Γιουνούς Σανκαρέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιουνούς Σανκαρέ
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΓιουνούς Σανκαρέ
Ημερ. γέννησης10 Σεπτεμβρίου 1989 (1989-09-10) (34 ετών)
Τόπος γέννησηςΣαρσέλ, Γαλλία
Ύψος1,89 μ.
ΘέσηΜέσος
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΠαναθηναϊκός
Νούμερο φανέλας6
Ομάδες νέων
1998–2001ΑΣ Πιερφίτ
2001–2007Παρί Σεν Ζερμέν
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2007–2011Παρί Σεν Ζερμέν33(1)
2007–2011Παρί Σεν Ζερμέν Β3(0)
2009→ Ρενς (δανεικός)17(0)
2010–2011→ Ντιζόν (δανεικός)27(6)
2011–2013Ντιζόν40(4)
2013→ Βαλανσιέν (δανεικός)13(0)
2013→ Βαλανσιέν Β (δανεικός)1(0)
2013–2016Γκενγκάν98(9)
2016–2017Λιλ21(2)
2017–2019Μπορντώ67(12)
2020–2021ΤΣΣΚΑ Σόφιας12(3)
2021Παναθηναϊκός10(3)
2021-Γκιρεσούνσπορ0(0)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2008–2010Γαλλία U2116(3)
2015–Σενεγάλη7(1)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 06:02, 19 Δεκεμβρίου 2020 (UTC).

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 09:21, 3 Ιουνίου 2019 (UTC).

Ο Γιουνούς Σανκαρέ (γαλλικά: Younousse Sankharé), γεννημένος στις 10 Σεπτεμβρίου 1989 στο Σαρσέλ της Γαλλίας, είναι Σενεγαλέζος διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως μέσος για λογαριασμό της Γκιρεσούνσπορ.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκπαίδευση και επαγγελματικά ξεκινήματα με την ΠΣΖ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προερχόμενος από την ακαδημία της Παρί Σαιν-Ζερμαίν, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα του συλλόγου στη διάρκεια του Έμιρεϊτς Καπ, τον Ιούλιο του 2007, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την Βαλένθια ΚΦ[1]. Στη διάρκεια της συγκεκριμένης επικράτησης με τελικό σκορ 3-0, ο ίδιος διακρίθηκε πραγματοποιώντας με επιτυχία ένα φλιπ φλαπ, ντριμπλάροντας τους Χαβιέρ Αριθμέντι και Μάρκο Κανέιρα, αμυντικούς της αντίπαλης ομάδας[1].

Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στη Λιγκ 1 στις 6 Οκτωβρίου 2007, στο πλαίσιο 10ης αγωνιστικής, όπου ο Πωλ Λε Γκεν τον πέρασε ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την Σταντ Ρενναί, σε ηλικία 18 ετών. Κατά τη διάρκεια της αμέσως επόμενης αγωνιστικής, αγωνίστηκε για πρώτη φορά ως βασικός σε αναμέτρηση της Λιγκ 1 με αντίπαλο την Βαλανσιέν, εκτός έδρας[1]. Αγωνίστηκε εκ νέου ως βασικός, μία εβδομάδα αργότερα, σε αναμέτρηση με αντίπαλο την Ολεμπίκ Λιοναί, αγωνιζόμενος στη συνολική διάρκεια της συγκεκριμένης αναμέτρησης.

Στις 18 Μαρτίου 2008, έδωσε την πρώτη ασίστ του ως παίκτης της πρώτης ομάδας του συλλόγου (με τελικό αποδέκτη τον Λορίς Αρνώ), κατά τη διάρκεια αναμέτρησης στο πλαίσιο της φάσης των 16 του Κυπέλλου Γαλλίας με αντίπαλο την Μπαστιά.

Στις 26 Απριλίου 2008, έδωσε την πρώτη του ασίστ σε αναμέτρηση της Λιγκ 1 (με τελικό αποδέκτη τον Αμαρά Ντιανέ), με αντίπαλο την ΑΖ Οσέρ στο Παρκ ντε Πρενς, εισερχόμενος στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή στη θέση του Παουλέτα.

Ο Σανκαρέ, με τον αριθμό 27, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την ΡΚ Λανς, τον Μάρτιο του 2010.

