Θεοδώρα (Κορνέιγ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεοδώρα
Η Θεοδώρα και ο Δίδυμος ανταλλάσσουν τα ρούχα τους στο πορνείο
ΣυγγραφέαςΠιέρ Κορνέιγ
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1646
Μορφήθεατρικό έργο

Θεοδώρα, παρθένος και μάρτυρας. Χριστιανική τραγωδία (γαλλικός τίτλος: Théodore vierge et martyre. Tragédie chrétienne) - είναι έμμετρη τραγωδία σε πέντε πράξεις του Πιέρ Κορνέιγ που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο του Μαραί στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της σεζόν 1645–1646 και δημοσιεύτηκε το 1646.[1]

Η τραγωδία αναφέρεται στα γεγονότα που σχετίζονται με το μαρτύριο των αγίων Θεοδώρας και Διδύμου κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. [2]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο παρουσιάστηκε τη θεατρική περίοδο 1645/1646 και ήταν μια αποτυχία. Οι θεατές διαμαρτυρήθηκαν για τη δράση - μάχες στρατιωτών, εγκλεισμός μιας Χριστιανής παρθένας σε πορνείο, μανία των διωκτών της, αιματηρό τέλος του έργου. Το θεατρικό έργο ανέβηκε για μόνο πέντε παραστάσεις στο Παρίσι και επανήλθε στη σκηνή μόνο από κάποιους επαρχιακούς θιάσους. Σε μια αφιερωτική επιστολή του 1647, ο Κορνέιγ παραδέχτηκε ειρωνικά την αποτυχία του και δεν έγραψε ποτέ άλλα έργα με χριστιανικό θέμα.[3]

Η Θεοδώρα αποτέλεσε το θέμα μιας διαμάχης για την ηθική του θεάτρου, οι Γιανσενιστές επιδιώκοντας να βάλουν τέλος στις τραγωδίες με χριστιανικά θέματα ανέφεραν την αποτυχία του έργου του Κορνέιγ ως παράδειγμα της ανηθικότητας του θεάτρου.[4]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο διαδραματίζεται γύρω στο 304 στην Αντιόχεια, στο παλάτι του Κυβερνήτη.

Ο Γαλήνιος, γιος του κυβερνήτη της Αντιόχειας, αρνείται να παντρευτεί τη Φλάβια, κόρη της θετής μητέρας του Μαρκέλας, επειδή είναι ερωτευμένος με τη Θεοδώρα. Εξαγριωμένη από την άρνηση, η Μαρκέλα ορκίζεται εκδίκηση, ο θάνατος της Θεοδώρας πιστεύει ότι θα αφήσει ελεύθερο τον Γαλήνιο για την κόρη της που αγαπά τον νεαρό άνδρα και υποφέρει από την αδιαφορία του. Έχοντας ανακαλύψει ότι η Θεοδώρα είναι Χριστιανή, η Μαρκέλα προειδοποιεί τον σύζυγό της ότι όποιος καλύπτει τους Χριστιανούς γίνεται εχθρός του αυτοκράτορα.[5]

Η Θεοδώρα φέρεται ενώπιον του κυβερνήτη, παραδέχεται ότι είναι Χριστιανή και αρνείται να θυσιάσει στους Θεούς της Ρώμης. Η Μαρκέλα ζητά τον θάνατό της αλλά ο κυβερνήτης αποφασίζει να εφαρμόσει μια πιο σκληρή τιμωρία: την καταδικάζει να εγκλεισθεί σε πορνείο και να αφεθεί στη βαρβαρότητα των ανδρών, αν δεν απαρνηθεί τον Θεό της. Η νεαρή κοπέλα παραμένει ακλόνητη στην πίστη της και αρνείται να παντρευτεί τον Γαλήνιο, ο οποίος προσφέρεται να τη σώσει.

Από το πορνείο τη σώζει ο Δίδυμος, νεαρός Χριστιανός επίσης ερωτευμένος μαζί της, που μεταμφιέζεται σε στρατιώτη, την επισκέπτεται πρώτος δωροδοκώντας τους άλλους και τη βοηθάει να δραπετεύσει ανταλλάσσοντας τα ρούχα τους. Ο Δίδυμος συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Η Θεοδώρα τον επισκέπτεται και προσφέρεται να θυσιαστεί η ίδια αλλά αυτός αρνείται. Τους βρίσκει η Μαρκέλα, της οποίας η κόρη αυτοκτόνησε μόλις έμαθε τη φυγή της Θεοδώρας, τους μαχαιρώνει και μετά αυτοκτονεί. Ο Γαλήνιος ακολουθεί την Θεοδώρα στον θάνατο.[6]

Ορατόριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ορατόριο του Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελ Θεοδώρα παρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 1748, περίπου εκατό χρόνια μετά την πρώτη παράσταση του έργου του Κορνέιγ.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]