Δημοψήφισμα ανεξαρτησίας του Ανατολικού Τιμόρ (1999)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αποτελέσματα

Στις 30 Αυγούστου 1999 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Ανατολικού Τιμόρ. Το δημοψήφισμα πραγματοποιήθηκε ύστερα από αίτημα του προέδρου της Ινδονησίας Β. Τ. Χαμπίμπι στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν στις 27 Ιανουαρίου 1999, ώστε τα Ηνωμένα Έθνη να διεξάγουν δημοψήφισμα, σύμφωνα με το οποίο η Ινδονησιακή επαρχία θα έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα σε μεγαλύτερη αυτονομία εντός της Ινδονησίας ή σε ανεξαρτησία της.

Φόντο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τους προηγούμενους μήνες, ο Πρόεδρος Χαμπίμπι είχε κάνει διάφορες δημόσιες δηλώσεις, όπου ανέφερε ότι το κόστος της διατήρησης των νομισματικών επιδοτήσεων για την υποστήριξη της επαρχίας δεν ήταν ισορροπημένο από κάθε μετρήσιμο όφελος για την Ινδονησία. Λόγω αυτής της δυσμενούς ανάλυσης κόστους-οφέλους, η πιο λογική απόφαση για την επαρχία, η οποία δεν ήταν μέρος των αρχικών ορίων της Ινδονησίας του 1945, θα λάμβαναν δημοκρατική επιλογή για το αν θέλουν να παραμείνουν στην Ινδονησία ή όχι. Η επιλογή αυτή συνάδει επίσης με το πρόγραμμα γενικού εκδημοκρατισμού του Χαμπίμπι αμέσως μετά την περίοδο του Σουχάρτο.[1]

Εν συνεχεία τα Ηνωμένα Έθνη διοργάνωσαν συνάντηση μεταξύ της κυβέρνησης της Ινδονησίας και της πορτογαλικής κυβέρνησης (ως η προηγούμενη αποικιακή αρχή πάνω από το Ανατολικό Τιμόρ).[2] Στις 5 Μαΐου του 1999, οι συνομιλίες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα τη "Συμφωνία μεταξύ της Δημοκρατίας της Ινδονησίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας για το θέμα του Ανατολικού Τιμόρ" η οποία διευκρίνιζε τις λεπτομέρειες του ζητούμενου δημοψηφίσματος. Το δημοψήφισμα θα πραγματοποιείτο για να αποφασιστεί εάν το Ανατολικό Τιμόρ θα παρέμενε μέρος της Ινδονησίας ως Ειδική Αυτόνομη Περιοχή ή αν θα αποσχιζόταν από την Ινδονησία.[3] Το δημοψήφισμα οργανώθηκε και παρακολουθήθηκε από την Αποστολή των Ηνωμένων Εθνών στο Ανατολικό Τιμόρ ενώ 450.000 άτομα εγγράφησαν για να ψηφίσουν, συμπεριλαμβανομένων 13.000 ατόμων εκτός του Ανατολικού Τιμόρ.

Προτεινόμενη ειδική αυτονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συμφωνία μεταξύ της Ινδονησίας και της πορτογαλικής κυβέρνησης περιλάμβανε ένα "Συνταγματικό Πλαίσιο για την ειδική αυτονομία για το Ανατολικό Τιμόρ" ως ένα παράρτημα. Το πλαίσιο θα δημιουργούσε μια "Ειδική Αυτόνομη Περιοχή του Ανατολικού Τιμόρ" (ΕΑΠΑΤ) εντός του ενιαίου κράτους της Δημοκρατίας της Ινδονησίας.

Τα θεσμικά όργανα της ΕΑΠΑΤ θα περιλαμβάνουν ένα εκτελεστικό όργανο που θα αποτελείται από έναν κυβερνήτη (που εκλέγονται από το νομοθέτη της ΕΑΠΑΤ) και ένα γνωμοδοτικό συμβούλιο, ένα νομοθετικό σώμα, το Περιφερειακό Συμβούλιο των Αντιπροσώπων του Λαού, ένα ανεξάρτητο δικαστικό σώμα, συμπεριλαμβανομένων των Δικαστηρίων του Πρωτοδικείου, του Εφετείου, του Τελικού Εφετείου και της Εισαγγελίας, και μια περιφερειακή αστυνομική δύναμη.

Η Ινδονησιακή κυβέρνηση θα διατηρήσει τον έλεγχο της άμυνας, της νομοθεσίας για την απασχόληση, την οικονομική και τη δημοσιονομική πολιτική και τις εξωτερικές σχέσεις, ενώ οι Ινδονησιακοί νόμοι θα έχουν συνέχεια στο έδαφος. Η αυτόνομη κυβέρνηση θα είχε αρμοδιότητα για όλα τα θέματα που δεν προορίζονται για την Κυβέρνηση της Ινδονησίας, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να εκδώσει εθνόσημο ως σύμβολο της ταυτότητας. Θα είναι σε θέση να ορίσει τα πρόσωπα ως "ταυτότητα Ανατολικού Τιμόρ" και θα μπορούσε να περιορίσει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας γης για άτομα χωρίς αυτή την ταυτότητα. Ένα παραδοσιακός αστικός κώδικας θα μπορούσε επίσης να έχει εγκριθεί. Η ΕΑΠΑΤ θα μπορούσε να συνάπτει συμφωνίες με αστικές και περιφερειακές κυβερνήσεις για οικονομικούς, πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς. Η ΕΑΠΑΤ θα έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σε πολιτιστικές και αθλητικές οργανώσεις, όπου άλλοι μη κρατικοί φορείς συμμετέχουν.

Ψηφοδέλτιο και τα λογότυπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ψηφοφόροι είχαν να επιλέξουν μια από τις ακόλουθες επιλογές:[4]

  1. Να αποδεχθούν την προτεινόμενη ειδική αυτονομία για το Ανατολικό Τιμόρ στο πλαίσιο του ενιαίου κράτους της Δημοκρατίας της Ινδονησίας,
  2. Να απορρίψουν την προτεινόμενη ειδική αυτονομία για το Ανατολικό Τιμόρ, με αποτέλεσμα την απόσχιση του Ανατολικού Τιμόρ από την Ινδονησία.
Επιλογή Ψήφοι %
Έγκριση 94,388 21.50
Απόρριψη 344,580 78.50
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια
Συνολικά 438,968 100
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση 451,792 98.60
Πηγή: ΟΗΕ, The Guardian

Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων βίαιες ταραχές ξέσπασαν με αποτέλεσμα να πεθάνονυ περίπου 1.400 πολίτες. Δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών (InterFET), αποτελούμενες κυρίως από προσωπικό των Αυστραλιανών Δυνάμεων Ασφαλείας, αναπτύχθηκαν στο Ανατολικό Τιμόρ μετά αρκετή καθυστέρηση.

Η Ινδονησιακή κυβέρνηση αποδέχθηκε το αποτέλεσμα στις 19 Οκτωβρίου 1999, καταργώντας τους νόμους που προσαρτούσαν επίσημα το Ανατολικό Τιμόρ στην Ινδονησία. Τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν ψήφισμα για την ίδρυση της Προσωρινής Διοίκησης των Ηνωμένων Εθνών στο Ανατολικό Τιμόρ (ΠΔΗΕΑΤ) που οδήγησε στην τελική ανεξαρτησία του το Μάιο του 2002.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]