Στη διάρκεια της σεζόν 2008-09, αγωνίστηκε σε ορισμένες αναμετρήσεις πρωταθλήματος, ενώ, παράλληλα, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αγωνιζόμενος σε αναμέτρηση για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με αντίπαλο την Καϊσερίσπορ. Στη συνέχεια, αγωνίστηκε ως βασικός σε εκτός έδρας αναμέτρηση στο Γκελζενκίρχεν με αντίπαλο την Σάλκε 04, καθώς και σε αναμέτρηση με αντίπαλο τη Ράθινγκ Σανταντέρ.

Κατά τη διάρκεια της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, λόγω του περιορισμένου χρόνου συμμετοχής του, αποχώρησε από τον σύλλογο της γαλλικής πρωτεύουσας και εντάχθηκε στη Σταντ ντε Ρενς ως δανεικός[2]. Αγωνιζόμενος, πλέον, στη Λιγκ 2, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Λουίς Φερναντές, ο Σανκαρέ δήλωσε πως επιθυμούσε να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο όντας στο πλευρό του πρώην προπονητή της ΠΣΖ[3]. Τελικώς, αν και ο ίδιος αγωνίστηκε στην πλειοψηφία των αναμετρήσεων του συλλόγου, ωστόσο, δεν πέτυχε να αποφύγει τον υποβιβασμό του στην τρίτη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου[4].

Ευρισκόμενος υπό την τεχνική καθοδήγηση του Αντουάν Κομπουαρέ, κατά τη διάρκεια της σεζόν 2009-10, πραγματοποίησε, συνολικά, 26 συμμετοχές με τα χρώματα της ΠΣΖ. Στις 4 Απριλίου 2010, πέτυχε το πρώτο του τέρμα στο πρωτάθλημα, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την Οσέρ, ενώ η ομάδα του βρισκόταν πίσω στο σκορ, με την αναμέτρηση να λήγει με τελικό ισόπαλο σκορ 1-1[5]. Στη διάρκεια της νύχτας μεταξύ της 24ης και της 25ης Ιανουαρίου 2010, συνελήφθη από τις τοπικές αστυνομικές αρχές στο Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι[6]. Στη συνέχεια, οδηγήθηκε στο αυτόφωρο υπό την κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής, καθώς είχε ο ίδιος αρνήθηκε την επίδειξη της ταυτότητάς του κατά τη διάρκεια σχετικού ελέγχου[6]. Η συγκεκριμένη «υπόθεση» κατέστησε ακόμη πιο δύσκολη τη θέση του Σανκαρέ εντός της ομάδας, ο οποίος, εκείνη την περίοδο, αδυνατούσε να βρει επαρκή χρόνο συμμετοχής με την πρώτη ομάδα του συλλόγου[6].

Ντιζόν ΦΚΟ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2010, παραχωρήθηκε ως δανεικός στη Ντιζόν ΦΚΟ, ομάδα της Λιγκ 2, όπου και καθιερώθηκε ως βασικό στέλεχος, αγωνιζόμενος ως ανασταλτικός μέσος[7]. Υπό την τεχνική καθοδήγηση του Πατρίς Καρτερόν, αγωνίστηκε, συνολικά, σε 27 αναμετρήσεις πρωταθλήματος, εκ των οποίων στις 26 ως βασικός, κατά τη διάρκεια των οποίων και πέτυχε, συνολικά, 6 τέρματα, συνεισφέροντας, με αυτό τον τρόπο, στον προβιβασμό του συλλόγου στη Λιγκ 1. Παράλληλα, αξιολογήθηκε ως ο 23ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του πρωταθλήματος της Λιγκ 2 εκείνης της σεζόν στη σχετική βράβευση του France Football. Τον Ιούλιο του 2011, μεταγράφηκε επισήμως στο σύλλογο της Βουργουνδίας, βάζοντας την υπογραφή του σε συμβόλαιο συνεργασίας χρονικής διάρκειας 3 ετών[8].

