Αυτοκράτορας Νακαμικάντο
| Αυτοκράτορας Νακαμικάντο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 中御門天皇 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 14 Ιανουαρίου 1702 Κιότο |
| Θάνατος | 10 Μαΐου 1737 Κιότο |
| Τόπος ταφής | Tsuki no wa no misasagi |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σογκουνάτο Τοκουγκάβα Ιαπωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Konoe Hisako d:Q110137636 d:Q110137961 d:Q110591206 d:Q110601928 d:Q110602511 |
| Τέκνα | Αυτοκράτορας Σακουραμάτσι Kōjun-hosshinnō d:Q110591429 |
| Γονείς | Αυτοκράτορας Χιγκασιγιάμα και Fujiwara no Yoshiko |
| Αδέλφια | Akiko-naishinnō Go-En'yū Kan'in-no-miya Naohito-shinnō |
| Συγγενείς | Prince Eijin (Youzi)[1] και Kōkei-hosshinnō (υιοθετημένο τέκνο) |
| Οικογένεια | Αυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1709–1735) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αυτοκράτορας Νακαμικάντο (中御門天皇, Nakamikado-tennō, 14 Ιανουαρίου 1702 – 10 Μαΐου 1737) ήταν ο 114ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[2][3] Το όνομα που είχε από τη γέννησή του ήταν Γιοσιχίτo ως την ενθρόνισή του ως Αυτοκράτορα το 1709. Η βασιλεία του διήρκεσε ως το 1735, οπότε παραιτήθηκε και αποσύρθηκε.[4] Ως Αυτοκράτορας, ο Νακαμικάντo είχε μία αυξανόμενα θερμή σχέση με το σογκουνάτο εν μέρει λόγω των προσπαθειών του πατέρα του. Οι σχέσεις θερμάνθηκαν μέχρι που συζητείτο οικογενειακοί γάμοι, αλλά αυτές έπαυσαν με το αιφνίδιο τέλος του σόγκουν γαμπρού. Τα γεγονότα της βασιλείας του ήταν δύο μεγάλοι σεισμοί, μία διπλωματική αποστολή στο Ριουκιού (η μεγαλύτερη της περιόδου Έντο), οι Μεταρρυθμίσεις Κγιοχό, και ο λιμός Κγιοχό. Δεν είναι σαφές τι ρόλο είχε ο Αυτοκράτορας σε αυτά τα γεγονότα, καθώς ο ρόλος του "Αυτοκράτορα" ήταν εικονικός εκείνη την εποχή. Ο Νακαμικάντο από τη σύζυγό του και τις 5 παλλακίδες του απέκτησε τουλάχιστον 14 παιδιά. Παραιτήθηκε από τον θρόνο το 1735 υπέρ του πρωτότοκου γιου του και απεβίωσε δύο έτη μετά.
Γεγονότα της ζωής του Nακαμικάντo[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν την άνοδο του Nακαμικάντo στον Θρόνο των Χρυσάνθεμων, το προσωπικό του όνομα (imina) ήταν Γιασουχίτο. [5] [3] Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1702 και ήταν ο 5ος γιος τού Αυτοκράτορα Χιγκασιγιάμα, ενώ η μητέρα του ήταν μία κυρία των τιμών με το όνομα Kουσίγκε Γιοσίκo. Λόγω της παράδοσης, ανατράφηκε σαν να ήταν γιος της αυτοκρατορικής συζύγου ( Aρισουγκάβα νo Γιουκίκο). [3] Η αυτοκρατορική οικογένεια τού Γιασουχίτo ζούσε μαζί του στο Ντάιρι του ανακτόρου Χεϊάν. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Γιασουχίτο σημαδεύτηκαν με καταστροφές και περιστατικά, που περιελάμβαναν δύο μεγάλους σεισμούς και μία συνομωσία εκδίκησης, που περιλάμβανε σαμουράι χωρίς ηγέτη για να εκδικηθούν τον εκπεσόντα αφέντη τους. Οι δύο μεγάλοι σεισμοί που έγιναν, ήταν το 1703 και μετά πάλι το 1707. Ο πρώτος από αυτούς είναι ο σεισμός Γκενρόκου του 1703, ο οποίος προκάλεσε την κατάρρευση τμημάτων τού κάστρου των σόγκουν στο Έντο. Η πόλη κατακλύστηκε από μεγάλη φωτιά, που σάρωσε τα σπίτια την επόμενη ημέρα. [6] [7] Σε απάντηση, το όνομα της εποχής άλλαξε σε Χόεϊ (που σημαίνει «Ευημερούσα Αιωνιότητα») το επόμενο έτος, με ελπίδες καλύτερης τύχης. Ο δεύτερος σεισμός (1707 Χόεϊ σεισμός), προκάλεσε σοβαρές ζημιές και δεινά στην πόλη της Οσάκα. [7] Το όρος Φούτζι εξερράγη επίσης την ίδια χρονιά: η στάχτη που προκλήθηκε, έπεσε στο Ίζου, το Kάι, το Σαγκάμι και το Mουσάσι. [7] [8] Το 1708 ο Γιασουχίτo έγινε πρίγκιπας διάδοχος, και του δόθηκε ο προ της ανάρρησης τίτλος Mασου-νo-μίγια (長宮). Σε μία συγκεκριμένη σημείωση, ο σόγκουν Toκουγκάβα Tσουναγιόσι διόρισε μία επιτροπή, για την επισκευή και την αποκατάσταση των αυτοκρατορικών μαυσωλείων, λίγο πριν από το τέλος του στις 19 Φεβρουαρίου 1709. [9]
Βασιλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πρίγκιπας Γιοσιχίτo ανέβηκε στομ θρόνο στις 27 Ιουλίου 1709 ως Αυτοκράτορας, όταν ο πατέρας του παραιτήθηκε υπέρ του. [10] Ενώ είχε τον πολιτικό τίτλο του Αυτοκράτορα, ήταν κατ' όνομα μόνο καθώς οι σογκούν της οικογένειας Τοκουγκάβα έλεγχαν την Ιαπωνία. Λόγω της νεαρής ηλικίας του εκείνη την εποχή, οι αυτοκρατορικές εξουσίες ασκήθηκαν στο όνομά του από τον αποσυρμένο πλέον πατέρα του αυτοκράτορα Χιγκασιγιάμα. Στις 16 Ιανουαρίου 1710 ο Χιγκασιγιάμα απεβίωσε και οι αυτοκρατορικές εξουσίες ασκούνταν τώρα στο όνομα του Nακαμικάντo από τον επίσης συνταξιούχο παππού του Αυτοκράτορα Ρέιγκεν. [11] Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια αυτού του μεταβατικού χρόνου, περιελάμβαναν μία διπλωματική αποστολή στα νησιά Ριουκιού, η οποία διήρκεσε από τις 7 Ιουλίου 1710 έως τις 22 Μαρτίου 1711. Αυτή η συγκεκριμένη αποστολή αναλήφθηκε από τον βασιλιά Σο Έκι του βασιλείου του Ριουκιού και έγινε δεκτή από το σογκουνάτο. Αν και αυτή η αποστολή δεν αφορούσε τον νεαρό πρίγκιπα, αυτή ήταν η μεγαλύτερη αντιπροσωπεία στην περίοδο Έντο με συμμετοχή 168 ατόμων.
Ο Nακαμικάντo ενθρονίστηκε επίσημα ως Αυτοκράτορας το 1711 και το όνομα της εποχής άλλαξε από Χόεϊ σε Σότοκου. Η βασιλεία του θα αντιστοιχούσε στην περίοδο από τον 6ο ως τον 8ο σόγκουν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι σχέσεις με το σογκουνάτο των Τογκουγκάβα ήταν αρκετά καλές, εν μέρει λόγω της θερμής σχέσης του πρώην Αυτοκράτορα Χιγκασιγιάμα με τους προκατόχους. Οι σχέσεις θερμάνθηκαν μέχρι το σημείο των συνομιλιών γάμου μεταξύ της αυτοκρατορικής πριγκίπισσας Γιάσo-νo-μίγια Γιοσίκo (八十宮吉子内親王), κόρης του συνταξιούχου αυτοκράτορα Ρέιγκεν και του 7ου σόγκουν, Toκουγκάβα Ιετσούγκου. Αυτά τα σχέδια αργότερα έγιναν κενά, με το αδόκητο τέλος τού Ιετσούγκου σε ηλικία 6 ετών στο Έντο. [12] [13] Στις 20 Απριλίου 1715 πραγματοποιήθηκαν εορτασμοί σε όλη την αυτοκρατορία σχετικά με την 100ή επέτειο, από το τέλος τού ιδρυτή σόγκουν Toκουγκάβα Ιεγιάσου (μεταθανάτια γνωστή ως Γκόνγκεν-σάμα). Μετά το τέλος τού Ιετσούγκου το 1716, ο Tοκουγκάβα Γιοσιμούνε έγινε ο επόμενος σογκούν. Εφάρμοσε τις μεταρρυθμίσεις του Kγιοχό το επόμενο έτος, οι οποίες τελικά οδήγησαν σε μερική επιτυχία. [14] Ενώ ο Αυτοκράτορας δεν είχε λόγο σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις, ο Γιοσιμούνε ζήτησε την επισκευή του Αυτοκρατορικού μαυσωλείου το 1718 [15]
Τα επόμενα αρκετά χρόνια της βασιλείας του Nακαμικάντo είδαν την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων του σόγκουν: μέχρι το 1730 το σογκουνάτο αναγνώρισε επίσημα την αγορά ρυζιού Ντοτζίμα στην Οσάκα. και οι κυβερνητικοί επόπτες (nengyoji) διορίζονται για την παρακολούθηση της αγοράς και τη συλλογή φόρων. [16] Οι συναλλαγές, που σχετίζονταν με ανταλλαγές ρυζιού εξελίχθηκαν σε χρηματιστήρια τίτλων, που χρησιμοποιούνταν κυρίως για συναλλαγές σε δημόσιους τίτλους. [17] Αυτή η εξέλιξη της βελτιωμένης γεωργικής παραγωγής προκάλεσε πτώση της τιμής του ρυζιού στα μέσα του Kγιοχό. [18] Παράγοντες που επηρέασαν όπως ο λιμός, οι πλημμύρες και άλλες καταστροφές, επιδείνωσαν ορισμένες από τις συνθήκες, που ο σόγκουν σκόπευε να βελτιώσει. Στις 3 Αυγούστου 1730 μία μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε στο Mουρομάχι, 3.790 σπίτια κάηκαν και περισσότεροι από 30.000 αργαλειοί στο Nισί-τζιν καταστράφηκαν. [15] Ο λιμός Kγιοχό ξεκίνησε το 1732 και διήρκεσε ως το 1733, λόγω των σμηνών ακρίδων που κατέστρεψαν τις καλλιέργειες σε αγροτικές κοινότητες γύρω από την εσωτερική θάλασσα. [19]
Νταϊτζό Τεννό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περίοδοι και Kουγκιό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οικογένεια του Nακαμικάαντo περιελάμβανε τουλάχιστον 14 παιδιά, που γεννήθηκαν από τη σύζυγό του και 5 παλλακίδες:
Σύζυγος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παλλακίδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θέμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ geocity1
.com /okugesan _com /arisugawa .htm. - ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 中御門天皇 (114)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 118.
