Ο Δημήτριος ο Λάκων (Σπάρτη, ... - τέλη του δεύτερου αιώνα π.Χ.) ήταν ένας αρχαίος έλληνας επικούρειος φιλόσοφος.
Όπως αναφέρεται από τον Διογένη Λαέρτιο [2], ήταν μαθητής του Επίκουρου και σύγχρονος, ίσως λίγο γηραιότερος του Ζήνωνα Σιδώνιου που ήταν ο δάσκαλος του Φιλόδημου όσο αυτός βρισκόταν στην Αθήνα. Αποσπάσματα έργων του σώζονται σε παπύρους της βιβλιοθήκης του Φιλόδημου. Μερικά από τα μερικώς σωζόμενα έργα του είναι τα Περί Γεωμετρίας (PHerc. 1061) Περί Ποίησης (PHerc. 188, 1014)[3] καθώς και άλλα έργα που ερευνούν θέματα αστρονομίας όπως οι διαστάσεις του ήλιου (PHerc. 1013) ή ακόμη και ηθικά ζητήματα.
