Ἀραβίαν, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας καὶ Ἁγίαν Σιῶν». H αριθμητική δύναμη της Αδελφότητας ανέρχεται σήμερα σε πάνω από 100 μέλη, Μητροπολίτες, Αρχιεπισκόπους, Επισκόπους, Αρχιμανδρίτες, Ιερομόναχους, Διακόνους, Μοναχούς καί Δοκίμους[1]. Η Αδελφότητα συντηρεί επίσης σχολεία και άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα στην περιοχή.
Το σύστημα διοίκησής της είναι διαφορετικό από των υπολοίπων Εκκλησιών, λόγω του ιδιότυπου τρόπου εκκλησιαστικής διοικήσεως των Πανάγιων Προσκυνημάτων. Το Ιερό Κοινό του Παναγίου Τάφου διοικείται από δεκαοκταμελή Διαρκή Σύνοδο υπό την προεδρία του Πατριάρχη, η οποία αποτελείται από Αρχιερείς και Αρχιμανδρίτες που διορίζονται από τον Πατριάρχη.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ἱερά Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης». Πατριαρχείον Ιεροσολύμων. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2022.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Ἱερά Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης». Πατριαρχείον Ιεροσολύμων. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2022.