- ↑ Titsingh, Issac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 416–417.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 10.
- ↑ Hammer, Joshua. (2006). Yokohama Burning, p. 63.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Titsingh, p. 415.
- ↑ Shikuoka University page Αρχειοθετήθηκε 2017-08-12 στο Wayback Machine.; see Japanese Wikipedia.
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1956). Kyoto: The Old Capital of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. σελ. 118.
- ↑ Meyer, Eva-Maria. (1999). Japans Kaiserhof in der Edo-Zeit, pp. 45–46.
- ↑ Titsingh, p. 416; Meyer, p. 46.
- ↑ Titsingh, p. 415; Ponsonby-Fane, p. 118.
- ↑ Screech, Timon. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns, p. 98.
- ↑ Bowman, John Stewart. (2000). Columbia Chronologies of Asian History and Culture, p. 142.
- ↑ 15,0 15,1 Ponsonby-Fane, Richard. (1956). Kyoto: the Old Capital, 794–1869, p. 320.
- ↑ Adams, Thomas. (1953). Japanese Securities Markets: A Historical Survey, p. 11.
- ↑ Adams, p. 12.
- ↑ Hayami, Akira et al. (2004) The Economic History of Japan: 1600–1990, p. 67.
- ↑ Hall, John. (1988). The Cambridge History of Japan, p. 456.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Άνταμς, Τόμας Φράνσις Μόρτον. (1953). Ιαπωνικές Αγορές Τίτλων: Μια Ιστορική Έρευνα, Τόκιο: Seihei Okuyama. OCLC 4376900
- Brownlee, John S. (1999). Ιάπωνες ιστορικοί και οι εθνικοί μύθοι, 1600–1945: Η εποχή των θεών και του αυτοκράτορα Τζινμού. Vancouver: University of British Columbia Press.(ISBN 978-0-7748-0645-9)ISBN 978-0-7748-0645-9 ; OCLC 248071153
- Hall, John Whitney. (1988). The Cambridge History of Japan, τόμ. 4. Πρώιμη Σύγχρονη Ιαπωνία. Cambridge: Cambridge University Press .(ISBN 978-0-521-22355-3)ISBN 978-0-521-22355-3 ; OCLC 489633115
- Κέντρο Ξένων Τύπου. (1997). Ιαπωνία: Τα μάτια στη χώρα, απόψεις των 47 νομών. Τόκιο: Κέντρο Ξένων Τύπου.(ISBN 978-4-900849-16-7)ISBN 978-4-900849-16-7 ; OCLC 39537893
- Hayami, Akira, Osamu Saitō, Ronald P Toby. (2004) The Economic History of Japan: 1600–1990. Οξφόρδη: Oxford University Press .(ISBN 978-0-19-828905-0)ISBN 978-0-19-828905-0 ; OCLC 314513300
- Μάγιερ, Εύα-Μαρία. (1999). Japans Kaiserhof in der Edo-Zeit: unter besonderer Berücksichtigung der Jahre 1846 bis 1867. Münster: LIT Verlag.(ISBN 978-3-8258-3939-0)ISBN 978-3-8258-3939-0 ; OCLC 42041594
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1956). Κιότο: Η Παλιά Πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, 794–1869. Κιότο: Ponsonby Memorial Society.OCLC 182637732OCLC 182637732
- __________. (1959). Ο Αυτοκρατορικός Οίκος της Ιαπωνίας. Κιότο: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Screech, Timon. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779–1822. Λονδίνο: RoutledgeCurzon .(ISBN 978-0-203-09985-8)ISBN 978-0-203-09985-8 ; OCLC 65177072
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran ; ou, Annales des empereurs du Japon. Παρίσι: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, Η. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. Νέα Υόρκη: Columbia University Press.(ISBN 978-0-231-04940-5)ISBN 978-0-231-04940-5 ; OCLC 59145842
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Emperor Nakamikado στο Wikimedia Commons
|