Ηγεμόνας Χαλίλ
| Ηγεμόνας Χαλίλ شاھزادہ خلیل | |
|---|---|
| Γέννηση | 1346 Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 1362 (~15/16 ετών) Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Σύζυγος | Πριγκίπισσα Ειρήνη Παλαιολογίνα |
| Επίγονοι | Ηγεμόνας Γκιουντούς Μπέης Ηγεμόνας Ομέρ Μπέης |
Πλήρες όνομα | |
Χαλίλ μπιν Ορχάν | |
| Οίκος | Οσμανιδών |
| Πατέρας | Ορχάν |
| Μητέρα | Θεοδώρα Καντακουζηνή |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| δεδομένα () | |
Ο Ηγεμόνας Χαλίλ (Οθ. τουρκικά:شاھزادہ خلیل) (τουρκικά: Şehzade Halil, 1346 - 1362) ήταν γιος του σουλτάνου Ορχάν της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1][2]
Στα μέσα του 14ου αιώνα, η πειρατεία κατά μήκος του Αιγαίου και των ακτών της Θάλασσας του Μαρμαρά ήταν ευρέως διαδεδομένη. Το 1357 απήγαγαν τον Χαλίλ κοντά στο Ιζμίτ (αρχαία Νικομήδεια) στην ακτή του Μαρμαρά. Ο Ορχάν απευθύνθηκε στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Δ´ Παλαιολόγο για να σώσει τον γιο του. Ο Ανδρόνικος συμφώνησε και προσπάθησε να σώσει τον Χαλίλ, αλλά ο Λέων ήταν απρόθυμος και το 1358 ο Ανδρόνικος έπρεπε να πολιορκεί τη Φώκαια με ένα μικρό στόλο τριών πλοίων (τα έξοδα του οποίου βάρυναν ο Ορχάν).[3][4]
Μετά την αποτυχία των επιχειρήσεων του 1358, ο Ορχάν πήγε στο Σκούταρι (σημερινό Ουσκουντάρ) στην ασιατική ακτή του Βοσπόρου για συνομιλίες και συμφώνησε να καταβάλει 30.000 δουκάτα ως λύτρα. Το 1359, ο Χάλιλ απελευθερώθηκε.
Ως μέρος της συμφωνίας, ο Χαλίλ αρραβωνιάστηκε την πρώτη του εξαδέλφη, την πριγκίπισσα Ειρήνη Παλαιολογίνα, την 10χρονη κόρη του Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου.[5] Ο οθωμανός πρίγκιπας και η βυζαντινή πριγκίπισσα παντρεύτηκαν αργότερα και είχαν δύο γιους τον ηγεμόνα Γκιουντούς Μπέη και τον ηγεμόνα Ομέρ Μπέη.
Δεδομένου ότι ο μεγαλύτερος αδελφός του Χαλίλ, ο ηγεμόνας Σουλεϊμάν είχε ήδη πεθάνει, η οικογένεια των Παλαιολόγων ήλπιζε να τον δει ως το νέο ηγέτη του οθωμανικού κράτους. Αλλά, προς απογοήτευσή τους, μετά το θάνατο του Ορχάν, ο αδελφός του Χαλίλ, ο Μουράτ Α΄ ενθρονίστηκε ως ο νέος Μπέης. Αν και ο Χαλίλ προσπάθησε να διεκδικήσει το θρόνο, εκτελέστηκε το 1362 από τον αδελφό του.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
- ↑ Genealogy page
- ↑ Halil İnalcık: Kuruluş Dönemi Osmanlı Sultanları, İsam, İstanbul, 2010, (ISBN 978-605-55-8606-5) pp. 66-69
- ↑ Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: Türkiye tarihi Cilt I, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 p 234
- ↑ Nicolae Jorga: Geschiste des Osmanichen Reiches vol I, (trans: Nilüfer Epçeli) Yeditepe Yayınları, 2009, (ISBN 975-6480-18-1), p. 196
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Şehzade Halil της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |