Ανδρέας Παναγιωτόπουλος
| Ανδρέας Παναγιωτόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1851 Αίγιο |
| Θάνατος | 1936 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Σωτήρης Παναγιωτόπουλος και Αικατερίνη Πετιμεζά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αχαΐας-Ήλιδος) |
| Βραβεύσεις | Χρυσός Σταυρός του Σωτήρος |
Ο Ανδρέας Παναγιωτόπουλος (1851 - Ιούνιος 1936) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Αίγιο το 1851 και ήταν γιος του Σωτήρη Παναγιωτόπουλου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετά την αποφοίτησή του ασχολήθηκε με το εμπόριο της σταφίδας. Το 1878 εξέδωσε την εφημερίδα «Κόκορας» για να αποσυρθεί λίγο μετά στην έπαυλή του στο Λαμπίρι.
Εξελέγη[1] για πρώτη φορά βουλευτής Αιγιαλείας στις εκλογές του 1885 και επανεξελέγη[1] σε αυτές του 1890, του 1892, του 1895, του 1899, του 1902, του 1905, του 1906, του Αυγούστου 1910, του Δεκεμβρίου 1915, του 1920 και του 1928.
Διετέλεσε υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως στις κυβερνήσεις Ζαΐμη και Δραγούμη. Στην κυβέρνηση του δικτάτορα Θ. Πάγκαλου ήταν υπουργός Εσωτερικών από τις 25 Ιουνίου 1925 ως τις 17 Οκτωβρίου 1925.[2] Είχε τιμηθεί με τον χρυσό Σταυρό του Σωτήρος.
Απεβίωσε τον Ιούνιο του 1936 στην Αθήνα και ήταν παντρεμένος με την Μπόταση.[3]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 144 - 145, 256 - 257 (pdf)
- ↑ ««Κυβέρνησις Θεόδωρου Πάγκαλου Από 26.6.1925 έως 19.7.1926»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2015.
- ↑ Ελεύθερον Βήμα, Ανδρέας Παναγιωτόπουλος (νεκρολογία), φύλλο 14-6-1936, σελ. 2.