Γλαυκοκερινίτης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Θειικά |
| Χημικός τύπος | (Zn,Cu)10Al6(SO4)3(OH)32·18H2O |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 2,4 gr/cm3 |
| Χρώμα | Γαλάζιο έως γαλαζοπράσινο, συνήθως σε ζώνες |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Εξαγωνικό |
| Κρύσταλλοι | Πολύ μικροί, συνήθως σε συσσωματώματα και επιφλοιώσεις |
| Υφή | Βοτρυοειδής, ινώδης |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 1 |
| Σχισμός | (;) τέλειος |
| Λάμψη | Κηρώδης |
| Γραμμή κόνεως | Γαλαζόλευκη |
| Διαφάνεια | Ημιδιαφανής |
Ο γλαυκοκερινίτης (αγγλ. glaucocerinite) είναι θειικό ορυκτό του αργιλίου, του χαλκού και του ψευδαργύρου. Οφείλει το όνομά του στις ελληνικές λέξεις γλαυκός (λόγω χρώματος) και κέρινος (λόγω υφής και λάμψης).
Αποτελεί σπάνιο δευτερογενές ορυκτό, σχηματιζόμενο από εξαλλοιώσεις μεταλλευτικών αποβλήτων θειούχων αποθέσεων χαλκού και ψευδαργύρου.
Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο σμιθσονίτης, ο αδαμίτης, ο κτενασίτης, ο σερπιερίτης, ο μαλαχίτης, ο αζουρίτης, η γύψος, ο σιδηροπυρίτης, ο σφαλερίτης, ο φθορίτης, ο ασβεστίτης και ο «λειμωνίτης».
Ανευρίσκεται στη Γερμανία (Βαυαρία, Θουριγγία, όρη Χαρτς, περιοχή Τάουνους), την περιοχή του Σάλτσμπουργκ στην Αυστρία, τη Σαβοΐα στη Γαλλία και την Αριζόνα των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα απαντά στα μεταλλεία Λαυρίου, αποτελώντας και "Type Locality" (TL). Συγκεκριμένα ανευρίσκεται στην Καμάριζα (μεταλλεία «Ιλάριον» αρ. 50, «Ζαν Μπατίστ» και «Σερπιέρη»), στο μεταλλείο Λαυρίου και στο μεταλλείο αρ. 19 του Σουνίου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
| ||||||||||
