Επιχείρηση Λινάρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επιχείρηση Λινάρι
Μέρος της εκστρατείας της Τυνησίας του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου
Τα Junkers Ju 52 πάνω από την Αφρική. Αυτός ο τύπος αεροπλάνου υπέστη πολύ μεγάλες απώλειες κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Λινάρι.
Χρονολογία5–27 Απριλίου 1943
ΤόποςΤύνιδα και Ακρωτήριο Μπον, Τυνησία
37°20′N 11°20′E / 37.333°N 11.333°E / 37.333; 11.333Συντεταγμένες: 37°20′N 11°20′E / 37.333°N 11.333°E / 37.333; 11.333
ΈκβασηΣυμμαχική νίκη
Αντιμαχόμενοι
Ηνωμένο Βασίλειο
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ναζιστική Γερμανία
Βασίλειο της Ιταλίας

Η Επιχείρηση Λινάρι (αγγλικά: Operation Flax) ήταν μια Συμμαχική αεροπορική επιχείρηση του 1943, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Τυνησία, ως μέρος της μεγαλύτερης εκστρατείας της Βόρειας Αφρικής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και είχε στόχο τη διακοπή των γραμμών εφοδιασμού των δυνάμεων του Άξονα μεταξύ Τυνησίας και Σικελίας. [1] [2][3]. Η παράλληλη συμμαχική ναυτική επιχείρηση ήταν η Επιχείρηση Αντίδραση.

Ένας πολύ μεγάλος αριθμός γερμανικών και ιταλικών μεταφορικών αεροσκαφών καταρρίφθηκαν καθώς προσπάθησαν να αποσύρουν όσο το δυνατόν περισσότερα στρατεύματα του Άξονα ενόψει της επικείμενης ήττας του Άξονα στη Βόρεια Αφρική (5/22 Απριλίου 1943).

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο του 1942, αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις έφθασαν στη Βόρεια Αφρική υπό την Επιχείρηση Πυρσός. Οι συμμαχικές δυνάμεις προσπέρασαν το Γαλλικό Μαρόκο και την Αλγερία και προχώρησαν στην Τυνησία. Ο κίνδυνος για τις δυνάμεις του Άξονα ήταν πλέον εμφανής. Οι Συμμαχικές δυνάμεις που προχωρούσαν προς τα ανατολικά και η Βρετανική 8η Στρατιά που προχωρούσε δυτικά μετά τη νίκη στη 2η Μάχη του Ελ Αλαμέιν, θα παγιδεύαν και θα κατέστρεφαν τις υπόλοιπες δυνάμεις του Άξονα στη Βόρεια Αφρική.

Σε απάντηση στην κρίση, και στην κακή κατάσταση των δυνάμεων του Άξονα, άρχισαν να αποστέλλονται ενισχύσεις δια θαλάσσης και αέρος για το γερμανικό Άφρικα Κορπς, τον ιταλικό στρατό και τη Λουφτβάφε. Αυτές οι ενισχύσεις απέτρεψαν την άμεση ήττα στην Τυνησία, την τελευταία περιοχή που εξακολουθούσε να βρίσκεται στην κατοχή των δυνάμεων του Άξονα. Η κακή κατάσταση των δρόμων και των σιδηροδρομικών γραμμών στην Αλγερία σήμαινε ότι οι συμμαχικές δυνάμεις αντιμετώπισαν δύσκολες διοικητικές προκλήσεις που επέτρεψαν στον Άξονα να παρατείνει την άμυνα. Η απειρία των αμερικανικών δυνάμεων ήταν επίσης εμφανής στη μάχη του περάσματος Κάσεριν. Ωστόσο, ο αυξανόμενος αριθμός και η εμπειρία των συμμαχικών δυνάμεων συμπίεσαν τον άξονα προς το βόρειο άκρο της Τυνησίας. Η Βρετανική Βασιλική Αεροπορία (RAF) και το Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό που δρούσαν από τη Μάλτα πήραν τεράστιο μεγέθος από τις δυνάμεις του Άξονα. Ωστόσο, οι προμήθειες του Άξονα έφταναν ακόμα στο πολιορκημένο Άφρικα Κορπ του Στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ από τον αέρα. Στις αρχές Απριλίου, μεγάλος αριθμός ανθρώπινου δυναμικού αποσύρθηκαν επίσης αεροπορικώς. Αν και οι Σύμμαχοι διατηρούσαν την αεροπορική υπεροχή εκείνη τη στιγμή, οι μεταφορές της Λουφτβάφε κατόρθωναν να δρουν χωρίς κόστος κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, οι συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις - η RAF και οι αεροπορικές δυνάμεις του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών (USAAF) - διατάχθηκαν να διεξάγουν επιχειρήσεις κατά της αεροπορικής δύναμης του άξονα μέρα και νύχτα, προκειμένου να αποφευχθεί η προμήθεια ή η απόσυρσή τους. Λόγω του κακού καιρού και της ανάγκης συγκέντρωσης πληροφοριών, η επιχείρηση, με την κωδική ονομασία «Λινάρι», δεν ξεκίνησε μέχρι τις 5 Απριλίου. Παρόλο που ο Άξονας ανέδειξε αποφασιστική αντίσταση και διεξήχθησαν αεροπορικές μάχες μεγάλης κλίμακας, οι Συμμαχικές Αεροπορικές δυνάμεις κατάφεραν να καταστρέψουν τον εναέριο σύνδεσμο μεταξύ της Σικελίας και της Ιταλίας.

