Βισέντε Φοξ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βισέντε Φοξ
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Vicente Fox Quesada (Ισπανικά)
Γέννηση2  Ιουλίου 1942[1][2][3]
Πόλη του Μεξικού
Χώρα πολιτογράφησηςΜεξικό
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[4]
Αγγλικά
ΣπουδέςIbero-American University
Campion High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
οικονομολόγος
επιχειρηματίας[5]
ΕργοδότηςThe Coca-Cola Company (1965–1979)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαNational Action Party
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάρτα Σααγκούν (από 2001)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος του Μεξικού (2000–2006)
Governor of Guanajuato (1995–1999)
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Μεξικού (1988–1991, 3rd federal electoral district of Guanajuato)
Βραβεύσειςκολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2002)[6][7]
Μετάλλιο Τζιουζέπε Μότα (2007)
Order of the Liberator General San Martín
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ
Order of Belize
Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βυτάουτας του Μέγα
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας
Μεγαλόσταυρος του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Βισέντε Φοξ Κεσάντα (Vicente Fox Quesada, Αμερικανικά Ισπανικά: biˈsente ˈfoks keˈsaða, γενν. 2 Ιουλίου 1942) είναι μεξικανός επιχειρηματίας και πολιτικός που διετέλεσε 55ος Πρόεδρος του Μεξικού από την 1η Δεκεμβρίου 2000 έως τις 30 Νοεμβρίου 2006.

Πολιτευόμενος ως δεξιό-λαϊκιστής[8] [9] [10] [11], ο Φοξ έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη πρόεδρος με το ψηφοδέλτιο του Εθνικού Κόμματος Δράσης (PAN), και έγινε ο πρώτος πρόεδρος που δεν προήλθε από το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI) από το 1929. Είναι σήμερα συμπρόεδρος της Κεντρώας Δημοκρατικής Διεθνούς (Centrist Democrat International), ενός διεθνούς οργανισμού κεντροδεξιών πολιτικών κομμάτων[12].

Ο Φοξ εξελέγη Πρόεδρος του Μεξικού στις προεδρικές εκλογές του 2000, ιστορικές εκλογές που τον ανέδειξαν πρώτο πρόεδρο που εκλέχθηκε από κόμμα της αντιπολίτευσης μετά την εκλογή του Φρανσίσκο Ι. Μαδέρο το 1910. Ο Φοξ τερμάτισε στην πρώτη θέση με 42 τοις εκατό των ψήφων, καθιστώντας τον έτσι τον πρώτο προεδρικό υποψήφιο σε 71 χρόνια που νίκησε το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI)[13].

Ως πρόεδρος ακολούθησε ως επί το πλείστον τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές που είχαν υιοθετήσει οι προκάτοχοί του από το PRI από τα τέλη της δεκαετίας του 1980[14]. Το πρώτο μισό της θητείας του σημειώθηκε περαιτέρω μετατόπιση της πολιτικής της ομοσπονδιακής κυβέρνησης προς τα δεξιά[8] [9], ενισχύθηκαν οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους[15], επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να επιβληθεί φόρος προστιθέμενης αξίας στα φάρμακα και να κτιστεί αεροδρόμιο στο Τεξκόκο[16] [17], καθώς και μια σημαντική διπλωματική σύγκρουση με τον κουβανό ηγέτη Φιντέλ Κάστρο[18]. Η δολοφονία της δικηγόρου ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ντίνα Οχόα το 2001 έθεσε εν αμφιβόλω την δέσμευση της κυβέρνησης Φοξ να διασπάσει το αυταρχικό παρελθόν της εποχής του PRI.

Το δεύτερο μισό της θητείας του χαρακτηρίστηκε από τη σύγκρουση του με τον Αντρέ Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ, τότε δήμαρχο της Πόλης του Μεξικού. Η κυβέρνηση του κόμματος PAN και ο Φοξ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τον απομακρύνουν από το αξίωμα του δημάρχου και να τον εμποδίσουν να συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές του 2006[19] [20]. Η διοίκηση Φοξ ενεπλάκη επίσης σε διπλωματικές συγκρούσεις με τη Βενεζουέλα και τη Βολιβία μετά την υποστήριξη της δημιουργίας της Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών της Αμερικής, στην οποία αντιτάχθηκαν αυτές οι δύο χώρες[21] [22]. Την τελευταία χρονιά στο αξίωμά του επέβλεψε τις αμφιλεγόμενες εκλογές του 2006, κατά τις οποίες ο υποψήφιος του PAN Φελίπε Καλδερόν ανακηρύχθηκε νικητής με μικρή διαφορά έναντι του αντιπάλου του Λόπες Ομπραδόρ[23], ο οποίος ισχυρίστηκε ότι οι εκλογές ήταν νόθες και αρνήθηκε να αναγνωρίσει τα αποτελέσματα, ξεσηκώνοντας διαμαρτυρίες σε ολόκληρη την χώρα[24]. Την ίδια χρονιά, στη νότια πολιτεία της Οαχάκα η απεργία ενός δασκάλου κατέληξε σε διαμαρτυρίες και βίαιες συγκρούσεις με αίτημα την παραίτηση του κυβερνήτη Ούλισες Ρουίς Ορτίς[25].

Από την άλλη πλευρά, στον Φοξ πιστώθηκε η διατήρηση της οικονομικής ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της θητείας του και η μείωση του ποσοστού φτώχειας από 43,7% το 2000 σε 35,6% το 2006[26].

Αφού υπηρέτησε ως πρόεδρος του Μεξικού για έξι χρόνια, ο Φοξ επέστρεψε στην πατρίδα του, το Γκουαναχουάτο, όπου κατοικεί με την γυναίκα και την οικογένειά του. Από τότε που αποχώρησε από την προεδρία, ο Φοξ ασχολήθηκε με δημόσιες ομιλίες και την ανάπτυξη του Κέντρου Σπουδών, Βιβλιοθήκης και Μουσείου Βισέντε Φοξ[27].