Ενόψει της σεζόν 2011-12, ο Γιουνούς Σανκαρέ προβιβάστηκε ως υπαρχηγός της ομάδας, φέροντας το περιβραχιόνιο κατά την απουσία του Μεϊτέ[9]. Αποτελώντας βασικό στέλεχος του συλλόγου, πραγματοποίησε μία γεμάτη σεζόν, κατά τη διάρκεια της οποίας και πέτυχε, συνολικά, 5 τέρματα, ωστόσο δέχθηκε σημαντικό αριθμό κίτρινων καρτών (συνολικά 14 σε αγώνες πρωταθλήματος). Κατά τη διάρκεια της τελευταίας αγωνιστικής της σεζόν, απέτυχε να βοηθήσει την ομάδα του να εξασφαλίσει την παραμονή της στην κατηγορία, ενώ, έπειτα από μία βαριά ήττα σε αναμέτρηση με αντίπαλο την Σταντ Ρενναί, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ίδιος αποβλήθηκε, η Ντιζόν υποβιβάστηκε επισήμως στη Λιγκ 2[10][11].

Επιθυμώντας να συνεχίσει να αγωνίζεται στη Λιγκ 1, ο Σανκαρέ σύντομα βρέθηκε σε ρήξη με την ομάδα του[12], χωρίς ωστόσο να καταφέρει να βρει τρόπο αποχώρησής του[13]. Μετά το πέρας της θερινής μεταγραφικής περιόδου, ο Ολιβιέ Νταλ'Ογκλιό του έδωσε εκ νέου χρόνο συμμετοχής έως τις αρχές Νοεμβρίου, ωστόσο μία αποκόλληση της περιτονίας τον άφησε εκτός αγωνιστικών χώρων.

Στις 4 Ιανουαρίου 2013, ο Σανκαρέ παραχωρήθηκε ως δανεικός για χρονική διάρκεια έξι μηνών στη Βαλανσιέν ΦΚ, με επιπρόσθετη οψιόν αγοράς[14]. Όντας αποφασισμένος να καθιερωθεί ως βασικό στέλεχος της ομάδας του γαλλικού βορρά, όπου ο προπονητής του, Ντανιέλ Σαντσέζ, τον ξεκινούσε αρκετά συχνά ως βασικό, ο Σανκαρέ βελτίωσε την συμπεριφορά του εντός του αγωνιστικού χώρου, δεχόμενος μόλις μία κάρτα σε σύνολο δεκατριών συμμετοχών, ωστόσο, αντιμετώπισε ορισμένα προβλήματα τραυματισμών. Με το πέρας της σεζόν, η οποία ολοκληρώθηκε με την Βαλανσιέν να καταλαμβάνει την ενδέκατη θέση της τελικής βαθμολικής κατάταξης, ο σύλλογος αποφάσισε να μην κάνει χρήση της σχετικής οψιόν αγοράς του παίκτη.

ΑΑ Γκενγκάν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σανκαρέ κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο τη Ντιναμό Κιέβου για το Γιουρόπα Λιγκ.

Στις 18 Ιουλίου 2013, ο Σανκαρέ υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας χρονικής διάρκειας τριών ετών με τη νεοπροβιβασθείσα στη Λιγκ 1, Αν Αβάν ντε Γκενγκάν, προκειμένου να αναπληρώσει την αποχώρηση του Τζιανελί Ιμπουλά με προορισμό την Ολεμπίκ ντε Μαρσέιγ[15]. Αποτελώντας βασικό στέλεχος της ομάδας του Ζοσλέν Γκουρβενέκ, καθιερώθηκε στη μεσαία γραμμή της Γκενγκάν, στο πλευρό του Λιονέλ Ματίς.

Στις 25 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, πέτυχε το πρώτο τέρμα του ως παίκτης της Γκενγκάν, κατά τη διάρκεια εντός έδρας αναμέτρησης στο Ρουντουρού, με αντίπαλο την Σοσό, η οποία και ολοκληρώθηκε με την επικράτηση της ομάδας του με τελικό σκορ 5-1[16].

Με το πέρας της πρώτης του σεζόν στη νέα του ομάδα, ο στόχος της παραμονής στην κατηγορία επετεύχθη κατά τις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, ωστόσο, παράλληλα, η Γκενγκάν κατέκτησε το Κύπελλο Γαλλίας, επικρατώντας στον τελικό της διοργάνωσης επί της Σταντ Ρενναί[17][18]. Χάρη στη συγκεκριμένη νίκη, ο σύλλογος συμμετείχε στο Γιουρόπα Λιγκ της σεζόν 2014-15[17]. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας, ο Σανκαρέ συμμετείχε στην αξιοπρεπή ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας, η οποία και ολοκληρώθηκε στη φάση των 32, με αντίπαλο την Ντιναμό Κιέβου[19][20]. Ως προς το πρωτάθλημα της Λιγκ 1, ο σύλλογος ολοκλήρωσε την σεζόν καταλαμβάνοντας την δέκατη θέση στην τελική βαθμολογική κατάταξη[21].

