Εθνική Βιβλιοθήκη της Σαουδικής Αραβίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνική Βιβλιοθήκη της Σαουδικής Αραβίας
ΤύποςΕθνική Βιβλιοθήκη
Ίδρυση1990, πριν 34 έτη (1990)
Τοποθεσία Σαουδική Αραβία, Ριάντ
Συντεταγμένες24°41′9″N 46°41′13″E / 24.68583°N 46.68694°E / 24.68583; 46.68694
Συλλογή
Νόμιμη κατάθεσηΝαι
Ιστότοπος

Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Βασιλιά Φαχντ (αραβικά: مكتبة الملك فهد الوطنية, DMG Maktabat al-Malik Fahd al-waṭaniyya) είναι η εθνική βιβλιοθήκη της Σαουδικής Αραβίας. Βρίσκεται στο Ριάντ και άνοιξε το 2015.[1]

Το κτίριο σχεδιάστηκε από τον το αρχιτέκτονα Γκερμπερ από το Ντόρτμουντ και πήρε το όνομά του από τον Φαχντ ιμπ Αμπντ Αλ-Αζίζ (1921/23-2005), [2]τον πέμπτο βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας. Το κόστος για την κατασκευή ήταν περίπου 130 εκατομμύρια ευρώ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Βασιλιά Φαχντ συγκαταλέγεται σε μια σειρά από αντιπροσωπευτικά πολιτιστικά κτίρια που κατασκευάστηκαν στη Σαουδική Αραβία όπως:

  • Το Πολιτιστικό Κέντρο του Βασιλιά Φαχντ στο Ριάντ, που ολοκληρώθηκε το 1989, αλλά ήταν κλειστό για το κοινό για πολλά χρόνια[3].
  • Το Εθνικό Μουσείο της Σαουδικής Αραβίας στο Ριάντ, που άνοιξε το 1999
  • To Κέντρο Παγκόσμιου Πολιτισμού King Abd-al-Aziz στο Νταχράν, που ολοκληρώθηκε το 2017/18 [4].
  • Η Επιστημονική Όαση του βασιλιά Σαλμάν στο Ριάντ, που έχει προγραμματιστεί να ανοίξει το 2019[5], και
  • Η Όπερα της Τζέντα, που σχεδιάζεται από το 2017.

Η πρώτη εθνική βιβλιοθήκη της Σαουδικής Αραβίας κτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το 1999, ο Έκχαρντ Γκέρμπερ κλήθηκε να συμμετάσχει σε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την κατασκευή ενός αντιπροσωπευτικού νέου κτιρίου. Αφορμή για την πρόσκληση ήταν ο σχεδιασμός του Γκέρμπερ της Κρατικής και Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης του Γκέτινγκεν, ο οποίος θεωρήθηκε διεθνώς επιτυχημένος. Ο Μάριο Μπότα κέρδισε τον διαγωνισμό. Στη συνέχεια, ο εθνικός οργανισμός σχεδιασμού Arriyath Development Authority (ADA) αποφάσισε να αλλάξει την τοποθεσία και να διοργανώσει νέο διαγωνισμό. Ο χώρος του κτιρίου ήταν πλέον ο χώρος της παλιάς εθνικής βιβλιοθήκης και οι αρχιτέκτονες ήταν ελεύθεροι να διατηρήσουν το παλιό κτίριο ή να το κατεδαφίσουν. Ο Γκερμπερ πρότεινε να διατηρηθεί το παλιό κτίριο στο παραδοσιακό του στυλ, με σταυροειδή κάτοψη και μικρό κεντρικό θόλο, και να ενσωματωθεί στο νέο κτίριο. Ωστόσο, ένα γυάλινο "περίβλημα" και ένα πέπλο βεδουίνων επρόκειτο να τοποθετηθούν γύρω από το παλιό κτίριο. Με αυτή την πρόταση κέρδισε τον δεύτερο διαγωνισμό το 2002[6].

