Γιάννης Καλμαζίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάννης Καλμαζίδης
Προσωπικά στοιχεία
Υπηκοότητα Ελλάδα
Σουηδία
Ημερ. γέννησης 16 Ιουνίου 1968 (1968-06-16) (55 ετών)
Τόπος γέννησης Βουδαπέστη, Ουγγαρία
Ύψος 1,90
Θέση Πασαδόρος
Σύλλογοι
1978–1989 Σολεντούνα VK
1989–1992 Ορεστιάδα
1992–1994 Έσπερος Βυζαντίου
1994–1999 Π.Α.Ο.Κ.
1999–2001 Ηρακλής
2001–2003 Άρης
2003–2007 Ηρακλής
Προπόνηση συλλόγων
2007–2008 Ηρακλής (Β' Προπονητής)
2008–2010 Ολυμπιακός (Β' Προπονητής)
2010–2012 Ολυμπιακός
2012–2016 Εθνική Ελλάδας Γυναικών
2013–2014 Παναθηναϊκός
2014–2017 Π.Α.Ο.Κ.
2017–2018 Ομόνοια
2018–2019 Τσέκα
2020–2021 Σααρέμα
2021–2022 Π.Α.Ο.Κ.
2022–2024 Παναθηναϊκός (γυναίκες)

Ο Γιάννης Καλμαζίδης (γενν. 16 Ιουνίου 1968, Βουδαπέστη) είναι Ελληνοσουηδός νυν προπονητής και πρώην αθλητής της πετοσφαίρισης. Αγωνίστηκε στη Σουηδία και ήταν από τους καλύτερους πασαδόρους που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα. Η μεγαλύτερη στιγμή της αθλητικής του καριέρας, είναι η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σεούλ το 1988 και η 7η θέση που πήρε με την Εθνική Σουηδίας, όντας βασικός πασαδόρος.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιάννης Καλμαζίδης γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1968 στη Βουδαπέστη. Ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στο βόλεϊ ως αθλητής στη Σουηδία υπό τις οδηγίες του Άντερς Κρίστιανσον, με τον οποίο η τύχη τα έφερε να συνεργαστούν αργότερα όταν και ο πρώτος ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα.

Έχει αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ το 1988 και έχει κατακτήσει 6 τίτλους εκ των οποίων οι 5 ως αθλητής του Ηρακλή. Διατέλεσε αθλητής του Π.Α.Ο.Κ. από το 1994 έως και το 1999. Επίσης έχει αγωνιστεί σε Ορεστιάδα, Έσπερο Βυζαντίου και Άρη.

Προπονητής ξεκίνησε την καριέρα του το 2007 στον Ηρακλή ως συνεργάτης του Σουηδού Άντερς Κρίστιανσον με τον οποίο κατέκτησαν το πρωτάθλημα και το Super Cup. Μετακόμισαν μαζί στον Ολυμπιακό όπου κατέκτησαν το νταμπλ της σεζόν 2008-09. Ο Καλμαζίδης ανέλαβε μόνος του τον Ολυμπιακό όταν ο Κρίστιανσον παραιτήθηκε τον Φεβρουάριο του 2010 οδηγώντας την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το καλοκαίρι έμεινε στον Ολυμπιακό ως δεύτερος πίσω από τον Ιταλό τεχνικό Φλάβιο Γκουλινέλι που παραιτήθηκε την πρωτοχρονιά του 2011, οδηγώντας και πάλι την ομάδα στην κατάκτηση του νταμπλ. Τη σεζόν 2011-2012 ήταν πρώτος προπονητής στον Ολυμπιακό από όπου και αποχώρησε με τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Τον Οκτώβριο του 2012 ανέλαβε την Εθνική Γυναικών μέχρι και τον Ιούλιο του 2016.[1] Στις 10 Δεκεμβρίου του 2013 ανέλαβε τον Παναθηναϊκό με μηδέν βαθμούς και με 8 νίκες σε 12 παιχνίδια στην κανονική περίοδο τον κράτησε στην μεγάλη κατηγορία. Ένα χρόνο αργότερα ήρθε η στιγμή όπου θα επιστρέψει στον Π.Α.Ο.Κ. ως προπονητής αυτή τη φορά και θα πανηγυρίσει το πρώτο νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου.

Στις 2 Δεκεμβρίου 2022 υπέγραψε με τον Παναθηναϊκό ως προπονητής στο τμήμα γυναικών[2], με τον οποίο κατέκτησε τελικά το πρωτάθλημα,[3] και έτσι έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής, μετά τον Σέρβο Σάβα Γκροζντάνοβιτς και ο πρώτος γενικά από την καθιέρωση των δύο Volley league, που έχει κατακτήσει πρωτάθλημα Ελλάδας τόσο με ομάδα ανδρών όσο και με γυναικών.[4][5]

Τίτλοι και Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως αθλητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταθλητής (3 τίτλοι)

Κυπελλούχος (4 τίτλοι)

Σούπερ Καπ (2 τίτλοι)

Με την Εθνική Σουηδίας:

  • Ολυμπιακοί Αγώνες Σεούλ 1988: 7η θέση
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών 1989: 2η θέση

Ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταθλητής (7 τίτλοι)

Κυπελλούχος (4 τίτλοι)

Σούπερ Καπ (2 τίτλοι)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές/Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]