Γεφύρι της Πύλης
Συντεταγμένες: 39°27′38″N 21°36′2″E / 39.46056°N 21.60056°E
| Γέφυρα της Πύλης | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | πέτρινη γέφυρα |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 39°27′38″N 21°36′2″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Πύλης |
| Τοποθεσία | Πύλη Τρικάλων |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Έναρξη κατασκευής | 1514 |
| Μήκος | 65 μέτρα |
| Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το γεφύρι της Πύλης ή του Αγίου Βησσαρίωνα ή της Πόρτας είναι πέτρινη τοξωτή γέφυρα που βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρα ανατολικά της Πύλης Τρικάλων, γεφυρώνοντας τον Πορταϊκό. Σύμφωνα με την σωζόμενη επιγραφή κτίστηκε το 1514.[1]
Το γεφύρι της Πύλης κτίστηκε το 1514 με χορηγία του Βησσαρίωνα Β΄, ο οποίος τότε ήταν μοναχός και χειροτονήθηκε επίσκοπος Ελασσόνας και μητροπολίτης Σταγών. Ο Βησσαρίων ήταν χορηγός αρκετών γεφυριών στην περιοχή, όπως το γεφύρι της Σαρακήνας, και ιδρυτής της κοντινής μονής Αγίου Βησσαρίωνα. Μέχρι το 1936 το γεφύρι ήταν η μόνη πρόσβαση ανάμεσα στα χωριά της περιοχής του Ασπροπόταμου και του κάμπου της Θεσσαλίας.[2] Το 1967 και το 1968 πραγματοποιήθηκαν εργασίες στερέωσης των βάθρων της γέφυρας, ενισχύοντας το κονίαμα με τσιμέντο.[3]
Η γέφυρα είναι μονότοξη με ημικυκλικό άνοιγμα με ύψος 30 μέτρα και άνοιγμα 29 μέτρα[2] και έχει το δεύτερο μεγαλύτερο άνοιγμα από τα παραδοσιακά γεφύρια της Θεσσαλίας.[1] Το συνολικό μήκος καταστρώματος της γέφυρας είναι 67 μέτρα. Το πλάτος καταστρώματος είναι 2,1 μέτρα.[2] Είναι κτισμένη από αργολιθοδομή και το διάζωμα της γέφυρας από πελεκημένο ψαμμίτη.[1]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γέφυρα Κοράκου - μια άλλη πέτρινη γέφυρα που κτίστηκε με χορηγία του Βησσαρίωνα Β΄
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Δεριζιώτης, Λάζαρος. «Γέφυρα Πορταϊκού Πύλης». odysseus.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Γεφύρι Της Πύλης ή Της Πόρτας». petrinagefiria.com.
- ↑ Κουρτουλίδου, Ευτυχία (1968). «Μεσαιωνικά Μνημεία Θεσσαλίας». Αρχαιολογικό Δελτίο 23 (B2): 270-276.
