Βαγράτιος Α΄ του Μουχράν
| Βαγράτιος Α΄ του Μουχράν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1480[1] |
| Θάνατος | 1540 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Elene[2] |
| Τέκνα | Βαχτάνγκ Α΄ του Μουχράνι Dedisimedi Ασοτάν Α΄ του Μουχράνι Αρτσίλ του Μουχράνι |
| Γονείς | Κωνσταντίνος Β΄ της Γεωργίας και Thamar[3] |
| Οικογένεια | Οίκος του Μουχράνι |
Ο Βαγράτ, πρίγκιπας τού Μουχράνι (γεωργιανά: ბაგრატ I მუხრანბატონი, Bagrat I Mukhranbatoni), (π. 1487 – π. 1540) ήταν ο τρίτος γιος τού βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄ της Γεωργίας, τού Οίκου των Μπαγκρατιόνι και ιδρυτής τού κλάδου των Μουχράνι.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κωνσταντίνος Β΄ βασιλιάς της Γεωργίας τώρα μειωμένης στην περιοχή τού Κάρτλι (κεντρική Γεωργία), έκανε συμβασιλείς του όλους τους γιους του, μεταξύ αυτών και τον Βαγράτ, όπως φαίνεται από τη θέση τού βασιλικού τίτλου του μετά το όνομά του στις βασιλικές πράξεις. [4] Ωστόσο σε αντίθεση με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, τον Δαβίδ Ι΄ και τον Γεώργιο Θ΄, ο Βαγράτ δεν ανήλθε ποτέ στον θρόνο τού Κάρτλι. Ο Βαγράτ έλαβε το πριγκιπάτο τού Μουχράνι και τον τίτλο τού Ύπατου Κοντόσταυλου τού Άνω Κάρτλι ως ανταμοιβή για τη ζωτική βοήθειά του στον αδελφό του Δαβίδ Ι΄ ενάντια στην επίθεση από τον Γεώργιο Β΄, έναν γειτονικό Βαγρατίδη ηγεμόνα τού Καχέτι (ανατολική Γεωργία), το 1512. Ο Βαγράτ απέκρουσε την πολιορκία των Καχετών στο φρούριό του στον ποταμό Κσάνι και ανάγκασε τον Γεώργιο Β΄ να αποσυρθεί. Το 1513, αιχμαλώτισε τον Γεώργιο Β΄ σε ενέδρα και τον έβαλε στη φυλακή, όπου απεβίωσε ο βασιλιάς, αφήνοντας το Καχέτι ευάλωτο στις επιδρομές του Βαγράτ. [5]
Το 1539, ο Βαγράτ παραιτήθηκε και εκάρη μοναχός με το όνομα Βαρνάβας. Έγραψε ένα πολεμικό έργο Ιστορία της Θρησκείας των Απίστων Ισμαηλιτών (მოთხრობάჲ სჯულთა უღმერთოთა ისმაილიტთაჲ), μια χριστιανική απολογία κριτικής τού Ισλάμ. [6]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε κάποια Ελένη και απέκτησε τους πρίγκιπες:
- Βαχτάνγκ Α΄ (1511–1580), πρίγκιπας του Μουχράνι.
- Ηρακλής (1527–1556). Νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα Ελένη, κόρη του Λέβαν της Καχετίας.
- Δεδισιμέδη (απεβ. π. το 1595), παντρεύτηκε τον Kαϊχοσρό Β΄ Γιακελί, αταμπέγκ του Σάμτσχε .
- Αλέξανδρος (άκμασε 1550–1604).
- Ιωανάθαν (άκμασε 1548–1572).
- Γκουλνταπάρ (απεβ. το 1572).
- Θεοδώρα (απεβ. το 1572).
- Ιοτάμ (απεβ. μετά το 1572).
- Aσοτάν (απεβ. το 1561), συν-πρίγκιπας τού Μουχράνι και πατέρας της Αγίας Kετεβάν της μάρτυρος.
- Αρτσίλ (π. 1540 – 25 Νοεμβρίου 1582), αιχμάλωτος στο Ιράν από το 1560 έως το 1576.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00763431.
- ↑ 3,0 3,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Toumanoff, Cyril (1949–51). The Fifteenth-Century Bagratids and the Institution of Collegial Sovereignty in Georgia. Traditio 7: 215.
- ↑ Rayfield, Donald (2012). Edge of Empires: A History of Georgia. London: Reaktion Books. σελ. 165. ISBN 978-1780230306.
- ↑ Guchua, V.; Oniani, Sh. (1977). «ბაგრატ მუხრანბატონი» (στα Georgian). ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია [Georgian Soviet Encyclopedia]. 2. Tbilisi, σελ. 132.Guchua, V.; Oniani, Sh. (1977). "ბაგრატ მუხრანბატონი" [Bagrat Mukhranbatoni]. ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია [Georgian Soviet Encyclopedia] (in Georgian). Vol. 2. Tbilisi. p. 132.