Ελέιν Τόμσον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελέιν Τόμσον
2015
Προσωπικές Πληροφορίες
Ονομασία γέννησηςΕλέιν Σάντρα Λι Τόμσον
Γέννηση28 Ιουνίου 1992 (1992-06-28) (31 ετών)
Μάντσεστερ, Τζαμάικα
Ύψος1,67 μέτρα
Βάρος57 κιλά
Άθλημα
ΧώραΤζαμάικα Τζαμάικα
ΆθλημαΣτίβος
Αγώνισμα100 μέτρα, 200 μέτρα
Μετάλλια
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 2016 Ρίο ντε Τζανέιρο 100 μ
Χρυσό 2016 Ρίο ντε Τζανέιρο 200 μ.
Χρυσό 2021 Τόκιο 100 μ
Χρυσό 2021 Τόκιο 200 μ.
Χρυσό 2021 Τόκιο 4×100 μ
Αργυρό 2016 Ρίο ντε Τζανέιρο 4×100 μ
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα
Χρυσό 2015 Πεκίνο 4×100 μ
Αργυρό 2015 Πεκίνο 200 μ
Αργυρό 2022 Γιουτζίν 4×100 μ
Χάλκινο 2022 Γιουτζίν 200 μ

Η Ελέιν Τόμσον (Elaine Thompson, γεννήθηκε 28 Ιουνίου 1992), μετέπειτα Ελέιν Τόμσον-Χέρα (Elaine Thompson-Herah), είναι Τζαμαϊκανή αθλήτρια στίβου, που ειδικεύεται στους αγώνες ταχύτητας. Έχει κερδίσει δύο φορές το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στα 100 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες (2016, 2021) και στα 200 μέτρα (2016, 2021), η μόνη που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο. Είναι η κάτοχος της δεύτερης καλύτερης επίδοσης όλων των εποχών στα 100 μέτρα με 10,54 δευτερόλεπτα, και της τρίτης στα 200 με 21,53.[1][2]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2014 είχε την πρώτη της διάκριση σε εθνικό επίπεδο, όταν κατετάγη πέμπτη με χρόνο 11,26 δευτερόλεπτα στο πρωτάθλημα και είχε το καλύτερό χρόνο της με 11,17 δευτερόλεπτα. Εκπροσώπησε την Τζαμάικα στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας στη Γλασκώβη, τρέχοντας στα 4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομίας, αλλά δεν συμμετείχε στον τελικό. Ήταν μια από τις πρωταγωνίστριες της χρονιάς του 2015.[3] Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2015 κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 200 μέτρα, με εξαιρετικό χρόνο 21,66 δευτερολέπτων. Αυτή ήταν μία από τις μεγαλύτερες κούρσες όλων των εποχών στα 200 μέτρα, καθώς οι τρεις πρώτες είχαν χρόνο κάτω από 22 δευτερόλεπτα, και η χρυσή Ντάφνι Σχίπερς έκανε την τρίτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών, ενώ η Τόμσον την πέμπτη.[4] Κέρδισε το χρυσό στα 4x100 μέτρα σκυταλοδρομία με την ομάδα της Τζαμάικας.[5]

Είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2016, στα 60 μέτρα γυναικών. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 και στα 200 μέτρα,[6] με χρόνους 10,71 και 21,78 δευτερόλεπτα αντίστοιχα, καταφέρνοντας να κάνει τη διπλή επιτυχία (το νταμπλ) των αγώνων ταχύτητας, που είχε να γίνει από το 1988 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, από τη Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ. Κέρδισε και το ασημένιο μετάλλιο στα 4 x 100 μέτρα σκυταλοδρομία γυναικών, συμμετέχοντας με την ομάδα της Τζαμάικας.[7]

Ήταν 5η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2017 στα 100 μέτρα. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2018 τερμάτισε στην τέταρτη θέση στα 60 μέτρα γυναικών.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 στο Τόκιο κατέκτησε χρυσά μετάλλια τόσο στα 100 όσο και στα 200 μέτρα, με την επίδοσή της στα 100 (10,61 δευτερόλεπτα) να καταρρίπτει το Ολυμπιακό ρεκόρ της Γκρίφιθ από το 1988.[7][8][9] Έγινε επίσης η τέταρτη αθλήτρια που κατέκτησε δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στα 100 μέτρα.[10]

Στο Γιουτζίν του Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών στις 22 Αυγούστου 2021 στα 100 μέτρα η Ελέιν Τόμσον-Έρα επικράτησε με χρόνο 10,54 δευτερόλεπτα, που είναι ο δεύτερος καλύτερος όλων των εποχών πίσω από τα 10,49 της Γκρίφιθ-Τζόινερ. Έγινε ταχύτατη κούρσα με 7 αθλήτριες συνολικά κάτω από τα 11 δευτερόλεπτα.[1][11]

Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικά ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 60 μέτρα: 6,98 δευτερόλεπτα
  • 100 μέτρα: 10,54, ΕΡ
  • 200 μέτρα: 21,53

Επιδόσεις ανά περίοδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

100 μέτρα
  • 2013: 11,41
  • 2014: 11,17
  • 2015: 10,84
  • 2016: 10,70
  • 2017: 10,71
  • 2018: 10,93
  • 2019: 10,73
  • 2020: 10,85
  • 2021: 10,54
  • 2022: 10,79
200 μέτρα
  • 2014: 23,23
  • 2015: 21,66
  • 2016: 21,78
  • 2017: 21,98
  • 2018: 22,30
  • 2019: 22,00
  • 2020: 22,19
  • 2021: 21,53
  • 2022: 21,97

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Απίστευτη Τόμσον-Ερα στο Diamond League στο Γιουτζίν με 10.54 στα 100 μέτρα!». Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  2. ↑ «200 Metres Women». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  3. ↑ Walker, Howard (27 Ιουνίου 2015). «MVP's masterstroke?». The Jamaica Observer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2019. 
  4. ↑ «Report: women's 200m final – IAAF World Championships, Beijing 2015». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  5. ↑ «Report: women's 4x100m final – IAAF World Championships, Beijing 2015». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  6. ↑ Boylan-Pett, Liam (17 Αυγούστου 2016). «Rio 2016: Elaine Thompson wins gold medal in women's 200m run». SB Nation. https://www.sbnation.com/2016/8/17/12527732/olympics-2016-results-200m-womens-gold-medal-elaine-thompson-dafne-schippers-tori-bowie. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Elusive world record now within reach for Elaine Thompson-Herah». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  8. ↑ «Thompson-Herah Breaks Flo Jo's Olympic Record in Women's 100». Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. ↑ «Elaine Thompson-Herah wins greatest 100m women's race ever to take gold». Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2022. 
  10. ↑ «Elaine Thompson-Herah Breaks Olympic Record, Leads Jamaican Sweep in Women's 100m Final». Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2022. 
  11. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Elaine Thompson-Herah: "We women don't get the respect we deserve"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελέιν_Τόμσον&oldid=10192841"