Μετά τη μετατόπιση του αρχικά προγραμματισμένου συνεδριακού κέντρου, ένα πενταώροφο κτίριο με μήκος πλευράς 140 μέτρων ανεγέρθηκε τελικά στην οδό του βασιλιά Φαχντ, μία από τις κύριες οδικές αρτηρίες της πόλεως, σε άμεση γειτνίαση με το Al Faisaliyah Center, τον πρώτο ουρανοξύστη της χώρας. Η κατασκευή ξεκίνησε το 2007. Χιλιάδες λευκά πανιά απλώθηκαν γύρω από τη γυάλινη κατασκευή και δίνουν στο κτίριο τον χαρακτήρα του. Τα πανιά παρέχουν σκιά, αλλά είναι επίσης ένας υπαινιγμός στην κουλτούρα των Βεδουίνων και μια επίδειξη πολύ σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Κατά κάποιον τρόπο, τα πανιά παραπέμπουν επίσης σε έναν άλλο Γερμανό αρχιτέκτονα που εργάστηκε προηγουμένως στη Σαουδική Αραβία, τον Φράι Ότο, ο οποίος είναι γνωστός για τις ελαφριές κατασκευές του και την αρχιτεκτονική σκηνών[6]: "Κατά το σχεδιασμό του έργου τους, οι άνθρωποι του Γκερμπέρ είχαν στο νου τους τις καλυμμένες γυναίκες, την ευρέως διαδεδομένη ιδέα στον αραβικό κόσμο ότι ένα πέπλο προστατεύει και ενισχύει κάτι πολύτιμο. Έκτισαν το νέο κτίριο γύρω από το παλιό, το τύλιξαν"[7].

Ως ένδειξη σεβασμού προς τον αραβικό πολιτισμό, η παλιά δομή διατηρήθηκε και τώρα χρησιμεύει ως απόθεμα, και έγινε έτσι το κέντρο γνώσης της νέας βιβλιοθήκης. Η διαφάνεια αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα ολόκληρου του σχεδιασμού, με την οροφή να είναι κατασκευασμένη έτσι ώστε να επιτρέπει τη διέλευση του φωτός με τη χρήση νέων υλικών. Το κτίριο είναι ένα από τα πρώτα κτίρια χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης στη Σαουδική Αραβία. Το κτίριο χωρίζεται σε τμήμα γυναικών και τμήμα ανδρών. Όμως, σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό γραφείο, τα μέρη αυτά θα μπορούσαν εύκολα να ενωθούν μεταξύ τους με μερικές κινήσεις[7].

Μπροστά από τη βιβλιοθήκη δημιουργήθηκε μια μεγάλη πλατεία, 150 επί 150 μέτρα, με γκαζόν, φοίνικες και σιντριβάνι.

Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βιβλιοθήκη διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές χειρογράφων στον κόσμο. Χάρη στα ευρύχωρα αναγνωστήρια της και την ταχεία διαθεσιμότητα βιβλίων και χειρογράφων, είναι ένα από τα σημαντικότερα ερευνητικά ιδρύματα στη Μέση Ανατολή. Ορισμένοι διακεκριμένοι μελετητές και συλλέκτες μεταβίβασαν τις συλλογές τους στη βιβλιοθήκη.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «مكتبة الملك فهد الوطنية – الصفحة الرئيسية». kfnl.gov.sa. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  2. «King Fahd National Library - Home Page». kfnl.gov.sa. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  3. Lancaster, John (1996-11-14). «CURTAINS IN RIYADH» (στα αγγλικά). Washington Post. ISSN 0190-8286. https://www.washingtonpost.com/archive/politics/1996/11/14/curtains-in-riyadh/38b8d98f-3c84-4093-9bcd-a80ee00f6b6b/. Ανακτήθηκε στις 2022-06-04. 
  4. «King Abdulaziz Centre for World Culture / Snøhetta». ArchDaily (στα Αγγλικά). 2 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  5. «King Salman Science Oasis». Gerber Architekten (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  6. 6,0 6,1 «BAUWELT - Neue Nationalbibliothek». www.bauwelt.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2022. 
  7. 7,0 7,1 Beyer, Susanne (2013-06-30). «(S+) Pinguine in der Wüste» (στα γερμανικά). Der Spiegel. ISSN 2195-1349. https://www.spiegel.de/kultur/pinguine-in-der-wueste-a-fb2ce0b2-0002-0001-0000-000101368286. Ανακτήθηκε στις 2022-06-04.