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης απαγόρευσης, πραγματοποιήθηκε μια αεροπορική μάχη γνωστή ως η «Κυριακάτικη Σφαγή του Φοίνικα» (Palmsonntag Massaker) στις 18 Απριλίου, στην οποία ο στόλος μεταφοράς των Γερμανικών Γιούνγκερ 52 υπέστη βαριές απώλειες πάνω από το Ακρωτήριο Μπον, ενώ αποσύρθηκαν γερμανικές δυνάμεις για να ξεφύγουν από την συμμαχική χερσαία επίθεση γνωστή ως Επίχειρηση Ηφαίστειο. Η αεροπορική επιχείρηση συνεχίστηκε μέχρι τις 27 Απριλίου και έβλαψε πολύ την υλικοτεχνική υποστήριξη των δυνάμεων του Άξονα.

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εναέρια επιχείρηση είχε σημαντική επίδραση στον στραγγαλισμό των εφοδιασμών του Άξονα. Οι προμήθειες που έφτασαν στις μονάδες του Άξονα μειώθηκαν και οι στρατοί και οι αεροπορικές μονάδες του Άξονα που παρέμειναν στην Τυνησία εξαντλήθηκαν σταδιακά από καύσιμα, πυρομαχικά και άλλες προμήθειες. Έχοντας χάσει τις περισσότερες από τις αεροπορικές βάσεις της, η Λουφτβάφε απέσυρε τις περισσότερες από τις μονάδες της.[4] Στις αρχές Μαΐου του 1943, μόνο οι ιταλικές μάχιμες μονάδες και ένα γερμανικό σύνταγμα παρέμειναν καθώς ο Άξονας κράτησε μια στενή λωρίδα αφρικανικής ακτογραμμής κοντά στην Τύνιδα.

Η συμμαχική αεροπορική υπεροχή ήταν τόσο συντριπτική, που το προσωπικό της Λουφτβάφε ανέβηκε σε μαχητικά αεροσκάφη, ή συμπιέστηκε στα πιλοτήρια αεροπλάνων παράλληλα με τον πιλότο όπου κινδύνευε να πετάξει με αεροσκάφη μεταφοράς. Τα περισσότερα πληρώματα του εδάφους και οι πιλότοι προσπάθησαν να ξεφύγουν με αυτόν τον τρόπο. Η μεταφορά μεγάλου αριθμού προσωπικού με μία πτήση ήταν πολύ επικίνδυνη. 16 άτομα σκοτώθηκαν σε μια συντριβή στις 29 ή 30 Απριλίου. Οι τελευταίες αποστολές μεταφοράς πραγματοποιήθηκαν στις 4 Μαΐου, στις οποίες μεταφέρθηκαν 117 τόνοι καυσίμων και πυρομαχικών. Επιχειρήθηκαν ορισμένες πτώσεις προμηθειών, αλλά οι περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις του Άξονα, συμπεριλαμβανομένου και του διοικητικού προσωπικού συνελήφθησαν όταν η εκστρατεία έληξε στις 13 Μαΐου 1943.[5]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Chant, Christopher (1987). The encyclopedia of codenames of World War II (στα Αγγλικά). Routledge & Kegan Paul Books Ltd. (ISBN 978-0-7102-0718-0). 
  • Mark, Eduard (1994). Aerial Interdiction: Air Power and the Land Battle in Three American Wars (στα Αγγλικά). University Press of the Pacific. (ISBN 978-0-912799-74-2). 
  • Murawski, Marek (2009). Luftwaffe over Tunisia: February – May 1943. Volume II, Air battles 10 (στα Αγγλικά). Kagero. (ISBN 978-83-61220-33-6). 
  • Shores, Christopher (1975). Fighters over Tunisia (στα Αγγλικά). Neville Spearman. (ISBN 978-0-85435-210-4). 
  • Levine, Alan (2008). The War Against Rommel's Supply Lines, 1942–43 (στα Αγγλικά). Stackpole Books. (ISBN 978-0-8117-3458-5). 
  • Hooton, E.R (1997). Eagle in Flames: The Fall of the Luftwaffe (στα Αγγλικά). Arms & Armour Press. (ISBN 1-86019-995-X). 
  • Scutts, Jerry. Bf 109 Aces of North Africa and the Mediterranean. London: Osprey Publishing, 1994. (ISBN 1-85532-448-2).
  • Weal, John. Jagdgeschwader 27 "Afrika". Oxford: Osprey, 2003. (ISBN 1-84176-538-4).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Chant, σελ. 53.
  2. Shores, σελ. 280.
  3. Murawski, σελ. 24.
  4. Levine, σελίδες 192–193.
  5. Hooton, σελ. 224.