Η σεζόν 2015-2016 επιβεβαίωσε τον καθοριστικό ρόλο του Σανκαρέ εντός του αγωνιστικού συνόλου της Γκενγκάν, με την οποία και πραγματοποίησε τις καλύτερες επιδόσεις του από πλευράς στατιστικής (6 τέρματα, 2 τελικές πάσες). Οι εμφανίσεις του οδήγησαν στο ενδιαφέρον άλλων συλλόγων για την απόκτησή του, ενώ, παράλληλα, η Γκενγκάν προχώρησε σε αντικατάσταση προπονητή, με τον Αντουάν Κομπουαρέ να αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της[22]. Καθώς ο ίδιος αποχώρησε από την ομάδα, με ενάμισι χρόνο συμβολαίου να απομένει μεταξύ του ιδίου και του συλλόγου των Κοτ-ντ'Αρμόρ, ο Σανκαρέ, τελικώς, δεν αγωνίστηκε εκ νέου υπό της οδηγίες του πρώην προπονητή του στην Παρί[23][24].

Λιλ ΟΣΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σανκαρέ, με τον αριθμό 4 στα λευκά, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την ΠΣΖ.

Στις 26 Ιουλίου 2016, ο Σανκαρέ μεταγράφηκε στη ΛΟΣΚ, βάζοντας την υπογραφή του σε συμβόλαιο συνεργασίας χρονικής διάρκειας τεσσάρων σεζόν[25]. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τα χρώματα της νέας του ομάδας κατά τη διάρκεια εκτός ευρωπαϊκής αναμέτρησης με αντίπαλο την Γκαμπάλα, στη Μπακτζέλ Αρένα, για το Γιουρόπα Λιγκ, η οποία και ολοκληρώθηκε με ήττα με τελικό σκορ 1-0 και επακόλουθο αποκλεισμό.

Στις 20 Αυγούστου 2016, στο Στάδιο Πιερ Μωρουά, πέτυχε το πρώτο τέρμα του με τα χρώματα της νέας του ομάδας, χαρίζοντας, παράλληλα, τη νίκη στη Λιλ απέναντι στη Ντιζόν, με τελικό σκορ 1-0[26]. Στις 18 Νοεμβρίου, αποβλήθηκε κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο τη Λιόν, η οποία ολοκληρώθηκε με την ήττα της ομάδας του με τελικό σκορ 0-1[27].

Η επαναληπτική αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων στο Παρκ ΟΛ, η οποία διεξήχθη στις 28 Ιανουαρίου 2017, αποτέλεσε την τελευταία συμμετοχή του Σανκαρέ με τα χρώματα της Λιλ[28]. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας, έδωσε μία ασίστ στον Γιασίν Μπενζιά, ο οποίος και άνοιξε το σκορ, οδηγώντας την ομάδα του στην τελική εκτός έδρας επικράτηση με σκορ 1-2[28].

Η σεζόν 2016-17 της ΛΟΣΚ υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολη, με αποτέλεσμα, λόγω ανεπιτυχών αποτελεσμάτων, την απόλυση του προπονητή του συλλόγου, Φρεντερίκ Αντονετί[29]. Κατά τη διάρκεια της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, ο Σανκαρέ αποφάσισε την αποχώρησή του από τον σύλλογο του γαλλικού βορρά[30].

Ζιροντέν ντε Μπορντώ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Ιανουαρίου 2017, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας χρονικής διάρκειας τεσσεράμισι ετών με την Ζιροντέν ντε Μπορντώ, όπου και βρέθηκε εκ νέου υπό την τεχνική καθοδήγηση του Ζοσλέν Γκουρβενέκ[31]. Λιγότερο από ένα μήνα μετά τη μεταγραφή του, επέστρεψε εκ νέου στο Σταντ Μωρουά, ως αντίπαλος πλέον, επικρατώντας με τελικό σκορ 2-3[32]. Ο Σανκαρέ ολοκλήρωσε τη σεζόν όντας σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση, έχοντας πετύχει, συνολικά, πέντε τέρματα σε σύνολο εννέα αγωνιστικών.