Ο Φοξ εκδιώχθηκε από το κόμμα PAN το 2013, αφού εκδήλωσε την υποστήριξή του στον προεδρικό υποψήφιο του PRI, Ενρίκε Πένια Νιέτο, στις εκλογές του 2012[28]. Στις εκλογές του 2018, ο Φοξ υποστήριξε και πάλι τον υποψήφιο του PRI, Χοσέ Αντόνιο Μιντ[29].

Το 2018, ο Φοξ εντάχθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της High Times[30].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm1795528. Ανακτήθηκε στις 21  Ιουλίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Vicente-Fox. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. fox-quesada-vicente.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15125470x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  6. ↑ «Real Decreto 1181/2002, de 8 de noviembre, por el que se concede el Collar de la Orden de Isabel la Católica a su excelencia señor Vicente Fox Quesada, Presidente de los Estados Unidos Mexicanos». 9  Νοεμβρίου 2002. σελ. 39707.
  7. ↑ BOE-A-2002-21792.
  8. ↑ 8,0 8,1 Vincent Mosco· Dan Schiller (2001). Continental Order?: Integrating North America for Cybercapitalism. Rowman & Littlefield Publishers. σελ. 111. ISBN 9780742509542. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Charles Hauss (1 Ιανουαρίου 2018). Comparative Politics: Domestic Responses to Global Challenges. σελ. 391. ISBN 9781337554800. 
  10. ↑ «El populismo de derecha» (στα Spanish). Proceso. 10 September 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-07-07. https://web.archive.org/web/20190707025728/https://www.proceso.com.mx/236212/el-populismo-de-derecha. Ανακτήθηκε στις 4 March 2018. 
  11. ↑ «Revolución en México» (στα Spanish). El País. 4 July 2000. https://elpais.com/diario/2000/07/04/opinion/962661602_850215.html. Ανακτήθηκε στις 4 March 2018. 
  12. ↑ «Who's Who». cdi-idc.com. CDI-IDC. n.d. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019. 
  13. ↑ Milner, Kate (2 July 2000). «End of era for all-powerful party». BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/815359.stm. Ανακτήθηκε στις 28 November 2008. 
  14. ↑ Manuel Pastor Jr. The Lost Sexenio: Vicente Fox and the New Politics of Economic Reform in Mexico. σελ. 136. 
  15. ↑ «Con Estados Unidos a una sana distancia». The Washington Post. 3 March 2006. https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/03/02/AR2006030202221.html. Ανακτήθηκε στις 2 May 2010. 
  16. ↑ «Vicente Fox's rocky first year as president of Mexico». The San Diego Union-Tribune. 13 December 2001. http://www.sandiegouniontribune.com/sdut-vicente-foxs-rocky-first-year-president-mexico-2001dec13-story.html. Ανακτήθηκε στις 10 March 2018. 
  17. ↑ «La Jornada Virtu@l». jornada.com.mx. n.d. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019. 
  18. ↑ «Cuba - Castaneda - Mexico - Castro - Worldpress.org». worldpress.org. n.d. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019. 
  19. ↑ Editorial Desk (7 April 2005). «Let Mexico's Voters Decide». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 April 2005. https://web.archive.org/web/20050410232010/http://www.nytimes.com/2005/04/07/opinion/07thu2.html. Ανακτήθηκε στις 16 June 2008. 
  20. ↑ Editorial desk (6 April 2005). «Decision on Democracy». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 November 2012. https://web.archive.org/web/20121112203531/http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A28426-2005Apr5.html. Ανακτήθηκε στις 15 February 2019. 
  21. ↑ O'Grady, Mary Anastasia. Why Fox's Outrage? Chavez's Meddling in Mexico. The Wall Street Journal. (Eastern edition). New York, N.Y.: 18 November 2005. pg. A.17
  22. ↑ «Chavez renews trade pact attack». 20 Νοεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019. 
  23. ↑ Avilés, Carlos· Zárate, Arturo (5 Σεπτεμβρίου 2006). «Proponen magistrados declarar Presidente electo a Calderón». El Universal. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019. 
  24. ↑ "Se opone al plantón 65% en DF: encuesta" Αρχειοθετήθηκε 2012-02-06 στο Wayback Machine.. Carlos Ordóñez, El Universal, 14 August 2006.
  25. ↑ Diana Denham and the C.A.S.A. Collective, επιμ. (2008). Teaching Rebellion: Stories from the Grassroots Mobilization in Oaxaca. 
  26. ↑ «Solidaridad, Oportunidades y Prospera no disminuyeron la pobreza» (στα Spanish). Milenio. 7 July 2015. http://www.milenio.com/politica/combate_pobreza_gobierno_Pena-cifras_pobreza_Mexico_Prospera_Solidaridad_0_563943961.html. Ανακτήθηκε στις 9 March 2018. 
  27. ↑ es:CentroFox.org.mx
  28. ↑ archivo.eluniversal.com.mx/nacion/203190.html
  29. ↑ Delgado, Alvaro (8 April 2018). «Fox reitera su apoyo a Meade y afirma que no respaldará a Anaya». Proceso. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-27. https://web.archive.org/web/20180627034520/https://www.proceso.com.mx/529035/fox-reitera-su-apoyo-a-meade-y-afirma-que-no-respaldara-a-anaya. Ανακτήθηκε στις 27 June 2018. 
  30. ↑ https://www.nytimes.com/aponline/2018/06/18/us/ap-us-vicente-fox-high-times.html

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Vicente Fox στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βισέντε_Φοξ&oldid=10011204"