Ζαμπιρού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαμπιρού
Ενήλικο ζαμπιρού
Ενήλικο ζαμπιρού
Κατάσταση διατήρησης

Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Πτηνά (Aves)
Τάξη: Πελαργόμορφα (Ciconiiformes)
Οικογένεια: Πελαργίδες (Ciconiidae)
Γένος: Ζαμπιρού (Jabiru)
Hellmayr, 1906
Είδος: J. mycteria
Διώνυμο
Jabiru mycteria (Ζαμπιρού η μυκτήρια)
Lichtenstein, 1819

To ζαμπιρού ή αλλιώς αμερικανικό ζαμπιρού είναι ένα μεγάλο είδος πελαργού. Ζει σε όλη την Αμερική από το Μεξικό μέχρι ολόκληρη την Νότια Αμερική. Η επιστημονική του ονομασία είναι Jabiru mycteria και δεν περιλαμβάνει υποείδη (μονοτυπικό).

Μορφολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζαμπιρού εν πτήσει

Το ζαμπιρού είναι το μεγαλύτερο πετούμενο πουλί σε Νότια και Κεντρική Αμερική, συχνά έχοντας το ίδιο ύψος με τη μη πετούμενη Μεγάλη ρέα. Για την ήπειρο, έχει το δεύτερο μεγαλύτερο άνοιγμα φτερών, μετά τον κόνδορα των Άνδεων.

Έχει μήκος 130-150 εκ. και άνοιγμα φτερών 260 εκ. Το βάρος του κυμαίνεται από 4 ως 8 κιλά. Τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά κατά 25%.

Έχει ολόλευκο φτέρωμα στο σώμα και καθόλου φτέρωμα σε κεφάλι και λαιμό. Το ράμφος, το κεφάλι και το μεγαλύτερο μέρος του λαιμού είναι λεία και μαύρα. Ο υπόλοιπος λαιμός είναι κόκκινος.

Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιότοπος & τροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ζαμπιρού είναι ένα μοναχικό είδος που συχνάζει σε υδάτινες εκτάσεις με γλυκό νερό και ευρεία παρουσία υδρόβιων φυτών. Τρέφεται με ερπετά, βατράχια, ψάρια, αυγά πουλιών και έντομα. Επίσης μπορεί να τραφεί με ψοφίμια και νεκρά ψάρια.

Αναπαραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζευγάρι στη φωλιά του, Βραζιλία

Είναι είδος μονογαμικό και το ζευγάρι φτιάχνει μια φωλιά στη κορυφή ενός δέντρου. Το θηλυκό γεννά 2-4 αυγά, τα οποία επωάζει για περίπου 30 ημέρες. Τα μικρά εγκαταλείπουν την φωλιά έπειτα από 8-10 εβδομάδες και γίνονται σεξουαλικά ώριμα στην ηλικία των 2-3 ετών. Τα ζαμπιρού μπορούν να ζήσουν πάνω από 30 χρόνια σε αιχμαλωσία. Έχουν λίγους φυσικούς εχθρούς, μόνο ορισμένα μεγάλα αρπακτικά πουλιά. Επίσης, τα ρακούν και μερικά είδη πελαργών (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του του είδους) μπορούν να κλέψουν τα αυγά από την φωλιά.

Προστασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ζαμπιρού, σήμερα δεν απειλείται και κατατάχθηκε στα είδη Ελάχιστης ανησυχίας από την IUCN, μια βελτίωση από την κατάσταση Προ απειλής που ήταν το 1988.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • ΣΚΑΪ ΒΙΒΛΙΟ, Ο ΠΕΛΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΑ ΠΟΥΛΙΑ, Σαββάλας 2008, σελ. 76, 82.