Η έναρξη της σεζόν 2017-18 της Μπορντώ σημαδεύτηκε από τον πρόωρο αποκλεισμό της από το Γιουρόπα Λιγκ, απέναντι στη Βιντεότον[33][34]. Στο πρωτάθλημα, ο Σανκαρέ πέτυχε, συνολικά, τρία τέρματα κατά τη διάρκεια των τεσσάρων πρώτων αγωνιστικών, ωστόσο τα αρχικά αποτελέσματα κρίθηκαν ως ανεπαρκή με αποτέλεσμα την απόλυση του προπονητή στα μέσα της σεζόν[35]. Ο Γουστάβο Πογιέτ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του συλλόγου, διατηρώντας τον Σανκαρέ ως βασικό στέλεχος του αγωνιστικού συνόλου το οποίο πέτυχε την αγωνιστική ανάκαμψη, ολοκληρώνοντας την σεζόν στην έκτη θέση της τελικής βαθμολογικής κατάταξης, με άμεση συνέπεια την πρόκριση για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της αμέσως επόμενης σεζόν[36][37].

Καθώς ο σύλλογος βρισκόταν στα πρόθυρα μεταβίβασής του από την ιδιοκτήτρια εταιρεία, M6, από την πλευρά του, ο Ουρουγουανός προπονητής βρισκόταν σε ρήξη με τη διοίκηση της ομάδας, καθώς κανείς από τους παίκτες τους οποίους επιθυμούσε δεν αποκτήθηκε[38]. Προκειμένου να καταστήσει εμφανή την αγανάκτησή του και, ταυτόχρονα, την ανεπάρκεια του ρόστερ που είχε στη διάθεσή του, ο Πογιέτ τοποθέτησε παίκτες σε θέσεις του γηπέδου όπου δεν είχαν συνηθίσει να αγωνίζονται. Ως αποτέλεσμα, ο Σανκαρέ βρέθηκε αγωνιζόμενος στην κορυφή της επιθετικής γραμμής της ομάδας σε αναμέτρηση με αντίπαλο την Βέντσπιλς για το Γιουρόπα Λιγκ[39]. Λίγο καιρό αργότερα, ο Πογιέτ απομακρύνθηκε των καθηκόντων του[40][41][42], με τον σύλλογο να προχωρά στην αντικατάστασή του με το τεχνικό δίδυμο των Ερίκ Μπεντουέ και Ρικάρντο[43].

Ο Σανκαρέ τέθηκε εκτός ομάδας από την Ζιροντέν ντε Μπορντώ στις 5 Σεπτεμβρίου 2019, ενώ το συμβόλαιό του λύθηκε από κοινού στις 19 Νοεμβρίου του ίδιου έτους[44].

ΤΣΣΚΑ Σόφιας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 22 Ιουνίου 2020, ο Σανκαρέ υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ΠΦΚ ΤΣΣΚΑ Σόφιας[45]. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του με τα χρώματα του συλλόγου της βουλγαρικής πρωτεύουσας πραγματοποίησε, συνολικά, περίπου, είκοσι συμμετοχές, εκ των οποίων οι έξι για το Γιουρόπα Λιγκ, κατά τη διάρκεια των οποίων πέτυχε, συνολικά, τρία τέρματα και έδωσε, συνολικά, τρεις ασίστ[45].

Παναθηναϊκός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 31 Ιανουαρίου 2021, έπειτα από παραμονή χρονικής διάρκειας έξι μηνών στη Βουλγαρία, μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό[46]. Στις 6 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τη νέα του ομάδα, εισερχόμενος ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια εκτός έδρας αναμέτρησης με αντίπαλο τον Ατρόμητο Αθηνών, πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ της νίκης με τελικό σκορ 2-3[47].

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας κληθεί στην Εθνική Γαλλίας U19, μαζί με τον συμπαίκτη του στην Παρί, Νταβίντ Ν'Γκογκ, κατέκτησε το Σεντάι Καπ του 2007. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης διοργάνωσης, ο ίδιος σημείωσε, συνολικά, ένα τέρμα, στη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο τη Βραζιλία.

Στις 19 Νοεμβρίου 2008, κατά τη διάρκεια της πρώτης του διεθνούς συμμετοχής με τα χρώματα της Εθνικής Γαλλίας, σε αναμέτρηση με αντίπαλο τη Δανία, πέτυχε το μοναδικό τέρμα της συγκεκριμένης αναμέτρησης, λίγα μόλις λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή.

