Επαρχία Θηβών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η επαρχία Θηβών

Η επαρχία Θηβών ήταν μία από τις δύο επαρχίες του νομού Βοιωτίας. Καταλάμβανε το ανατολικό τμήμα του νομού. Έδρα της ήταν η Θήβα. Εκτεινόταν στα όρια των πρώην δήμων(επί καποδίστρια) Ακραιφνίας, Βαγίων, Δερβενοχωρίων, Θεσπιέων, Θηβαίων, Θίσβης, Οινοφύτων, Πλαταιών, Σχηματαρίου και Τανάγρας

Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημιουργήθηκε αρχικά με την διοικητική διαίρεση του 1833 ως μία από τις πέντε αρχικά επαρχίες του νομού Αττικής και Βοιωτίας[1]. Καταργήθηκε στην συνέχεια με την διοικητική διαίρεση του 1836 η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα και επανασυστάθηκε το 1848. Με την δημιουργία του νομού Βοιωτίας αρχικά το 1899 και στην συνέχεια το 1943 αποτέλεσε μία από τις δύο επαρχίες του νομού. Το 1974 ένα τμήμα της που γειτνίαζε με την Εύβοια δόθηκε στην επαρχία Χαλκίδας[2]. Η επαρχία στην συνέχεια παρέμεινε αμετάβλητη μέχρι την κατάργησή της το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας.

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορεία του πληθυσμού της επαρχίας.

Έτος 1861 1870 1879 1889 1896 1907 1920[3] 1928[4] 1940[5] 1951[6] 1961[6] 1971[6] 1981 1991
Έτος 40.976 50.202 54.844 56.801 60.017 57.652

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]