Ετιέν Αινιάν
| Ετιέν Αινιάν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 9 Απριλίου 1773[1][2][3] Beaugency |
| Θάνατος | 21 Ιουνίου 1824[1][2][3] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][5] Αγγλικά[5] αρχαία ελληνικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μεταφραστής πολιτικός συγγραφέας λιμπρετίστας θεατρικός συγγραφέας ποιητής δημοσιογράφος |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Valérie Aignan |
| Συγγενείς | Adolphe Schneider (γαμπρός) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | 27η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1814–1824) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Ετιέν Αινιάν (γαλλ. Étienne Aignan, 9 Απριλίου 1773 – 21 Ιουνίου 1824) ήταν Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής, λιμπρετίστας και πολιτικός συγγραφέας.
Ο Αινιάν γεννήθηκε στο Μπωζανσί και σπούδασε στο Κολέγιο της Ορλεάνης, δείχνοντας από την πρώτη νεότητά του ένα ενδιαφέρον και κλίση προς την ποίηση. Φυλακίσθηκε από τους φανατικούς επαναστάτες το 1793 και αποφυλακίσθηκε μετά την Πτώση του Ροβεσπιέρου το 1794. Το 1800 διορίσθηκε γενικός γραμματέας της νομαρχίας του Λουαρέ, του νομού της ιδιαίτερης πατρίδας του, ενώ το 1808 έγινε υπεύθυνος εθιμοτυπίας και τελετουργιών του Μεγάλου Ναπολέοντα. Τον Μάρτιο του 1814 εκλέχθηκε μέλος της Τάξεως της Γλώσσας και της Γαλλικής Φιλολογίας στο Ινστιτούτο της Γαλλίας, ενώ στις 21 Μαρτίου 1816, με βασιλικό διάταγμα, έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, διαδεχόμενος τον Μπερναρντέν ντε Σαιν-Πιερ στην έδρα νο. 27 της Ακαδημίας. Απεβίωσε στο Παρίσι σε ηλικία 51 ετών.
Κυριότερα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1793: Le Martyre de Marie-Antoinette d'Autriche, reine de France, τραγωδία σε 5 πράξεις
- 1793: La Mort de Louis XVI, τραγωδία σε τρεις πράξεις
- 1795: Aux Mânes des neuf victimes d'Orléans. Chants funèbres exécutés pour la première fois sur le théâtre d'Orléans, le 29 prairial, an IIIe. de la République française, et suivis de notes historiques, ποίηση που μελοποιήθηκε από τον Brochiez για σολίστες τραγουδιστές, χορωδία και ορχήστρα, με αφηγητή. («Εις μνήμην» των εννέα εθνοφρουρών από την Ορλεάνη που αποκεφαλίσθηκαν κατά την εποχή της Τρομοκρατίας.)
- 1798: L'Hôtellerie portugaise, κωμική όπερα
- 1801: Essai sur la critique, poëme en trois chants, suivi de deux discours philosophiques, traduction en vers libres de l'anglais de Pope (μετάφραση)
- 1803: Le Ministre de Wakefield, by Oliver Goldsmith (μετάφραση)
- 1803: Chimère et réalité, κωμική όπερα σε μία πράξη
- 1804: Le Connétable de Clisson, όπερα σε τρεις πράξεις
- 1804: Polyxène, έμμετρη τραγωδία σε τρεις πράξεις
- 1806: Nephtali ou les Ammonites, όπερα σε τρεις πράξεις
- 1809: L'Iliade, traduite en vers français, suivie de la comparaison des divers passages de ce poëme avec les morceaux correspondants des principaux poètes hébreux, grecs, français, allemands, italiens, anglais, espagnols et portugais (= «Η Ιλιάς μεταφρασμένη εμμέτρως στη γαλλική...»), 3 τόμοι
- 1810: Brunehaut, ou les Successeurs de Clovis I, έμμετρη τραγωδία σε 5 πράξεις
- 1817: De la justice et de la police, ou Examen de quelques parties de l'instruction criminelle considérées dans leur rapport avec les mœurs et la sûreté des citoyens
- 1818: De l'État des protestants en France depuis le XVIe jusqu'à nos jours, avec des notes et éclaircissements historiques
- 1819: Des Coups d'État dans la monarchie constitutionnelle.
- 1822: Histoire du jury
- 1823-1828: Bibliothèque étrangère d'histoire et de littérature ancienne et moderne, ou Choix d'ouvrages remarquables et curieux, traduits ou extraits de diverses langues, avec des notices et des remarques, 3 τόμοι
- 1825: Extraits des Mémoires relatifs à l'histoire de France depuis 1757
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11888220f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6mw2r5g. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 International Music Score Library Project. Category:Aignan,_Étienne. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 François-Marie Marchant de Beaumont: «Manuel et itinéraire du curieux dans le cimetière du Père la Chaise» (Γαλλικά) Παρίσι. 1828. σελ. 130.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2018991302. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- J. Debarbouiller: «Aignan (Étienne)» στο Les Hommes illustres de l'Orléanais: biographie générale des trois départements du Loiret, de l'Eure-et-Loir et de Loir-et-Cher, επιμ. Charles Brainne, εκδ. A. Gatineau, 1852, σσ. 259-261
- «Notice sur M. Aignan», στο Suite du Répertoire du Théâtre-Français, with a selection of plays from several other theatres, arranged and classified, Pierre Marie Michel Lepeintre Desroches, Chez Mme veuve Dabo, 1822, τόμος 7, σσ. 178-179
- Gustave Vapereau: Dictionnaire universel des littératures, Hachette, Παρίσι 1876, σελ. 40
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|