Τελώντας υπό παρακολούθηση από την Εθνική Μαυριτανίας[48], τελικώς, ωστόσο, ο Γιουνούς Σανκαρέ επέλεξε να αγωνιστεί με τα χρώματα των Λεόντων της Τερανγκά, όπως είναι γνωστή η Εθνική Σενεγάλης, όπου και κλήθηκε για πρώτη φορά από τον ομοσπονδιακό τεχνικό, Αλιού Σισέ, στις 1 Οκτωβρίου 2015, ενόψει φιλικής αναμέτρησης με αντίπαλο την Εθνική Αλγερίας στις 13 Οκτωβρίου του ίδιου έτους[49].

Τον Νοέμβριο του 2015, στο πλαίσιο του δεύτερου γύρου της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018, εισήλθε ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια των τελευταίων λεπτών της επαναληπτικής αναμέτρησης με αντίπαλο τη Μαδαγασκάρη.

Στις 28 Μαΐου 2016, πέτυχε το πρώτο τέρμα του ως διεθνής, με κεφαλιά, κατά τη διάρκεια νίκης με τελικό σκορ 2-0 απέναντι στη Ρουάντα[50].

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γαλλικά) Brusetti, Ugo (29 Αυγούστου 2013). «Sankharé, le voyageur et Parisien de coeur». Ouest-France. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  2. ↑ (Γαλλικά) «Sankharé enfin à Reims». L'Équipe. 3 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  3. ↑ (Γαλλικά) «Sankharé à Reims, c'est fait !». Le Parisien. 28 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  4. ↑ (Γαλλικά) «Reims en National !». RMC Sport. 22 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  5. ↑ (Γαλλικά) «Le PSG tient tête à Auxerre (1-1)». Le Parisien. 4 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 (Γαλλικά) «Sankharé a passé la nuit au poste». Le Parisien. 26 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  7. ↑ (Γαλλικά) «Transfert: Tiené arrive au PSG, Sankharé prêté à Dijon». Jeune Afrique. 30 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  8. ↑ (Γαλλικά) «Sankharé trois ans à Dijon». L'Équipe. 9 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  9. ↑ (Γαλλικά) Daval, Marine (29 Αυγούστου 2011). «Sankharé taille patron». Le Bien Public. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  10. ↑ (Γαλλικά) «Ligue 1: Caen et Dijon relégués, c'est la chute finale». 20 Minutes. 20 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  11. ↑ (Γαλλικά) «Dijon et Caen, la descente aux enfers». RMC Sport. 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  12. ↑ (Γαλλικά) «Dall'Oglio : « Sankharé a fait une erreur »». RMC Sport. 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  13. ↑ (Γαλλικά) «Dijon : Un problème avec Younousse Sankharé?». Foot National. 6 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  14. ↑ (Γαλλικά) «Mercato : Younousse Sankharé prêté à Valenciennes». La Voix du Nord. 4 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  15. ↑ (Γαλλικά) «Sankharé file à Guingamp». L'Équipe. 18 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  16. ↑ (Γαλλικά) Grammont, Stéphane (26 Σεπτεμβρίου 2013). «Guingamp écrase Sochaux au Roudourou : 5-1». France 3 Bretagne. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Hernandez, Anthony (3 Μαΐου 2014). «Coupe de France : Guingamp renouvelle l'exploit face à Rennes». Le Monde. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  18. ↑ (Γαλλικά) Coureau, Mathieu (3 Μαΐου 2014). «Finale de la Coupe de France. 2014, soirée de bronca...». Ouest-France. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  19. ↑ (Γαλλικά) «Ligue Europa : Guingamp s'arrête à Kiev». Le Monde. 26 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  20. ↑ (Γαλλικά) Procureur, Anthony (26 Φεβρουαρίου 2015). «Ligue Europa, Dynamo Kiev - EAG (3-1) : L'aventure a été belle mais elle est terminée pour Guingamp». Eurosport. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  21. ↑ (Γαλλικά) «Classement Ligue 1 2014-2015 : Championnat de France - Football». L'Équipe. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  22. ↑ (Γαλλικά) «Antoine Kombouaré, nouvel entraîneur d'En Avant de Guingamp». En Avant de Guingamp. 1 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  23. ↑ (Γαλλικά) «EA Guingamp. Pas d'accord, mais des discussions engagées pour Sankharé». Ouest-France. 2 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  24. ↑ (Γαλλικά) «EA Guingamp. Younousse Sankharé signe à Lille». Ouest-France. 