Εβραϊκή συνοικία της παλαιάς Ιερουσαλήμ

Ανάγλυφο Ίλλες (Illés)

Ζόλταν Κλούγκερ

Η Εβραϊκή Συνοικία στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα: Οι δύο μεγάλοι θόλοι είναι η Συναγωγή Χουρβά και η Συναγωγή Τιφερές Γισραέλ και ο μιναρές είναι το Τζαμί Σίντνα Ομάρ.

Η Εβραϊκή Συνοικία (εβραϊκά: הרובע היהודי‎‎, HaRova HaYehudi; αραβικά: حارة اليهود‎‎, Harat al-Yehud) είναι μία από τις τέσσερεις παραδοσιακές συνοικίες της Παλαιάς Πόλεως της Ιερουσαλήμ (μέρος της Ανατολικής Ιερουσαλήμ που έχει καταληφθεί από το Ισραήλ). Η περιοχή έκτασης 116.000 τετραγωνικών μέτρων^[1] βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της περιτειχισμένης πόλης και εκτείνεται από την Πύλη της Σιών στα νότια, κατά μήκος της Αρμενικής Συνοικίας στα δυτικά, μέχρι την Οδό της Αλύσεως στα βόρεια και εκτείνεται μέχρι την Δυτικό Τείχος και το Όρος του Ναού στα ανατολικά. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο εβραϊκός πληθυσμός της συνοικίας έφτανε τους 19.000.^[2]

Η συνοικία κατοικείται από περίπου 2.000 κατοίκους και φιλοξενεί πολυάριθμα γιεσίβα και συναγωγές, με κυριότερη την Συναγωγή Χουρβά, που καταστράφηκε πολλές φορές και επανεγκαινιάστηκε το 2010.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Kollek, Teddy (1977). «Afterword». Στο: John Phillips. A Will to Survive – Israel: the Faces of the Terror 1948-the Faces of Hope Today. Dial Press/James Wade. 28³⁄₄ acres
↑ Hattis Rolef, Susan (2000). «The Jewish Quarter in Jerusalem». Architecture of Israel Quarterly. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2007.

[1] Kollek, Teddy (1977). «Afterword». Στο: John Phillips. A Will to Survive – Israel: the Faces of the Terror 1948-the Faces of Hope Today. Dial Press/James Wade. 28³⁄₄ acres

[AIQ-2] Hattis Rolef, Susan (2000). «The Jewish Quarter in Jerusalem». Architecture of Israel Quarterly. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2007.

[1]

[2]