26 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  25. ↑ (Γαλλικά) «Mercato : Younousse Sankharé (Guingamp) à Lille (officiel)». L'Équipe. 26 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  26. ↑ (Γαλλικά) «Lille-Dijon (1-0), le LOSC remercie Sankharé». Goal.com. 20 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  27. ↑ (Γαλλικά) «Lyon enfonce Lille et enchaîne avant la Ligue des champions». Sport24. 18 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  28. ↑ 28,0 28,1 (Γαλλικά) Dangréaux, Luca (28 Ιανουαρίου 2017). «Lyon tombe de haut à domicile face à Lille». RTL.fr. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  29. ↑ (Γαλλικά) «Football : l'entraîneur de Lille Frédéric Antonetti limogé». Le Monde. 22 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  30. ↑ (Γαλλικά) «Sakho, Lille, Jesé, Diarra ... Les 5 infos à retenir de la dernière journée du mercato». Sport24. 31 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  31. ↑ (Γαλλικά) «Transfert : Younousse Sankharé (Lille) rejoint Bordeaux». L'Équipe (στα Γαλλικά). 30 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  32. ↑ (Γαλλικά) Bregevin, Vincent· Vergne, Laurent (25 Φεβρουαρίου 2017). «Bordeaux 5e après une victoire spectaculaire à Lille (2-3), Rennes se relance face à Lorient (1-0)». Eurosport. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  33. ↑ (Γαλλικά) «Ligue Europa : Bordeaux éliminé par Videoton... sur un but de Stopira». L'Équipe. 3 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  34. ↑ (Γαλλικά) «Videoton – Bordeaux : les Girondins sortent par la petite porte». RMC Sport. 3 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  35. ↑ (Γαλλικά) «Bordeaux licencie Jocelyn Gourvennec». France.tv Sport. 18 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  36. ↑ (Γαλλικά) «Girondins de Bordeaux : le nouvel entraîneur est Gustavo Poyet». Sud Ouest. 20 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  37. ↑ (Γαλλικά) «Girondins : qui est le nouvel entraîneur Gustavo Poyet ?». Sud Ouest. 20 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  38. ↑ (Γαλλικά) «Bordeaux: Gustavo Poyet explique pourquoi il était furieux à cause de l'affaire Laborde». RMC Sport. 10 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  39. ↑ (Γαλλικά) «Bordeaux: pourquoi Poyet a fait jouer Sankharé en pointe contre Ventspils». RMC Sport. 1 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  40. ↑ (Γαλλικά) «Ligue 1. Gustavo Poyet mis à pied par les Girondins de Bordeaux». Ouest-France. 17 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  41. ↑ (Γαλλικά) «Procédure de licenciement en cours pour Gustavo Poyet à Bordeaux». RTL.fr. 24 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  42. ↑ (Γαλλικά) «Bordeaux: Gustavo Poyet reçu par sa direction en vue d'un licenciement». L'Équipe. 24 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  43. ↑ (Γαλλικά) «Football : le Brésilien Ricardo revient à Bordeaux comme manager général». Le Monde. 6 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  44. ↑ (Γαλλικά) «Girondins de Bordeaux : Accord entre le club et Younousse Sankharé, le joueur est libre». 20 Minutes. 20 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  45. ↑ 45,0 45,1 (Γαλλικά) «Transferts : Younousse Sankharé signe en Bulgarie». L'Équipe. 22 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  46. ↑ (Γαλλικά) «Transferts : Younousse Sankharé au Panathinaïkos». L'Équipe. 31 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  47. ↑ (Γαλλικά) «Belle première pour Younousse Sankharé avec le Panathinaïkos». L'Équipe. 6 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  48. ↑ (Γαλλικά) «Younouss Sankharé: "Je suis fier d'être Sénégalais, je ne suis pas Mauritanien"». Senenews. 8 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  49. ↑ (Γαλλικά) «Sénégal : Younousse Sankharé appelé face à l'Algérie». RFI. 1 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  50. ↑ (Γαλλικά) «Amical : Le Sénégal dicte sa loi au Rwanda». Afrik-Foot. 28 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιουνούς_Σανκαρέ&oldid=10011839"